του Χρίστου Λογαρίδη
Την ώρα που η ανθρωπότητα έχει σοβαρά προβλήματα, όπως πόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι πρέπει να αυτοκτονήσουν για να βγάλουν περισσότερα λεφτά οι τοκογλύφοι, ήρθε η μητέρα φύση να μας δείξει πόσο μικροί και ανόητοι ήμαστε.
Κουνήθηκε για δυο λεπτά η γη και η πιο αναπτυγμένη τεχνολογικά χώρα, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία σχεδόν καταστράφηκε.
Όλοι είδαμε την καταστροφή, εικόνες που ούτε σε ταινίες καταστροφής του χόλιγουντ δεν έχουμε δει. Όμως αυτό που ήταν ακόμα πιο απάνθρωπο, ήταν η χαρά των μέσων μαζικής αποβλάκωσης γι αυτή την καταστροφή.
Μέσα από τα κανάλια έβλεπες όλη την απανθρωπιά που έχει κατακλύσει την ανθρωπότητα. Έλαμπαν όλα τα πρόσωπα των αντικειμενικών και φιλάνθρωπων δελτίων που διψούσαν για ανθρώπινο αίμα. Όσοι έχουν εργαστεί σε μέσα ενημέρωσης, ξέρουν καλά το αίμα και σπέρμα που λατρεύουν όλοι οι μεγαλοεκδότες.
Επιτέλους είχαν να πουλήσουν μια καταστροφή, είχαν να πουλήσουν ανθρώπινο πόνο, είχαν εικόνες βιβλικής καταστροφής που θα έφερναν τηλεθέαση και λεφτά. Πραγματικοί βρικόλακες, αχόρταγοι στο αίμα, περίμεναν πως και πώς να εκραγούν τα πυρηνικά εργοστάσια για να έχουν ακόμα περισσότερη καταστροφή να πουλήσουν στον διψασμένο και εκπαιδευμένο στην κατανάλωση ανθρώπινου πόνου φιλήσιχο λαό.
Ακόμα και οι κατίνες της ποιοτικής μεσημεριανής ζώνης ξέχασαν τον Κωστέτσο και το εξώγαμο του Πασχάλη και έγιναν όλοι πυρηνικοί φυσικοί που είχαν άποψη ακόμα και για την θεωρία των υπερχορδών και τα παράλληλα σύμπαντα.
Αυτός ακριβώς είναι ο πολιτισμός μας, να βγάζουμε λεφτά από τον πόνο και του άλλου.
Μιλάμε τώρα για ανθρώπους που ξυπνάνε το πρωί και προσεύχονται να γίνει μια καταστροφή ώστε να έχουν λόγο ύπαρξης και φυσικά λεφτά. Σε παρακαλώ θεέ μου, κάνε έναν σεισμό, μερικές πυρηνικές εκρήξεις, δώσε μας χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια άστεγους για να έχουμε τηλεθέαση λαμπάδα θα σου ανάψουμε που κοστίζει ελάχιστα και θα βγάλουμε εκατομμύρια…
Έβλεπα σοβαρούς επιστήμονες να προσπαθούν να μιλήσουν ψύχραιμα και οι δημοσιογράφοι να τους πιέζουν να πουν για τον αρμαγεδώνα που θα έρθει να καταστρέψει όλη την ανθρωπότητα.
Από τις εκφράσεις στο πρόσωπο τους καταλάβαινες πως θα ήθελαν να τους βρίσουν και να φύγουν από την εκπομπή, αλλά πώς να πάς κόντρα στην τηλεοπτική δικτατορία?
Αλλά ας αφήσουμε τα τηλεοπτικά βαμπίρ και την κυβερνητική προπαγάνδα που βρήκε την ευκαιρία μέσα από μια καταστροφή, να μας πει τι καλά που είμαστε εμείς εδώ με το σοσιαληστρικό μνυμόνιο και ας δούμε τα πράγματα πιο σοβαρά.
Όσοι είναι λίγο ψαγμένοι, γνωρίζουν πως η γη, το σύμπαν, είναι ένας ζωντανός οργανισμός που με τον δικό του τρόπο, την δική του γλώσσα, μας μιλάει.
Η μητέρα φύση, αποκάλυψε πόσο λάθος είναι αυτό το περιβόητο σύστημα του κέρδους που οι φωτισμένοι ηγέτες του κόσμου υπηρετούν και εμείς τους ανεχόμαστε. Ακόμα και στην κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων, λειτουργεί η ίδια ανόητη λογική του κέρδους. Συμφέροντα εταιριών, φτηνά ανταλλακτικά για περισσότερο κέρδος, σταθμοί γερασμένοι που δεν θα έπρεπε να λειτουργούν και για να μην πολυλογώ, η γνωστή αλυσίδα πραγμάτων που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί αργά η γρήγορα σε μια καταστροφή.
Πρίν λίγες μέρες έβλεπα την έρευνα που έγινε σε ένα αεροπορικό ατύχημα και το πόρισμα ήταν πως η καταστροφή, ήρθε γιατί η εταιρία στην προσπάθεια της για περισσότερο κέρδος, έβαλε στο αεροπλάνο τέσσερις βίδες κακής ποιότητας. Οι κανονικές κόστιζαν 250 ευρώ και οι μαιμού 30.
Για λίγα ευρώ έχασαν την ζωή τους δεκάδες άνθρωποι. Η έρευνα έδειξε πως η διαφθορά στο σύστημα ανταλλακτικών στα αεροπλάνα, είχε φτάσει μέχρι και στο αεροπλάνο του προέδρου των ΗΠΑ. Το περιβόητο air force one. Όταν η διαφθορά έχει φτάσει μέχρι εκεί, καταλαβαίνει κανείς τι γίνεται στον κόσμο.
Από το κακής ποιότητας λάδι που μια ταβέρνα τηγανίζει πατάτες για περισσότερο κέρδος, μέχρι το αεροπλάνο του προέδρου των ΗΠΑ και τα διαστημόπλοια και τους πυρηνικούς αντιδραστήρες, το χρήμα διαφθείρει και φέρνει καταστροφές. Πόσο μάλλον στις ζωές των ανθρώπων, που θεωρούνται πια αναλώσιμοι και χωρίς καμιά αξία. Μόνο το κέρδος των βρικολάκων έχει πια αξία.
Δυστυχώς κανείς δεν σκέφτεται σαν άνθρωπος, όλοι μετατρεπόμαστε σε λογιστικές μηχανές. Υπάρχει λέει ανεργία. Μεγαλύτερη βλακεία απ αυτό δεν υπάρχει. Αν θέλανε να μην υπάρχει ανεργία, θα μπορούσαμε να δουλεύουμε όλοι και μάλιστα λιγότερο. Θα είχαμε δηλαδή και καλύτερη ποιότητα ζωής. Αντί σε έναν οργανισμό να δουλεύουν 50 άνθρωποι, θα μπορούσαν να δουλεύουν 100. Να μοιράζονται την δουλειά. Τόσο απλό είναι.
Μόνο που τότε το σύστημα θα έπρεπε να πληρώνει περισσότερους και άρα θα είχε λιγότερα κέρδη. Αντίθετα, παράγοντας ανεργία, πολλαπλασιάζει τα κέρδη του, γιατί τρομοκρατεί τους εργαζόμενους με την απειλή της ανεργίας και τους αναγκάζει να δουλεύουν περισσότερο και με λιγότερη αμοιβή.
Όλοι ξέρουμε ότι χρειαζόμαστε δρόμους, σχολεία, νοσοκομεία, ξέρουμε να τα φτιάχνουμε, έχουμε τα υλικά, το ανθρώπινο δυναμικό που χρειάζεται. Έχουμε τα πάντα.
Αλλά δεν τα φτιάχνουμε γιατί λέει δεν έχουμε λεφτά. Τρομερά πράγματα. Φυσικά αυτοί που τα λένε αυτά έχουν δισεκατομμύρια κλεμένα στις ελβετικές τράπεζες και εμείς καθόμαστε και τους ακούμε. Όλοι αυτοί ζουν μέσα στην χλιδή, σε βίλες και έχουν εξασφαλίσει μια χλιδάτη ζωή και στα παιδιά των παιδιών τους.
Δεν γίνεται λοιπόν να περιμένουμε απ αυτούς να αλλάξουν προς το καλύτερο τις ζωές μας. Δεν θέλουν, δεν τους συμφέρει. Εμείς πρέπει να αλλάξουμε τον κόσμο. Πρέπει να φύγουμε από το εγώ και να πάμε στο εμείς. Να εργαζόμαστε όχι για το προσωπικό μας κέρδος, αλλά για το κέρδος της ανθρωπότητας που μέσα από αυτό θα απολαμβάνουμε και ατομικά μια όμορφη και δημιουργική ζωή.
Αν δεν το κάνουμε, η μητέρα φύση, το σύμπαν, ο θεός, πείτε το όπως θέλετε, θα αναλάβει σαν άλλο ΔΝΤ να επέμβει και να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Μπορεί να μας δίνει πολύ χρόνο και ευκαιρίες να καταλάβουμε και να αλλάξουμε, αλλά όταν αποφασίσει να επέμβει, το κάνει άγρια και χωρίς έλεος. Με τον δικό του τρόπο. Αρκεί μια διαστημική πέτρα, σαν αυτή που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους που ήταν ασύμφοροι, έτρωγαν πολύ και δεν άφηναν άλλα είδη να αναπτυχθούν για να αλλάξουν όλα. Τόσο απλό είναι για την συμπαντική νοημοσύνη. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε πριν αναλάβουν άλλες δυνάμεις να μας αλλάξουν και ο νοών νοείτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου