Όταν πρωτοφτιάχτηκε το σώμα, όλα τα μέρη θέλανε να κάνουνε το γενικό κουμάντο.
Ο εγκέφαλος είπε «αφού ελέγχω τα πάντα και σκίζομαι στη σκέψη, εγώ θα πρέπει να ’μαι τ’ αφεντικό».
Τα πόδια είπανε «εγώ μεταφέρω τον άνθρωπο όπου θέλει να πάει και τον βάζω σε θέση να κάνει ό,τι γουστάρει ο εγκέφαλος, άρα θα πρέπει να ’χω το κουμάντο».
Τα χέρια είπανε «αφού καλούμαι να κάνω όλη τη δουλειά και να βγάζω κι όλο το χρήμα προκειμένου να σας συντηρώ, εγώ θα πρέπει να ’μαι τ’ αφεντικό».
Στο ίδιο τροπάρι συνέχισαν τα μάτια, η καρδιά, οι πνεύμονες κι όλα τ’ άλλα μέρη του σώματος, και καθένα τους δικαιολόγησε γιατί θα πρέπει ν’ αναλάβει το κουμάντο.
Στο τέλος μίλησε η κωλοτρυπίδα, λέγοντας ότι θα γίνει αυτή τ’ αφεντικό.
Όλα τ’ άλλα μέρη ξέσπασαν στα γέλια και μόνο στην ιδέα τού να ’ναι αφεντικό η κωλοτρυπίδα. Η κωλοτρυπίδα θύμωσε τόσο πολύ, που βουλώθηκε μόνη της κι αρνιόταν να λειτουργήσει.
Σύντομα ο εγκέφαλος ανέβασε πυρετό και μετά βίας μπορούσε να σκεφτεί, τα πόδια ένιωσαν σαν βαρίδια κι ήταν πάρα πολύ αδύναμα για να σύρουν οπουδήποτε το κορμί, τα μάτια θολώσανε, και τα χέρια κρεμάστηκαν στα πλευρά σε αχρηστία. Όλα τους εκλιπάρησαν τον εγκέφαλο ν’ αφήσει την κωλοτρυπίδα να ανακηρυχθεί αφεντικό.
Κι έτσι έγινε. Όλα τ’ άλλα μέρη κάνανε όλη τη δουλειά, και η κωλοτρυπίδα έκανε το γενικό κουμάντο κι έβγαζε προς τα έξω πολύ σκατό.
Το ηθικό δίδαγμα: Δε χρειάζεται να ’σαι κάνα μυαλό για να γίνεις αφεντικό, αρκεί να ’σαι μια παλιότρυπα του κώλου.
Εναλλακτικό ηθικό δίδαγμα: Όσο καλά και να πηγαίνουνε τα πράγματα, μπορεί να στουμπώσουνε τα πάντα από μία και μόνο κωλοτρυπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου