Δεν φταίει ο φονιάς
ΑΡΘΡΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ - ΤΕΤΡΑΔΗ
ΥΠΑΡΧΕΙ μια παρεξηγημένη αντίληψη σε μεγάλο μέρος των Ελλήνων, ότι κυριότερος εχθρός της χώρας και μεγαλύτερη απειλή είναι η Τουρκία.
ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ αυτή η αντίληψη στις επιθετικές -διεκδικητικές, πιο σωστά- κινήσεις της Αγκυρας στον θαλάσσιο και εναέριο χώρο του Αιγαίου, στις φραστικές πολεμικές απειλές και στις μακροχρόνιες πετυχημένες κινήσεις εκτουρκισμού των Ελλήνων, Πομάκων και Τσιγγάνων μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης.
ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ, φυσικά, στη στερεότυπη νοοτροπία περί της τουρκικής απειλής, που περνάει από γενιά σε γενιά. Οι ελληνοτουρκικές συγκρούσεις δεν είναι πολύ παλιές και το Κυπριακό είναι νωπή ιστορία.
ΣΤΗΝ πατρίδα μου λένε, καθ' υπερβολήν, ότι ο φονιάς δεν φταίει ποτέ. Δεν εννοούν ακριβώς ότι ο φονιάς έχει δίκιο, αφού αναγκάστηκε να σκοτώσει. Εννοούν κάτι λιγότερο 'μοβόρικο, αλλά εξ ίσου πρωτόγονο: ότι το θύμαεπέτρεψε με τη στάση του στον θύτη να βιαιοπραγήσει.
ΕΤΣΙ, μ' αυτή τη νοοτροπία, που αντιστρατεύεται απολύτως το χριστιανικό «γύρνα και το άλλο μάγουλο άμα σε χαστουκίσουν», γενιές ολόκληρες από τον προπερασμένο αιώνα γαλουχήθηκαν, μέχρι παρεξηγήσεως. Γιατί, αφού είδαν ότι η βιαιοπραγία πιάνει ακόμα κι αν δεν σε χτυπήσουν, την έκαναν εθνικό σπορ, κυρίως εναντίον του πλησίον.
ΕΤΣΙ, αναπτύχθηκε αργά, αλλά σταθερά, και η κυρίαρχη νοοτροπία της θρασυδειλίας. Οπου βιαιοπραγεί κανείς στα εύκολα διπλανά του θύματα και τρέμει να αντιμετωπίσει όποιον του πουλήσει τσαμπουκά.
ΜΠΟΡΕΙ η ψυχιατρικού τύπου παραπάνω ανάλυση να μοιάζει άσχετη με τα ελληνοτουρκικά, αλλά δεν πρέπει να διαφεύγει την προσοχή του αναγνώστη, ότι την πολιτική την ασκούν άνθρωποι. Μονάδες. Και ότι άνθρωποι και κοινωνίες υπόκεινται σε μια εκπαίδευση συμπεριφοράς από τους προγενέστερους στους μεταγενέστερους. Ωσπου κάποιος να σπάσει, με την έξω από τα πρότυπα προσωπικότητά του, και να οδηγήσει τον ρου αλλού. Σπάνια περίπτωση.
ΜΕΓΑΛΟ μέρος των Ελλήνων, λοιπόν, έχουν την πεποίθηση ότι φταίει η Τουρκία για την επιθετικότητα στο Αιγαίο και για τις διεκδικήσεις της επί ελληνικών εδάφων, θαλασσών και αέρος. Λάθος. Φταίει η Ελλάδα.
ΓΙΑ την ακρίβεια, φταίει η Ελλάδα, που επέτρεψε στην Τουρκία τον Αύγουστο του 1974 να προχωρήσει στη γραμμή Αττίλα-2 και να καταλάβει το 28% του κυπριακού εδάφος -από το 3% που είχε καταλάβει- μόλις αισθάνθηκε ότι η Αθήνα ήταν απρόθυμη να κουνήσει το δαχτυλάκι της.
ΦΤΑΙΕΙ η Ελλάδα, που δεν οριοθετήθηκε στα 12 μίλια την εποχή που η Τουρκία σπαρασσόταν από εσωτερικές έριδες και δεν υπήρχε ούτε casus belli ούτε τουρκική νομιμότητα διεθνώς, στις απαρχές του δικτάτορα Εβρέν.
ΦΤΑΙΕΙ η Ελλάδα, που δεν υπερασπίστηκε με ενιαία πολιτική το FIR Αθηνών και με αυστηρή τήρηση των κανόνων του από επαγγελματίες υπαλλήλους και όχι από αδιάφορους δημοσιοϋπαλληλίζοντες διοικητές και υπαλλήλους.
ΦΤΑΙΕΙ η Ελλάδα, που δεν χάραξε μια σταθερή, σαφή και με συγκεκριμένα κεφάλαια εξωτερική πολιτική απέναντι στην Τουρκία. Πάγια και ανεξάρτητη από κυβερνήσεις. Παρά σύρεται ανάλογα με τις διαθέσεις και τις πολιτικάντικες επιδιώξεις ή τις εξωτερικές και τις ιδεοληπτικές ονειρώξεις του κάθε κυβερνήτη.
ΦΤΑΙΕΙ η Ελλάδα, που δεν έχει κατοχυρώσει στα διεθνή όργανα και δικαστήρια τις περιοχές ευθύνης και κυριαρχίας της. Παρά πελαγοδρομεί και ολιγωρεί πάντα την τελευταία στιγμή, πάντα στο πόδι, πάντα στο «δε βαριέσαι». Πάντα παραμένοντας ένας αδύναμος κρίκος στα χέρια της μεγάλης υπερδύναμης.Πάντοτε ζήτουλας και παρατρεχάμενος φοβισμένων κυβερνητών.
ΦΤΑΙΕΙ, που η σοβαρότητα δεν παράγεται σαν νοοτροπία από γενιά σε γενιά και από ανθρώπους σε ανθρώπους σ' αυτή τη γη. Ηλιόλουστες οι πιο πολλές μέρες και ελαφρύ το κλίμα. Ελαφρείς και οι διαχειριστές και οι διαχειριζόμενοι.
ΚΡΥΒΟΥΝ με την ελαφρότητά τους ότι δεν είναι η Τουρκία απειλή για την Ελλάδα.Η Ελλάδα η ίδια είναι. Με τη νοοτροπία της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου