Όλοι στην Υπατία...Μετά τους 300 μεταναστες, η σειρά μας...

Τελικά το αποφάσισα. Η μόνη λύση για να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν, κομμένους μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα, περικοπές στα επιδόματα, φορολογικές επιβαρύνσεις κτλ., είναι μια απεργία πείνας. Ομαδική. Πανελλήνια. Όλο το έθνος να δηλώσει από αύριο απεργός πείνας. Αφού τα κατάφεραν οι 300 της Υπατίας, γιατί όχι και εμείς;

Τελικά ο κόπος, ο σάλος και η δημοσιότητα, έφεραν για τους μετανάστες το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κατάφεραν να εκβιάσουν μια φοβισμένη κυβέρνηση που αποφάσισε ότι δεν θέλει να ρισκάρει για το φλέγον θέμα των μεταναστών. Γιατί σίγουρα, δεν συγκινήθηκαν από την ανθρώπινη διάσταση της υπόθεσης. Αν ήταν ευσυγκίνητοι, θα είχαν και την ίδια αντιμετώπιση για όλους εμάς και τους κοινωνικούς μας αγώνες. Τις πολύμηνες απεργίες και διεκδικήσεις των εργαζομένων. Το κόστος από τις μειώσεις και τις περικοπές των μισθών μας. Αλλά το θέμα φυσικά ήταν άλλο. Όχι οι άνθρωποι, όχι η πολιτική σκοπιμότητα, αλλά ο φόβος για ένα επιπλέον μέτωπο και μάλιστα ανεξέλεγκτο, όπως η συστράτευση των μεταναστών στην Ελλάδα. Μας έχουν απλά χεσμένους, αδιαφορούν πλήρως για μας. Γιατί δεν μας φοβούνται. Συμφωνούμε ή όχι με την υπόθεση Υπατία, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ο Χασάν, αληθινός απεργός ή τσιράκι τους φόβησε. Ας κάνουμε απλά το ίδιο. Είμαστε 10.000.000, όχι 300...