Μερικές παρατηρήσεις επί της διαβόητης πλέον δήλωσης του Γ.Γ του Υπουργείου Οικονομικών:
1. Δεν μας ενδιαφέρει το όνομά του. Δεν μας ενδιαφέρει αν λέγεται μέργος ή μούργος ή στουρνάρας ή οτιδήποτε. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχει θέση πολιτική, την οποίαν απέκτησε με προσόντα, μεταξύ άλλων, κάποιους τίτλους σπουδών από τα πανεπιστήμια του καπιταλιστικού μεσαίωνα, τα οποία μεταλλάσσουν τους ανθρώπους σε χειραγωγημένα άτομα, σερνάμενα ως υπνωτισμένα από τη μυρωδιά του χρήματος.
2. Ο κυνισμός του ΓΓ δεν βρίσκεται στο πρώτο μέρος της φράσης του αλλά στο δεύτερο. Δεν βρίσκεται δηλαδή στο ότι
είπε πως ο κατώτατος μισθός είναι ακόμα υψηλός αλλά στο ότι συνέχισε λέγοντας πως αυτό είναι κάτι που πρέπει να το προσέξουμε στην πορεία μας προς την ανάπτυξη. Συνέδεσε άμεσα, όπως του έμαθαν εκεί που σπούδασε, την ανάπτυξη με την δυστυχία των ανθρώπων.
manier-manier
Κι αυτό δείχνει απολύτως σαφώς και πεντακάθαρα τι εννοούν με τον όρο ανάπτυξη όλοι αυτοί οι υπνωτισμένοι που έχουν το πάνω χέρι στην διακυβέρνηση της χώρας και γενικότερα της ανθρωπότητας. Δείχνει πολύ καθαρά ότι ανάπτυξη εννοούν την ευημερία των αριθμών, χωρίς να δείχνουν κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τους ανθρώπους. Ανάπτυξη εννοούν την μετακίνηση κεφαλαίων και την παραγωγή χρήματος, δίχως βεβαίως να σκέφτονται καν τους φυσικούς πόρους, οι οποίοι δίνουν στο χρήμα την όποια αξία του. Όλα αποτελούν ευκαιρίες εκμετάλλευσης για αυτά τα ανθρωπάρια που δεν έχει περάσει ούτε στιγμή από το κατεστραμμένο μέσω σπουδών μυαλό τους ότι καταστρέφοντας ανθρώπους και πόρους, το χρήμα που έχουν για Θεό δεν θα έχει καμία χρησιμότητα καμία αξία και βεβαίως καμία δυνατότητα να τους κρατήσει στη ζωή, όσο κι αν έχουν στους λογαριασμούς τους.
3. Το ότι η κοινωνία και τα μμε έκαναν ζήτημα μόνο το πρώτο μέρος της φράσης του, δηλαδή το ότι ο κατώτατος μισθός είναι ακόμα πολύ υψηλός, δίχως να προβάλλουν το δεύτερο μέρος της και, το χειρότερο, το γεγονός ότι ακολούθησαν προσωπική στοχοποίηση του ανθρωπάριου που εκστόμισε, ως προγραμματισμένο μηχάνημα, όλην αυτή την πανεπιστημιακή ηλιθιότητα που τον μπούκωσαν τόσα χρόνια για να καταντήσει έτσι, σπουδαγμένος αμόρφωτος, δείχνει πόση αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας υπάρχει ακόμη γύρω μας, πόση υποκρισία πλανάται στους χώρους που έχουν την ευθύνη της ενημέρωσης των πολιτών αλλά και στους κομματικούς χώρους της Αριστεράς, και δεν δίνει καμιά ελπίδα για το μέλλον ούτε στο θέμα του μισθού, ο οποίος θα μειωθεί βεβαίως στα επίπεδα των γειτονικών μας χωρών όπως το σχέδιο προτάσσει, ούτε στο θέμα της ανάπτυξης, η οποία βέβαια αποτελεί ύβρη και οδηγεί μονάχα στην καταστροφή.
Γιάννης Μακριδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου