Σημαντικούς περιορισμούς στο δικαίωμα των εργαζομένων να κάνουν επίσχεση εργασίας και να μη δουλεύουν όσο ο εργοδότης τούς χρωστά τις αποδοχές βάζει ο Αρειος Πάγος.Μολονότι διευρύνει τις περιπτώσεις κατά τις οποίες η επίσχεση μπορεί να κριθεί παράνομη, ταυτόχρονα ο ΑΠ δέχεται ότι ο εργοδότης δεν μπορεί να απολύσει τον εργαζόμενο μόνο επειδή προσφεύγει στο μέσο της επίσχεσης, γιατί ο εργαζόμενος ασκεί νόμιμο δικαίωμά του.
Ετσι, αν κριθεί καταχρηστική η επίσχεση εργασίας, ο εργαζόμενος δεν δικαιούται να εισπράξει για το διάστημα αυτό μισθούς υπερημερίας, ενώ είναι άκυρη η καταγγελία της σύμβασης εργασίας του από τον εργοδότη, πολύ περισσότερο όταν γίνεται και χωρίς καταβολή αποζημίωσης.
Ο ΑΠ κάνει πιο δύσκολη την επίσχεση εργασίας, αφού δέχεται ότι είναι καταχρηστική στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στην εκπλήρωση των εργοδοτικών υποχρεώσεων (όπως στην πληρωμή ληξιπρόθεσμων μισθών) ή όταν η καθυστέρηση δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργοδότη, αλλά σε απρόβλεπτες περιστάσεις, αντιξοότητες, σε πρόσκαιρη δυσπραγία, σε εξαιρετικά δυσμενείς γι’ αυτόν περιστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου