Απο πληροφορηση μεσο εργαζομενου σε εισαγωγεα ανταλλακτικων.
Οι Ιαπωνες του απαντησαν οτι παραδοσεις προιοντων μπορουν να εκτελεστουν μετα απο 400 μερες.Μετα απο επικοινωνια με τους ναυτιλιακους πρακτορες ο συγκεκριμενος εισαγωγεας εμαθε οτι κανεις ναυτικος δεν παει πιο πανω απο Οζακα και αναλογως τις εξελιξεις μπορει να μην πανε και καθολου σε νηολογια Ιαπωνιας.Μιλαμε για την τριτη σε εξαγωγες χωρα του κοσμου.Και μιλαμε για τους καπετανιους και τους μηχανικους ολων των εθνικοτητων δηλαδη πλοια τελος για την Ιαπωνια.Και αν απορουν καποιοι για ποιο λογο,αρκει να σκεφτει οτι η ψυξη των μηχανων γινεται με το νερο της θαλασσας στην οποια πλεει το πλοιο.Αυτη η θαλασσα ειναι τιγκα στην ρεδιενεργεια και ακομα δεν εληξε το θεμα της ψυξης των αντιδραστηρων.Ακομα ριχνουν ραδιενεργο νερο στην ανοιχτη θαλασσα.
Εξάλλου τί θα γίνει και με τα κρουαζεριόπλοια?.. Τί θα γίνει με τα τάνκερ? Η θάλασσα δεν έχει στατικά νερά.
Πράγματι τί γίνεται με τους μηχανικούς-ψυκτικούς που δουλεύουν στους κινητήρες όλων των ποντοπόρων πλοίων και στα ψυγεία τους?..
Αν τα πλοία φορτώσουν ραδιενεργό νερό με τη σειρά τους θα γίνουν και αυτά ραδιενεργά επανεκπέμποντας ισόποση ακτινοβολία με αυτήν που μετάφεραν.
Ακόμη και αν αδειάσουν το ραδιενεργό νερό κάπου, τα τοιχώματα και οι μηχανισμοί του πλοίου με τα οποία το νερό αυτό ήρθε σε επαφή έχουν μετατραπεί σε δευτερογενή πηγή ακτινοβολίας.
Σημαντικό ζήτημα επίσης είναι το πού τα πλοία θα αδειάσούν το ραδιενεργό αυτό νερό, μολύνωντας έτσι με ραδιενέργεια κάποιο άλλο σημείο του κόσμου...
Έχει ειπωθεί: το ραδιενεργό νερό που αδειάζουν οι Ιάπωνες είναι πολύ χαμηλής τοξικότητας. Η απάντηση έχει δοθεί προ καιρού στα διεθνή συγράμματα της Πυρηνικής Φυσικής: Στη ραδιενέργεια δεν υπάρχει κατώφλι ασφαλείας. (Δεν υπάρχει δηλαδή όριο δόσης, κάτω από το οποίο κάποιος άνθρωπος να είναι ασφαλής. Αυτό διότι η ραδιενέργεια αθροίζεται στο ανθρώπινο σώμα από όλες τις πηγές λήψης κι όταν κάποια στιγμή -άγνωστο πότε γιά τον κάθε άνθρωπο- το άθροισμα ξεπεράσει το όριο αντοχής εκείνου του ανθρώπου, έρχεται ο καρκίνος. Απλό και τελεσίδικο.)
Παρεμπιπτόντως, τί γινεται με τους τόννους, τους ξιφίες, τις φάλαινες, τα δελφίνια (που οι Ιάπωνες αποδεκατίζουν όπως έχουμε δει σε συγκλονιστικά ντοκιμαντέρ) τόσο σημαντικές πηγές στην ιαπωνική κονσερβοποιεία και στη διατροφή?
Όσο περισσότερο ζει ένα ψάρι στη θάλασσα τόσο περισσότερο βαριά μέταλλα συγκεντρώνει (πχ μόλυβδο) και τώρα ραδιενέργεια που μεταφέρονται απ' ευθείας στον άνθρωπο.
Θα ξαναφάει κανείς κονσέρβες τόννου?
http://athens.indymedia.org/?lang=el
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου