Cogito ergo sum
Το ότι το κοινωνικό κράτος αποδομείται, ελέω μνημονίου, το ξέρουμε. Το ότι η δημόσια υγεία ξεχαρβαλώνεται, προς χάριν τής αναδόμησης του κράτους "επί το ορθολογικώτερον", το γνωρίζουμε. Το ότι οι υπηρεσίες τού κράτους εξετάζουν εάν συμφέρει να αγοράσει ένας διαβητικός -σε προχωρημένο στάδιο- ειδικά παπούτσια ή είναι προτιμώτερο να του κόψουν το πόδι, κι αυτό το έχουμε ακούσει κι έχουμε φρίξει. Όμως, δεν παύουμε να εκπλησσόμαστε από το τί είναι ικανή να κατεβάσει η κούτρα τού "σοβαρού" Λοβέρδου, προκειμένου να μη χαλάσει την καρδιά των διεθνών μπινέδων στους οποίους έχει μάθει να υποκλίνεται δουλικά. Αλλά ας γίνω πιο σαφής.
Στις αρχές της χρονιάς που φεύγει, μπήκα εσπευσμένα στο νοσοκομείο με έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ευτυχώς για μένα, όλα εξελίχθηκαν μια χαρά. Στην φαρμακευτική αγωγή που μου συνέστησαν οι γιατροί, συμπεριέλαβαν και ένα φάρμακο για τον έλεγχο της χοληστερίνης. Σιγά το φάρμακο, δηλαδή. Μιλάμε για απλές κάψουλες ιχθυελαίου, που κοστίζουν 8,04 ευρώ οι 120. Ως καρδιοπαθής, μέχρι σήμερα προμηθεύομαι αυτές τις κάψουλες με συμμετοχή 10%. Δηλαδή, με δυο κάψουλες ως ημερήσια δόση, καταβάλλω περίπου 40 λεπτά και επιβαρύνω το ταμείο μου με 3,60 ευρώ κάθε μήνα.
Αυτά τα πολύ απλά γίνονται μέχρι σήμερα. Τί θα γίνει, όμως, με τον καινούργιο χρόνο; Ακούστε και φρίξτε: για να "εξορθολογικοποιήσουν" (σ.σ.:τί λέξη, θεέ μου!) τις δαπάνες τού δημοσίου, οι ανεγκέφαλοι "εγκέφαλοι" τού υπουργείου αποφάσισαν να καταχωρίσουν αυτού του είδους τα φάρμακα στην κατηγορία...lifestyle!!! Δηλαδή, σαν να πρόκειται για χάπια αδυνατίσματος που παίρνουν οι γυναίκες για να μπορούν να φοράνε στις παραλίες το μπικίνι τους! Ή σαν το βιάγκρα, στο οποίο εναποθέτουν τις ελπίδες τους όσοι έχουν διαβεί από καιρό τον ερωτικό Ρουβίκωνα. Εν πάση περιπτώσει, ο χαρακτηρισμός τού συγκεκριμένου φαρμάκου ως "lifestyle" σημαίνει ότι η συμμετοχή τού ασφαλισμένου θα ανεβεί, από το 10%, στο 50%.
Διάβολε, δεν κάνω τόσο λόγο επειδή, αντί για 40 λεπτά, θα πληρώνω πλέον 2 ευρώ τον μήνα. Ευτυχώς, η οικονομική μου κατάσταση αντέχει -ακόμη!- τέτοια δαπάνη. Εκείνο που με βγάζει από τα ρούχα μου είναι η προστυχιά ενός κράτους, το οποίο υποτίθεται ότι φροντίζει τους πολίτες του. Τσαντίζομαι με την μαλακία που δέρνει όλους εκείνους, οι οποίοι υποτίθεται πως είναι ταγμένοι στην υπηρεσία τού κοινωνικού συνόλου. Με σαλτάρει η κουφότητα (σ.σ.:από την λέξη "κούφιος") των κάθε λογής Λοβέρδων, οι οποίοι υποτίθεται ότι έχουν υψηλή δημοτικότητα (δηλαδή, γαμώ το κερατό μου και γαμώ την λογική μου, γαμώ!).
Κι ας πούμε ότι εγώ προσωπικά δεν θα πεινάσω με την αύξηση της συμμετοχής μου στην αγορά αυτού του φαρμάκου. Αλλά, ρε αλήτες, τί γίνεται με τους ανθρώπους που έχουν πολύ μεγαλύτερη δαπάνη σε τέτοια φάρμακα και πρέπει να τα βγάλουν πέρα είτε με συντάξεις πείνας είτε με το επίδομα ανεργίας; Πώς θα επιβιώσει η δόλια η γιαγιά, που την έχετε υποχρεώσει να μαζεύει τα σκουπίδια από τις λαϊκές αγορές; Με τα κωλοδίφραγκα από τα φάρμακα θα αναδιοργανωθεί αυτό το γαμημένο κράτος, γαμώ την αναδιοργάνωσή μου μέσα;
Βέβαια, έχει και μια λογική αυτή η απόφαση. Σου λέει: κύριε, ξεσκίστηκες στα παϊδάκια και στα σαγανάκια και στις γαρδούμπες και στις ομελέττες, ανέβηκε η χοληστερίνη σου στον θεό και τώρα θες να σε πληρώσω εγώ για να την ρίξεις; Σαβούρωσες εσύ ισπανικό χαμόν, κυπριακό χαλούμι κι εγγλέζικο μπέικον και τώρα θες να πληρώσει το κράτος τις επιπτώσεις της κραιπάλης σου; Πλήρωνε τώρα, μωρή κουφάλα, για να μάθεις να τρως κληματσίδες, βρούβες και λαχανίδες, που δεν ανεβάζουν την χοληστερίνη!
Γιασάν, κύριε Λοβέρδε, το 'πιασα το υπονοούμενο. Και κληματσίδα θα φάω και βρούβες θα φάω και λαχανίδες θα φάω. Αλλά, γαμώ το φελέκι μου, κουτόχορτο δεν πρόκειται να φάω! Αν εσύ ξέχασες την καταγωγή σου, εγώ δεν την ξεχνάω, γαμώ τον σοσιαλισμό μου μέσα! Η εικόνα τής γιαγιάς που ψάχνει στα σκουπίδια στοιχειώνει τον ύπνο μου κι έχω ιερό καθήκον απέναντί της να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου να σε στείλω στον γερο-διάολο, Κι εσένα και τους ομοίους σου. Γκέγκε;
Άντεστε όλοι μαζί στον διάολο, πρωτοχρονιάτικα!
Στις αρχές της χρονιάς που φεύγει, μπήκα εσπευσμένα στο νοσοκομείο με έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ευτυχώς για μένα, όλα εξελίχθηκαν μια χαρά. Στην φαρμακευτική αγωγή που μου συνέστησαν οι γιατροί, συμπεριέλαβαν και ένα φάρμακο για τον έλεγχο της χοληστερίνης. Σιγά το φάρμακο, δηλαδή. Μιλάμε για απλές κάψουλες ιχθυελαίου, που κοστίζουν 8,04 ευρώ οι 120. Ως καρδιοπαθής, μέχρι σήμερα προμηθεύομαι αυτές τις κάψουλες με συμμετοχή 10%. Δηλαδή, με δυο κάψουλες ως ημερήσια δόση, καταβάλλω περίπου 40 λεπτά και επιβαρύνω το ταμείο μου με 3,60 ευρώ κάθε μήνα.
Αυτά τα πολύ απλά γίνονται μέχρι σήμερα. Τί θα γίνει, όμως, με τον καινούργιο χρόνο; Ακούστε και φρίξτε: για να "εξορθολογικοποιήσουν" (σ.σ.:τί λέξη, θεέ μου!) τις δαπάνες τού δημοσίου, οι ανεγκέφαλοι "εγκέφαλοι" τού υπουργείου αποφάσισαν να καταχωρίσουν αυτού του είδους τα φάρμακα στην κατηγορία...lifestyle!!! Δηλαδή, σαν να πρόκειται για χάπια αδυνατίσματος που παίρνουν οι γυναίκες για να μπορούν να φοράνε στις παραλίες το μπικίνι τους! Ή σαν το βιάγκρα, στο οποίο εναποθέτουν τις ελπίδες τους όσοι έχουν διαβεί από καιρό τον ερωτικό Ρουβίκωνα. Εν πάση περιπτώσει, ο χαρακτηρισμός τού συγκεκριμένου φαρμάκου ως "lifestyle" σημαίνει ότι η συμμετοχή τού ασφαλισμένου θα ανεβεί, από το 10%, στο 50%.
Διάβολε, δεν κάνω τόσο λόγο επειδή, αντί για 40 λεπτά, θα πληρώνω πλέον 2 ευρώ τον μήνα. Ευτυχώς, η οικονομική μου κατάσταση αντέχει -ακόμη!- τέτοια δαπάνη. Εκείνο που με βγάζει από τα ρούχα μου είναι η προστυχιά ενός κράτους, το οποίο υποτίθεται ότι φροντίζει τους πολίτες του. Τσαντίζομαι με την μαλακία που δέρνει όλους εκείνους, οι οποίοι υποτίθεται πως είναι ταγμένοι στην υπηρεσία τού κοινωνικού συνόλου. Με σαλτάρει η κουφότητα (σ.σ.:από την λέξη "κούφιος") των κάθε λογής Λοβέρδων, οι οποίοι υποτίθεται ότι έχουν υψηλή δημοτικότητα (δηλαδή, γαμώ το κερατό μου και γαμώ την λογική μου, γαμώ!).
Κι ας πούμε ότι εγώ προσωπικά δεν θα πεινάσω με την αύξηση της συμμετοχής μου στην αγορά αυτού του φαρμάκου. Αλλά, ρε αλήτες, τί γίνεται με τους ανθρώπους που έχουν πολύ μεγαλύτερη δαπάνη σε τέτοια φάρμακα και πρέπει να τα βγάλουν πέρα είτε με συντάξεις πείνας είτε με το επίδομα ανεργίας; Πώς θα επιβιώσει η δόλια η γιαγιά, που την έχετε υποχρεώσει να μαζεύει τα σκουπίδια από τις λαϊκές αγορές; Με τα κωλοδίφραγκα από τα φάρμακα θα αναδιοργανωθεί αυτό το γαμημένο κράτος, γαμώ την αναδιοργάνωσή μου μέσα;
Βέβαια, έχει και μια λογική αυτή η απόφαση. Σου λέει: κύριε, ξεσκίστηκες στα παϊδάκια και στα σαγανάκια και στις γαρδούμπες και στις ομελέττες, ανέβηκε η χοληστερίνη σου στον θεό και τώρα θες να σε πληρώσω εγώ για να την ρίξεις; Σαβούρωσες εσύ ισπανικό χαμόν, κυπριακό χαλούμι κι εγγλέζικο μπέικον και τώρα θες να πληρώσει το κράτος τις επιπτώσεις της κραιπάλης σου; Πλήρωνε τώρα, μωρή κουφάλα, για να μάθεις να τρως κληματσίδες, βρούβες και λαχανίδες, που δεν ανεβάζουν την χοληστερίνη!
Γιασάν, κύριε Λοβέρδε, το 'πιασα το υπονοούμενο. Και κληματσίδα θα φάω και βρούβες θα φάω και λαχανίδες θα φάω. Αλλά, γαμώ το φελέκι μου, κουτόχορτο δεν πρόκειται να φάω! Αν εσύ ξέχασες την καταγωγή σου, εγώ δεν την ξεχνάω, γαμώ τον σοσιαλισμό μου μέσα! Η εικόνα τής γιαγιάς που ψάχνει στα σκουπίδια στοιχειώνει τον ύπνο μου κι έχω ιερό καθήκον απέναντί της να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου να σε στείλω στον γερο-διάολο, Κι εσένα και τους ομοίους σου. Γκέγκε;
Άντεστε όλοι μαζί στον διάολο, πρωτοχρονιάτικα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου