Βαθύ Κόκκινο
Σε σημερινό άρθρο του, που το μεταφράσαμε στα ελληνικά, ο Wolfgang Münchau, αρχι-φερέφωνο των Financial Times κάνει μια καλή ανάλυση των κινήσεων στην ευρωζώνη, σχετικά με το"σύμφωνο ανταγωνιστικότητας" που προωθεί η Γερμανία, και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι υπόλοιποι απλά θα πρέπει να το απορρίψουν. Ο λόγος είναι βέβαια πως επιθυμεί μια πιο "ευρωπαική" ευρωζώνη, ενώ αυτό που βλέπει είναι μια γερμανοκρατούμενη ευρωζώνη. Έχει όμως αξία η ανάλυση του:
Πείτε όχι στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας της Γερμανίας
Η φράση-κλειδί είναι βέβαια το ότι "Είναι μια κρίση του ιδιωτικού τομέα και της υποκεφαλαιοποίησης των τραπεζών".
Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι
α)Για τον ιδιωτικό τομέα, πρέπει οι μισθοί/συντάξεις/δικαιώματα, κτλ να πέσουν κατά πολύ, ώστε οι εργάτες να "κινεζοποιηθούν" όσο το δυνατόν περισσότερο. Έτσι, το κεφάλαιο θα βγάζει περισσότερα κέρδη απ' ότι τώρα αν επενδύσει σε αυτές τις χώρες, και άρα θα προσελκυσθεί να επενδύσει, ενώ τώρα το κεφάλαιο απλά αρνείται να επενδύσει, προτιμώντας χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, κτλ.
β)Για τις τράπεζες, πρέπει να δωθούν τεράστια ποσά ("πακέτα σωτηρίας", κτλ), προκειμένου να έχουν αρκετά κεφάλαια για να αντέξουν τα "τοξικά" δάνεια που ε΄χουν δώσει, τα δάνεια δηλαδή που δε μπορούν να αποπληρωθούν από τους δανειολήπτες (είτε μιλάμε για ομόλογα κρατών, είτε για στεγαστικά δάνεια, κτλ, κτλ, κτλ).
Αυτά είναι λίγα πολύ όσα μας λέει ο Wolfgang Münchau, και βέβαια παραδέχεται ότι είναι δύσκολο να τα πουν αυτά χωρίς να λένε ψέματα, διότι αντιλαμβάνεται πως αν τα πουν αυτά δημοσίως, τότε ο κόσμος θα εξεγερθεί. Και προφανώς φοβούνται.
Πάντως, οι Financial Times δε σταμάτησαν εκεί, αλλά είχαν σήμερα κι άλλα άρθρα ειδικά για την Ελλάδα.
Σε άλλα άρθρα τους λοιπόν, που τα βρίσκουμε μεταφρασμένα από το euro2day, διαβάζουμε τα εξής:
Την αγωνία τους για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα εκφράζουν οι Financial Times με δύο άρθρα τους, ένα στη γνωστή στήλη LEX και ένα στο editorial της εφημερίδας. Οι F.T. κάνουν λόγο για το «μαρτύριο του Σίσυφου» της Ελλάδας. Αναφέρουν το ενδεχόμενο για ελεγχόμενη αναδιάρθρωση των κρατικών χρεών της χώρας αλλά και για πρόωρες εκλογές, τις οποίες όμως, σχολιάζουν, αξίζει να κερδίσει ο κ. Γ. Παπανδρέου. (που αλλού θα βρουν καλύτερο υπηρέτη για το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο; Παράλληλα, καλούν την Ε.Ε. να γίνει «πιο γενναιόδωρη» στις συμφωνίες στήριξης των χωρών - μελών. ... Οι προσπάθειες της Ελλάδας μοιάζουν, όμως, με το μαρτύριο του Σίσυφου. Όσο περισσότερο μειώνει η κυβέρνηση τις δαπάνες για να ανταποκριθεί στους στόχους, τόσο περισσότερο απομακρύνονται οι στόχοι. Το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε κατά 4,5% το 2010, σε γενικές γραμμές όπως αναμενόταν. Η εγχώρια ζήτηση, παρ' όλα αυτά, είναι ετοιμοθάνατη, η επιχειρηματική εμπιστοσύνη βρίσκεται στο ναδίρ, οι εξαγωγές είναι αδύναμες και η φοροδιαφυγή παραμένει ισχυρή. Το δανειακό βάρος της κυβέρνησης είναι ολύμπιο, αφού εκτιμάται ότι θα κορυφωθεί στο 150% του ΑΕΠ. Η Αθήνα αντιμετωπίζει δυσθεώρητες ανάγκες χρηματοδότησης μετά το πέρας του τρέχοντος προγράμματος μεταρρυθμίσεων: 57 δισ. ευρώ το 2013, 81 δισ. ευρώ το 2014 και 73 δισ. ευρώ το 2015, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ε.Ε. Επί τάπητος έχει τεθεί πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, με στόχο την άντληση 50 δισ. ευρώ, το οποίο θα μπορούσε να μειώσει τον λόγο χρέους ίσως κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες. Το ερώτημα, όμως, είναι εάν οι επενδυτές θα θελήσουν να τοποθετηθούν σε μία χώρα με τόσα προβλήματα όπως η Ελλάδα. «Τα επεισόδια που έγιναν στην Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα ανάμεσα στην αστυνομία και τους διαδηλωτές αποτελούν υπενθύμιση των σημαντικών αλλαγών που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στην εφαρμογή των όρων του πακέτου στήριξης των 110 δισ. ευρώ από την ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αν και το λαϊκό αίσθημα φαίνεται πως κλίνει περισσότερο στην αγωνία και τον φόβο για το μέλλον, παρά στην οργή, ίσως επιδεινωθεί περισσότερο αφού περισσότεροι Έλληνες θα μείνουν εκτός αγοράς εργασίας με την προγραμματισμένη διακοπή λειτουργίας των αναποτελεσματικών κρατικών μονάδων. Η ανεργία έχει ήδη βρεθεί σε υψηλό 7 ετών και αγγίζει σχεδόν το 14%, ενώ για τους νέους ανέρχεται στο 35%. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το προσάναμμα είναι αρκετό για να διατηρηθεί η φωτιά της αγανάκτησης ανάμεσα στα μέλη του κυβερνώντος κόμματος ΠΑΣΟΚ ως προς το εύρος των μέτρων λιτότητας που απαιτούνται από το πρόγραμμα της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Είναι πολύ νωρίς, πάντως, για να καταλήξουν οι χρηματαγορές στο ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης αποτυγχάνουν. Σωστά η Ε.Ε. σχεδιάζει μία διαδικασία ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης κρατικών χρεών, αλλά σε αυτό το σημείο θα πρέπει να εξεταστεί περισσότερο η επιβολή περισσότερων ζημιών για τους κατόχους ελληνικών κρατικών ομολόγων. Η επιτακτική ανάγκη να διατηρηθεί η χρηματοοικονομική σταθερότητα στα 17 μέλη της ευρωζώνης είναι ισχυρός λόγος για να διατηρηθεί ο έλεγχος. |
Σόιμπλε: «Λάθος» θα ήταν η επιστροφή στη δραχμή
Η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή δεν είναι ταμπού αλλά τη θεωρεί λάθος, δηλώνει ο υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε. Ο υπ. Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αντικρούει το ενδεχόμενο εξόδου, έστω και πρόσκαιρα, μεμονωμένων, προβληματικών χωρών από το Ευρώ. «Αυτό θα ήταν η αρχή του τέλους για το κοινό νόμισμα», λέει ο κ. Σόιμπλε σε προδημοσίευση συνέντευξής του στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Fokus» (τεύχ. Δευτ. 28.02.11). Στην ερώτηση, εάν η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή είναι ταμπού, ο κ. Σόιμπλε απαντά: «Δεν είναι ταμπού. Αλλά το θεωρώ λάθος». Ο υπ. Οικονομικών αποφεύγει να απαντήσει στην ερώτηση αν υπολογίζει με αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας και παραπέμπει στην πρόσφατη εκτίμηση του ΔΝΤ και της ΕΚΤ που διαπίστωσαν εκ νέου ότι η Ελλάδα είναι σε θέση να εξυπηρετήσει το χρέος της. Ο Γερμανός υπ. Οικονομικών προειδοποιεί ότι το τέλος του κοινού νομίσματος θα είχε καταστροφικές συνέπειες για τη γερμανική οικονομία. «Θα ζήσουμε μία ισχυρή ανατίμηση του δικού μας νομίσματος και - συνδεδεμένη με αυτό - μια δραστική μείωση των εξαγωγών μας», λέει ο κ. Σόιμπλε. |
Και μια ανάλυση του Πρετεντέρη, που φοβάται ότι πλέον ότι και να κάνουν, οι κυβερνώντες αδυνατούν να πείσουν το λαό να συνεχίσει να έχει "σκυμμένο το κεφάλι", και βέβαια ξέρει πολύ καλά πως αν το λαός "σηκώσει το κεφάλι", τότε ο Πρετεντέρης θα είναι από τους πρώτους που θα "τρέχει να σωθεί":
Το φρενοκοµείο
ΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ δηµοσκοπήσεις συγκλίνουν στην ίδια εικόνα. Αν είχαµε σήµερα εκλογές, θα έβγαζαν µια Βουλή µε οκτώ κόµµατα (ή και περισσότερα...)από τα οποία το µεγαλύτερο µε το ζόρι θα είχε πάρει 32-33%. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ που έχω αποκαλέσει «το σενάριο του φρενοκοµείου». Και το οποίο αποτελεί, επιτρέψτε µου να πω, το ισχυρότερο επιχείρηµα εναντίον οιασδήποτε σκέψηςγια πρόωρες εκλογές. ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ που οι ίδιες δηµοσκοπήσεις περιέχουν κι ένα δεύτερο εύρηµα, το οποίο εν µέρει εξηγεί το πρώτο: ότι ένα ποσοστό συµπολιτών µας που κινείται κάπου µεταξύ 20% και 30% θέτει όλο και περισσότερο τον εαυτό του εκτός πολιτικών και κοινωνικών πλαισίων. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ αµελητέο. Είτε αισθάνονται απόρριψη και αποκλεισµό, είτε εκφράζουν οργή και αγανάκτηση. Είτε καταφεύγουν στην αποχή και την αντιπολιτική ρητορική, είτε τροφοδοτούν συµπεριφορές ανυπακοής και κοινωνικής βίας. ... ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν οι δυο µείζονες παρατάξεις έχουν συνείδηση των κινδύνων και αν διαµορφώνουν κάποιο σχέδιο για να τους αντιµετωπίσουν. ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΟΥΝ πως το µέλλον τους είναι αλληλένδετο. Καλώς ή κακώς, είναι καταδικασµένοι µαζί να ζήσουν ή µαζί να πεθάνουν αφού αποτελούν τις δύο κυρίαρχες εκδοχές του ίδιου κόσµου. Ηδη,ο κατακερµατισµός του πολιτικού συστήµατος δεν πλήττει µόνο το ΠΑΣΟΚ, ούτε µόνο τη Ν.∆.: πλήττει και τους δύο. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ, ούτε η λαϊκιστική Αριστερά δείχνει να επωφελείται από την αναταραχή που παράγει. Και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ κινούνται στα ποσοστά που ούτως ή άλλως θα είχαν σε αυτήν τη δύσκολη κοινωνική συγκυρία, ακόµη κι αν δεν αναστάτωναν τον τόπο. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου