Θάνος Ανεστόπουλος: «Ο πνευματικός κόσμος κάνει τουμπεκί»

Για όσους έχουν δει live τον Θάνο Ανεστόπουλο και γνωρίζουν καλά τη μουσική του και την μπάντα του, θα χαρακτήριζαν μια βραδιά στην «Αυλαία» ως μαγευτική. Για μένα ήταν μία αξέχαστη εμπειρία.

Σε αυτούς τους καιρούς που τίποτε δεν είναι βέβαιο και όλοι κοντεύουμε να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε και τι κάνουμε, ο Θάνος Ανεστόπουλος βοηθά τον υποψιασμένο ακροατή του να κάνει μία εσωτερική διερεύνηση, να θυμηθεί ποιος είναι, τι αγάπησε, πότε αισθάνθηκε μόνος, πότε έφτασε στον γκρεμό. Και το πιο υπέροχο απ' όλα είναι πως αφού τα κάνει όλα αυτά, με τους στίχους που τραγουδά, προσφέρει απλόχερα την ελπίδα.

Το πρόγραμμα με συνεπήρε από την αρχή, όταν ο Θάνος Ανεστόπουλος ανέβηκε στην σκηνή με την κιθάρα του. Μόνος του. Η φιγούρα του επιβλητική. Οι στίχοι του φάρμακο για τις ανοιχτές πληγές της μοναξιάς και της αβεβαιότητας των καιρών.

Ποιος είναι ο Θάνος Ανεστόπουλος; Μιλώντας μαζί του προσπαθώ να τον ψυχολογήσω. Είναι φιλικός αλλά όχι διαχυτικός, χαμογελάει αλλά δεν γελάει, ανοίγεται σε θέματα που δύσκολα μιλάει κανείς, αλλά δεν μιλάει πολύ. Δεν ξέρω αν είναι έτσι πάντα, αλλά ο χαρακτήρας που είχα απέναντί μου, μαζί με τις απαντήσεις που έλαβα σε ό, τι ρώτησα, μου έδωσαν να καταλάβω πως ο Θάνος Ανεστόπουλος δεν είναι απλώς άλλος ένας τραγουδιστής της ελληνικής ροκ.

Τι σου λείπει από τα Διάφανα Κρίνα και τι όχι;

Ζω μόνο για το κάθε σήμερα και για μια μέρα την φορά.

Τι συμβάλλει στην ειρηνική συνύπαρξη μιας ομάδας;

Έχω την αίσθηση πως ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία για κάθε είδους συνύπαρξης είναι να σέβεσαι την διαφορετικότητα του χαρακτήρα του άλλου, και επίσης να φέρεσαι στους άλλους όπως θα επιθυμούσες να σου φέρονται σε σένα .

Μεγαλώνοντας αισθάνεσαι πιο δυνατός ή πιο ευάλωτος;

Και τα δύο μαζί

Ποια είναι η σχέση σου με τη γυναίκα; Αντλείς ή προσφέρεις δύναμη;

Και τα δύο μαζί. Το σημαντικότερο για μένα είναι ένας άντρας να ξέρει να δίνεται σε μια γυναίκα και μια γυναίκα να ξέρει να δίνεται σε έναν άντρα

Είσαι μελαγχολικός τύπος;

Μελαγχολικός μόνο τύπος, δεν θα το έλεγα ...τυπική μελαγχολία, όμως ναι! Συνήθως οι άνθρωποι τοποθετούμε οτιδήποτε μελαγχολικό στην σκοτεινή μας πλευρά, αν και έχω την αίσθηση πως και το σκοτάδι και το φως συνυπάρχουν και τα δύο μέσα μας και δεν είναι πάντα επιλογή μας ποιο απ τα δύο μας κυριεύει. Η δικιά μου μελαγχολία είναι σαν το μούχρωμα που βάφεται ο ορίζοντας, την ώρα εκείνη τη μεταίχμια που το βράδυ σπρώχνει απαλά και γλυκά τη μέρα να φύγει, ν αποσυρθεί. Τις περισσότερες φορές αφήνω τον εαυτό μου να βιώνει. Άλλοτε μια βαθιά κι άλλοτε μια γλυκιά μελαγχολία, που πολλές φορές εξωτερικεύεται με την μουσική και την ποίηση η ζωγραφίζοντας. Απ την στιγμή που το αποδέχομαι κι αφήνομαι να το βιώνω σαν συναίσθημα μιας κανονικότητας, σχεδόν πάντα το επόμενο βίωμα είναι η έξοδος στο φως, όπου τότε προτιμώ πιότερο να το ζω παρά να το περιγράφω και να το εξηγώ.

Ποιο ποίημα σε έσωσε από μια δύσκολη στιγμή;

Ο γιός μου – το ωραιότερο ποίημα που διάβασα και συνεχίζω να διαβάζω.

Γιατί έπινες;

Γιατί μου άρεσε. Όταν σταμάτησε να μου αρέσει ,σταμάτησα να πίνω. Τώρα που δεν πίνω μου αρέσει. Όταν σταματήσει να μου αρέσει θα ξαναρχίσω να πίνω.... μέχρι να σταματήσει να μου αρέσει. Καλά δεν ισχύει τίποτε απ όλα αυτά έτσι; Εννοείται ότι η ψευδαίσθηση στους ανθρώπους ότι έχουν τον έλεγχο πάντα σε τέτοιες καταστάσεις τους οδηγεί στο να χάνουν τον έλεγχο. Keep walking λοιπόν... χωρίς πατερίτσες!

Αισθάνεσαι ολοκληρωμένος πλέον ή κάτι σου λείπει;

Η ολοκλήρωση και η ευτυχία δεν είναι μόνιμες καταστάσεις παρά στιγμές. Όπως και όλη η ζωή είναι ένα ψηφιδωτό από τέτοιες στιγμές. Κατά τα άλλα εύχομαι πάντα να νιώθω πως κάτι λείπει! Αυτό με κάνει με έναν διαστροφικό τρόπο να νιώθω ζωντανός και πιο γειωμένος όποτε συμβαίνει.

Ποιος ο ρόλος του ελληνικού ροκ στις δύσκολες εποχές;

Όποιος κι ο ρόλος γενικότερα των τεχνών. Χρειάζεται να είναι παρόντες πρωτίστως οι πνευματικοί άνθρωποι ενός τόπου στα δύσκολά του, να είναι έξω στο τώρα ,να προσπαθούν να δείξουν τρόπους στους νεότερους να μάθουν να αντιδρούν, να μάθουν να ξεχύνουν τις κραυγές τους εύστοχα, να είναι εκεί στους δρόμους και στους χώρους εργασίας των νέων, να αφυπνίζουν με το πνεύμα τους κι όχι να συνεχίζουν να αποζητούν να μας γοητεύουν, τονώνοντας ίσως έναν ναρκισσισμό μέσω του πνευματικού τους έργου κι όχι να κρύβονται και να λουφάζουν πίσω από το έργο τους αφήνοντας ανίδρωτα να δουλεύει αυτό και να μιλάει μόνο αυτό εξ ονόματος τους. Έχω την αίσθηση πως ένα μεγάλο κομμάτι του πνευματικού κόσμου αυτής της χώρας είναι άλαλο και την έχει κάνει τουμπεκί γιατί έχει κι αυτό λερωμένη την φωλιά του, αφού για πολλά χρόνια συμπορεύτηκε και αφέθηκε σε... πεολειχίστικες σχέσεις με την εκάστοτε εξουσία καθαρά για οικονομικά οφέλη και για μισαλλόδοξους λόγους, γενόμενοι τελικά οι πνευματικές πόρνες της εξουσίας. Ένα άλλο διαφορετικό κομμάτι του πνευματικού κόσμου προτίμησε αηδιασμένο την σιωπή και το υπόγειο φτιάχνοντας γύρω του ένα αγκαθωτό συρματόπλεγμα, και πληγωμένοι σήκωσαν ένα μοναχικό τοίχος γύρω τους.
Η ροκ μουσική και στιχουργία ήταν και είναι η πιο λαϊκή και διεθνής μουσική, γλώσσα και έκφραση για τους νέους που προσπαθούν να ξεσπάσουν την κραυγή τους όταν κρέμεται, στην άκρη της σιωπής τους. Είναι άκρως πολιτική στάση και άποψη είτε μιλάει για την αγάπη ,την ειρήνη, για τα προσωπικά αδιέξοδα , για την επανάσταση των νέων ανθρώπων χωρίς ηλικία. Στην χώρα μου βλέπω εκατοντάδες παιδιά σκεπτόμενα και πιο ώριμα από ποτέ μουσικά και πνευματικά να κάνουν ο καθένας την αρχή της προσωπικής τους επανάστασης χώνοντας ένα καρφί της κιθάρας τους στον ενισχυτή. Κι αυτή είναι η πρώτη κίνηση για μένα που μπορεί και οδηγεί στην αρχή της διάλυσης της σιωπής.

O Θάνος Ανεστόπουλος εμφανίζεται τις Παρασκευές στην μουσική σκηνή Αυλαία. Περισσότερες πληροφορίες εδώ 

Την συνέντευξη έκανε η Άννα Καττή