Είμαι δημοσιογράφος και πριν από 5,5 χρόνια έφυγα από το ΣΤΑΡ το κανάλι στο οποίο δούλευα και πήγα στο ΑΛΤΕΡ. Η μεταγραφή ήταν καλή, τα χρήματα καλά και το καλύτερο ήταν ότι θα έκανα αυτό που με ενδιέφερε , προσλήφθηκα ως κειμενογράφος, δηλαδή θα έγραφα κείμενα για εκπομπές. Οι ώρες που δούλευα ήταν βάρβαρες, από τις 8 το πρωί μέχρι το 8 το βράδυ , ρεπό είχα μόλις 2 το μήνα, δούλευα Σαββατοκύριακα, ώρες ατελείωτες, πληρωνόμουν όμως κανονικά και δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου τότε ότι κάτι πήγαινε στραβά στο συγκεκριμένο «μαγαζί».Άλλωστε πριν φύγω από το ΣΤΑΡ ένα κανάλι το οποίο θεωρούταν υγιές, από οικονομικής πλευράς , είχα κάνει το ρεπορτάζ μου για το ΑΛΤΕΡ. Είχα μιλήσει με συναδέλφους και μου είχαν πει τα καλύτερα, κανείς δεν είχε ενδοιασμό στην πιάτσα μας , πριν από μόλις 5,5 χρόνια ότι το ΑΛΤΕΡ ήταν καλό μαγαζί. Οι απολύσεις που έκανε ήταν ελάχιστες, οι συνθήκες όχι ιδανικές αλλά δεν υπάρχει και δουλειά με ιδανικές συνθήκες, και όλοι έλεγαν πως στο ΑΛΤΕΡ λεφτά υπήρχαν. Κι αυτό φαινόταν. Από τις εγκαταστάσεις, τα κτίρια, τα μηχανήματα, όλα ήταν τελευταίας τεχνολογίας κι όλα ήταν αυτό που λέμε πλούσια. Πολλά στούντιο, πολλά μοντάζ, πολλές κάμερες, πολλά κοντρόλ, πολύς κόσμος που δούλευε στο συγκεκριμένο κανάλι. Πολλές οικογένειες που έτρωγαν ψωμί από το συγκεκριμένο κανάλι.
Εγώ ήμουν από εκείνους που δούλευαν ατέλειωτες ώρες στον υπολογιστή γράφοντας και ξαναγράφοντας κείμενα , ερωτήσεις, ψάχνοντας πληροφορίες για τους καλεσμένους για τους οποίους ήμουν υπεύθυνη, εν πάση περιπτώσει αύτη ήταν η δουλειά μου. Όμως είχα επαφή, γνώρισα πολύ κόσμο στο ΑΛΤΕΡ. Παιδιά που ήξερα από πριν και πάρα πολλούς συναδέλφους που τους γνώρισα εκεί. Μοντέρ, τεχνικούς στο κοντρόλ, οπερατέρ, ηχολήπτες, σκηνοθέτες, ανθρώπους που δούλευαν στο πολύπαθο τμήμα της παραγωγής, και φυσικά κι άλλους δημοσιογράφους. Συναδέλφους μου.
Το πείραμα του βατράχου φαίνεται πως στην Ελλάδα πέτυχε αρκετά ικανοποιητικά. Για την ιστορία να πω ότι αν ένα βάτραχο τον πετάξουμε σε καυτό νερό θα πηδήξει έντρομος έξω από το σκεύος , αλλά αν βάλουμε τον βάτραχο σε κρύο νερό και παίζει αμέριμνος, χωρίς να καταλαβαίνει ότι ήδη τον σιγοψήνουμε, χωρίς να το αντιλαμβάνεται θα συνηθίζει την αλλαγή της θερμοκρασίας έως ότου δεν θα μπορεί να αντιδράσει καθόλου με αποτέλεσμα να βράσει κανονικά.
