Η φωτιά δεν σβήνει με φάλαγγες- Καλοκαιρινά νεοναζιστικά σόου

Της Άντας Ψαρρά

Πολύ καλά έκανε η πυροσβεστική και εμπόδισε το σόου του Κασιδιάρη και των ομοίων του που με πρόσχημα την «βοήθεια» στην κατάσβεση της πυρκαγιάς έβαλαν όλα τα σήματα και τα ναζιστικά τους αξεσουάρ για να μας πείσουν ότι μόνο με στρατιωτικούς σχηματισμούς και φάλαγγες μπορούμε να οργανώνουμε τη «δράση» μας. Με τα αξεσουάρ πηγαίνουν στα νοσοκομεία για αίμα μόνο σε Έλληνες, με τα αξεσουάρ παραταγμένοι μοιράζουν τα τρόφιμα μόνο για Έλληνες με καλυμμένα τα σύμβολα κακοποιούν μετανάστες και με τον ίδιο τρόπο πήγαν χθες σύσσωμοι να μπερδευτούν στα πόδια της πυροσβεστικής. Ηταν τόσο μεγάλος ο πόνος τους για να σβήσουν τη φωτιά που αντί γι αυτό πλακώθηκαν με τους επκεφαλείς αν θα περάσουν ή όχι μπροστά από το αστυνομικό μπλόκο. Πόση υποκρισία και γελοιότητα σκόρπησε πάλι ο ελληνοχιτλερικός σχηματισμός των απογόνων του Παπαδόπουλου που ως γνωστό έχτισε πρώτος βίλα μέσα στο δρυμό της Πάρνηθας και αποτέλεσε την αφορμή για όλη την μετέπειτα καταστροφή του δάσους.  Την ώρα της καταστροφής οι πατριώτες δεν κάνουν παρελάσεις, παίρνουν ο καθένας ένα κουβά και σβήνουν τις φλόγες και δεν τσακώνονται σε στυλ «βαστάτε με ρε μη σβήσω καμιά φωτιά».

Μια ματιά μόνο στο κοντινό παρελθόν το βράδυ που κάηκε η Πάρνηθα ίσως πείσει και τους πλέον κακόπιστους για το τι κρύβουν οι στρατιωτικές φάλαγγες με το «φιλάνθρωπο» προσωπείο και κυρίως τί σημαίνει στ’ αλήθεια αλληλεγγύη και οδύνη για την καταστροφή της φύσης και τί σημαίνει άλλο ένα εθνικιστικό σόου.

Ο πόλεμος των τραγουδιών- Όταν η Σωτηρία Μπέλλου, μια νύχτα του Δεκέμβρη του ’48, κατέβαινε από το πάλκο του Τζίμη του χοντρού στην Αχαρνών ξυλοκοπημένη από μια παρέα χιτών...

 γιατί αρνήθηκε να τραγουδήσει το τραγούδι που της ζήτησαν «Του αητού ο γιος», ήταν ωραία κι αντάξια του ρεπερτορίου της γιατί έκανε κάτι που ξεπερνούσε το θάρρος του μέσου λαϊκού ανθρώπου, κάτι ηθικά ανώτερο. Με την πράξη της αυτή, ξανακέρδιζε τα τραγούδια της. Και τα τραγούδια της ψήλωναν μαζί της.

Ήταν αυτός ο πολιτισμός των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού, της Ελλάδας της αντίστασης, που ηττήθηκε και στο πεδίο της μάχης και στην καθημερινότητα από την άλλη Ελλάδα – της δουλοπρέπειας. Το έχει αποτυπώσει με μοναδικό κινηματογραφικό τρόπο ο Θόδωρος Αγγελόπουλος στον Θίασο, στην περίφημη σκηνή της μάχης των τραγουδιών.

Είσαι διαθέσιμος; Λέγε, ρε, είσαι;

Από το pnevmantilogias, το βρήκα στο αριστερό blog 

Είσαι από ΑΣΕΠ ή είσαι από ΕΣΠΑ; Είσαι από επετηρίδα ή από μοριοδότηση; Έχεις μεταπτυχιακό; Διδακτορικό; Για μέτρα τα προσόντα σου. Φίλησες κατουρημένες ποδιές; Έγλειψες για τη μετάθεση; Ψήφισες για αιρετούς τα κομματόσκυλα;

Έκανες μόκο όταν αδικούσαν τον συνάδελφο; Δούλεψες κάθε μέρα απεργίας – δε γίνεται τίποτα ρε παιδιά με πυροτεχνήματα απεργίες; Πήρες ακριβό αμάξι; Έπαιξες χρηματιστήριο; Την κοπάναγες από τη δουλειά στη ζούλα; Είπες «μπράβο» στον φασίστα για το χαστούκι, αφού «της άξιζε»; Αγόρασες Πρώτο Θέμα και ψώνισες με τα κουπόνια; 

Έκανες υπομονή όταν σου κόβαν τον μισθό ή όταν σε ρίχναν στη δουλειά (θα αναγνωριστεί βρε αδελφέ η αξία σου μια μέρα); Φοβήθηκες μη βγεις από το ευρώ; Γέμισες μία σακούλα τρόφιμα για το «όλοι μαζί μπορούμε»; Είπες «ρε παιδιά δεν γίνονται αυτά» κι όταν έγιναν κοίταξες αλλού; Νομίζεις ότι θα γλιτώσεις; Είσαι αυτός που προσευχόταν κάθε βράδυ κι έλεγε «έχει ο θεός» και σ’ αυτή αλλά και στην άλλη ζωή;

Woven Hand - King o King

Αγρότης να γίνεις γιε μου. Του Πιτσιρίκου

Αλλαγές στην αγορά ακινήτων έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση, αφού οι γονείς προτιμούν να αγοράζουν για τα παιδιά τους χωράφια με ελιές -αντί για μεζονέτες- επειδή έχουν αντιληφθεί πως θα πέσει μεγάλη πείνα. Βέβαια, όπου να ‘ναι θα έρθει και το χαράτσι για τις ελιές και θα τα κάψουν τα παιδιά τους.



Όπως δήλωσε ο διευθυντής της «Chorafi Real Estate», Αγησίλαος Δακομουχρίτσας, πολλοί γονείς πιστεύουν πως είναι καλύτερο να αφήσουν στα παιδιά τους αγροτική γη, γιατί κατάλαβαν τη μαλακία που έκαναν να τα στέλνουν να παίρνουν όλα από δέκα πτυχία, με αποτέλεσμα να έχει γεμίσει ο τόπος από άνεργους και άχρηστους πτυχιούχους που δεν ξέρουν να δέσουν ούτε τα κορδόνια τους.

Οι γονείς αγοράζουν για τα παιδιά τους χωράφια με υφιστάμενες καλλιέργειες, γιατί ξέρουν πως είναι εντελώς ανίκανα και δεν μπορούν ούτε μια ελιά να φυτέψουν.

Χρονικό εγκλημάτων και τραυματισμών πολιτών από την αστυνομία

Στα δεκαπέντε σου χρόνια
Δε είσαι
ούτε αναρχικός
ούτε κομμουνιστής
Είσαι κάτι πολύ περισσότερο.
Ερωτευμένος με την Ζωή.
Ερωτευμένος με την εξέγερση.
Ερωτευμένος με την επανάσταση.
Ερωτευμένος με ένα τραγούδι και δυό μαύρα μάτια.
Μιχάλης Καλτεζάς. 1970-1985

30/4/1976: Ο Σιδερής Ισιδωρόπουλος, 16 ετών, μαθητής και μέλος της αριστερής οργάνωσης «Κ.Ο. Μαχητής», κόλλαγε αφίσες στην πλατεία Κοτζιά για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς, όταν κατέφθασαν τα αστυνομικά όργανα για συλλήψεις. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει, παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο στην Πειραιώς. Η κηδεία του μετατράπηκε σε μαχητική διαδήλωση με κεντρικό σύνθημα «Κάτω η Νέα Τρομοκρατία».

25/5/1976: Ο τότε υπουργός Απασχόλησης της κυβέρνησης Καραμανλή, ο Κωνσταντίνος Λάσκαρης, με τον περίφημο «αντισυνδικαλιστικό νόμο 330», γίνεται το «κόκκινο πανί» για τους εργαζομένους, οι οποίοι προχωρούν σε κινητοποιήσεις. Στις 25 Μαΐου, κατά τη διάρκεια πανεργατικού συλλαλητηρίου, οι συγκρούσεις πολλαπλασιάστηκαν. Μια «αύρα» (θωρακισμένο αυτοκίνητο καταστολής διαδηλώσεων) της Αστυνομίας, ενώ καταδίωκε διαδηλωτές, σκότωσε μια μικροπωλήτρια, την 67χρονη Αναστασία Τσιβίκα.

Μιχάλης Κατσαρός - Αντισταθείτε

Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ 

Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.

Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός .

Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πoλυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί- εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλειωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.

Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία.

tro-mpa-xtiko

Η Ελλάδα, όπως την «αγάπησαν» οι ναζί κατακτητές

Ο μισελληνισμός των «Ελληναράδων»

Πίσω από τη φανατική προσκόλληση σε φράσεις αρχαίων συγγραφέων και τη χρήση γραμματικών τύπων της καθαρεύουσας, οι θιασώτες της ρατσιστικής βίας κρύβουν τη βαθιά τους απέχθεια σε κάθε τι πραγματικά ελληνικό

απο τον Ιό

Μετά από αρκετούς μήνες στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας, η Χρυσή Αυγή κατορθώνει να διατηρεί ή να διευρύνει τις δημοσκοπικές της επιδόσεις, χωρίς να κάνει ούτε βήμα πίσω στα φανατικά ναζιστικά της πιστεύω. Επιμένει βέβαια στην ευφημιστική μετωνυμία «εθνικισμός» για να εκφράσει τον εθνικοσοσιαλιστικό πυρήνα της πολιτικής της σκέψης, αλλά δεν παύει να στέλνει διαρκώς κωδικοποιημένα μηνύματα προς τους «μυημένους», προκειμένου να τους καθησυχάσει ότι δεν έχει αλλάξει απόψεις.

Αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς οι ναζιστικές απόψεις, η Χρυσή Αυγή καναλιζάρει τη δημόσια προπαγάνδα της σε αυτό που η ίδια θεωρεί ευνοϊκότερο πεδίο: την «ελληνολατρία». Υποτίθεται ότι όσα η ίδια πρεσβεύει για τη σημερινή ελληνική κοινωνία δεν είναι τίποτα άλλο παρά συνεπής εφαρμογή των απόψεων που μας κληροδότησε η κλασική ελληνική αρχαιότητα. Μάλιστα, η οργάνωση επιδίδεται σε μια συστηματική αλίευση αρχαίων «ρητών» ή «αποφθεγμάτων», προκειμένου να στηρίξει τον ρα

Food Inc (Ελληνική Υπότιτλοι) Η Βιομηχανία Τροφίμων: Ένα ισχυρό ντοκιμαντέρ που μας δείχνει τη σκοτεινή πλευρά της παραγωγής τροφίμων.

Τα πράγματα δεν θα αλλάξουν έως ότου οι άνθρωποι θέλουν την αλλαγή!

Η ταινία εξετάζει την εταιρική γεωργία στις Ηνωμένες Πολιτείες, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η αγροτική βιομηχανία παράγει τρόφιμα που είναι ανθυγιεινά, με έναν τρόπο που είναι επιβλαβείς για το περιβάλλον και κακοποιή τόσο τα ζώα όσων και τους εργαζόμενους.

Σκηνοθεσία του βραβευμένου με Emmy σκηνοθέτη Robert Kenner.