Την Πρωτοχρονιά στο Άργος Ορεστικό της Καστοριάς έλαβε χώρα το πατροπαράδοτο καρναβάλι στο οποίο συμμετείχα, όπως κάνω ανελλιπώς τα τελευταία 20 χρόνια. Το φετινό θέμα ήταν όπως πάντα σατιρικό παριστάνοντας την κρίση που τελειώνει σύμφωνα με τους κυβερνώντες και πραγματοποιώντας την κηδεία της. Τον ρόλο του ιερέα ανέλαβα να υποδυθώ εγώ. Αυτό λοιπόν στάθηκε αφορμή, τόσο για μια μικρή μερίδα ιερέων να σχολιάσει αρνητικά ανωνύμως , όσο και για έναν προβεβλημένο ιεράρχη τον μητροπολίτη Σιατίστης. Η αλήθεια είναι πως δεν έπεσα από τα σύννεφα καθώς η εκκλησία παραδοσιακά αποστρέφεται κάθε αρχέγονο έθιμο, το οποίο κατάφερε να διατηρηθεί για αιώνες.
Εάν λοιπόν είχαν προκύψει οι ίδιες αντιδράσεις για έναν πολίτη ,τότε θα μιλούσαμε για μια απαράδεκτη παρέμβαση στην λογική της επιβολής των ηθικών κανόνων της επικρατούσας θρησκείας σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, στην καθημερινότητα των πολιτών. Η εποχή στην οποία είχε γίνει κατορθωτό αυτό είναι ο Μεσαίωνας με όλη την αρνητική φόρτιση που φέρει και μόνο η αναφορά αυτής της εποχής. Όμως η αντίδραση δεν πυροδοτήθηκε προς κάποιον από τους πολλούς πολίτες που ντύνονται ιερείς στα καρναβάλια, αλλά προς έμενα λόγω της βουλευτικής ιδιότητας μου. Και αυτό γεννά ένα τεράστιο ζήτημα το οποίο προκύπτει από την στρεβλή λογική της εκκλησίας, πως έχει κάθε δικαίωμα να επεμβαίνει σε ζητήματα που έχουν, κατά την εκτίμηση της, πολιτικές προεκτάσεις και μάλιστα να προσπαθεί να διαμορφώνει τις πολιτικές εξελίξεις.
Όλα τα παραπάνω όντως συνιστούν μια διαφορετική αντίληψη περί πολιτισμού, σε αντίθεση με το "δικό μου" πολιτισμό που χαρακτηρίζεται από την αποδοχή του διαφορετικού, τον σεβασμό στην θρησκευτική, σεξουαλική, πολιτική επιλογή του καθενός -αρκεί αυτή να μην στρέφεται κατά του ανθρώπου- την ελευθερία έκφρασης της οποίας το απόγειο παραμένει η σάτιρα και ο αυτοσαρκασμός. Το κυριότερο όμως σημείο στο οποίο ξεπέρασε τα εσκαμμένα στην ανοικτή επιστολή του ο Μητροπολίτης Σιατίστης ήταν το ζήτημα που έθεσε ευθέως προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για την δυνατότητα να κυβερνήσει με πρόσωπα σαν έμενα. Εδώ και πολλές δεκαετίες από την δημιουργία του ελληνικού κράτους κάποιοι από τους ιεράρχες της εκκλησίας έχουν μπερδέψει τον Σταυρό της Ορθοδοξίας με τον σταυρό των εκλογών και ποίμνιο τους με το εκλογικό σώμα.
Ο λαός προφανώς καλείται κάθε φορά να επιλέξει τους πολιτικούς που θα τον κυβερνήσουν όχι καθ’ υπόδειξη κάποιου ιεράρχη, αλλά με βάση την πρόταση τους για την κοινωνία που θέλουν να δημιουργήσουν. Εδώ και χρόνια παλεύω σε όλα τα επίπεδα για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και ανεξιθρησκίας, μια κοινωνία δίκαιη και ανεκτική στην διαφορετικότητα, μια κοινωνία ίσων ευκαιριών και μηδενικής εκμετάλλευσης, μια κοινωνία με πρόσβαση όλων των πολιτών στα κοινά και κοινωνικά αγαθά, μια κοινωνία χωρίς πλούσιους και φτωχούς μια κοινωνία αλληλεγγύης στην οποία δεν θα χρειάζεται κανενός είδους φιλανθρωπία και ελεημοσύνη από κανέναν. Από τα παραπάνω λοιπόν με έκριναν οι συμπολίτες μου και από αυτά θα με κρίνουν και πάλι σύντομα, εάν αξίζω να τους εκπροσωπώ.
* Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
Η δήλωση του Μητροπολίτη Σιατίστης Παύλου
Ανοίγοντας το διαδίκτυο πληροφορήθηκα την ενέργεια του Βουλευτή Καστοριάς του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία, στην καρδιά των μεγάλων εορτών της Εκκλησίας μας ευρισκόμενοι επεχείρησε να ευτελίσει το ιερώτερο Μυστήριο της Ορθοδόξου Εκκλησίας που είναι το Μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας. Υποτίθεται ότι συμμετείχε σε καρναβαλικό άρμα που είχε σαν θέμα την «κηδεία της κρίσης», αλλά και ο πλέον άσχετος γνωρίζει ότι στις κηδείες δεν κοινωνούμε τους πιστούς. Άρα θεωρώ συνειδητό τον στόχο του διά την διακωμώδηση και τον ευτελισμό της Θείας Κοινωνίας, του ιερώτερου Μυστηρίου των χριστιανών. Το μόνο που απέδειξε είναι το πόσο ευτελής είναι ο ίδιος.
Έγινε λόγος εις το ότι το καρναβάλι αυτό χαρακτηρίζεται διά την «ελευθεριότητα του». Αλλά η ελευθεριότητα είναι δίκοπο μαχαίρι διότι αποκαλύπτει τα μύχια και τα κρύφια της καρδίας των ανθρώπων. Τα όρια της ελευθεριότητας τα ορίζουν ο προσωπικός πολιτισμός του καθενός, η αίσθηση του σεβασμού σε ο,τι είναι ιερό και όσιο σε μία κοινωνία, ακόμη και η διάκριση των ημερών και των στιγμών μέσα στο χρόνο. Σε αυτά τα σημαντικά πράγματα ο κ. Βουλευτής περνάει την δική του «κρίση». Εάν αυτά δεν τα καταλαβαίνει είναι ανόητος και γι’αυτό επικίνδυνος. Εάν τα καταλαβαίνει είναι μοχθηρός απέναντι στην πίστη και την καρδία των χριστιανών την οποία συνειδητά επεχείρησε να πλήξει κρυπτόμενος πίσω από μία καρναβαλική εκδήλωση. Τον συλλυπούμαι βαθύτατα διά τον πολιτισμό του!!! Δεν ξέρω αν μέχρι τη στιγμή αυτή αν υπάρχει αντίδραση από τον αρχηγό του κόμματος εις το οποίον ανήκει. Αν όχι, διερωτώμαι απλώς: Με τέτοια πρόσωπα θα επιχειρήσει να κυβερνήσει τον τόπο;
* Σημειώνεται πως αντίδραση υπήρξε στη συνέχεια και από τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο, ο οποίος ζήτησε από τον Αλέξη Τσίπρα να διαγράψει τον Βαγγελή Διαμαντόπουλο, αναφέροντας πως «δεν μπορεί να εμπαίζει το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας».
Και η απάντηση του Β. Δαμαντόπουλου στον Μητροπολίτη Παύλο
Προσωπικά, στο παρελθόν ,όπως θα έκανε και κάθε δημοκρατικός πολίτης της χώρας, χαιρέτισα τον αντιφασιστικό λόγο του, θεωρώντας πως ως ιεράρχης ήρθει στο ύψος των περιστάσεων, στο συγκεκριμένο ζήτημα. Από την άλλη αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε άποψη που εκφράζει ο Μητροπολίτης είναι υπεράνω κριτικής. Κάθε ένας από εμάς που εκφράζει δημόσιο λόγο υπόκειται στην κρίση των υπολοίπων. Είναι προφανές ότι η αναφορά μου στο Μεσαίωνα αφορούσε τη νοοτροπία που εκφράζει η ιστορική περίοδος αυτή η οποία ,όπως είναι γνωστό σε όλους, αφορά την Καθολική και όχι την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Αναφορικά με το ιερό Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας το οποίο αναπαραστάθηκε στο καρναβάλι, δεν έχω παρά να επισημάνω ότι το επίσης ιερό μυστήριο του γάμου σε πλείστες περιπτώσεις , ανά την επικράτεια, αναπαρίσταται σε καρναβαλικές και άλλες λαϊκές εκδηλώσεις, όπως και το μυστήριο της εξομολόγησης . Προφανώς σε καμία από τις παραπάνω περιστάσεις δεν υπάρχει διάθεση προσβολής του θρησκευτικού συναισθήματος και της χριστιανικής πίστης του λαού εκ μέρους των συμμετεχόντων, όπως δεν υπήρχε και από εμένα και από τους άλλους συμπολίτες μας που συμμετείχαν στο επίμαχο καρναβαλικό δρώμενο.
Όσον αφορά στο σχόλιο του Μητροπολίτη για τον "πολιτισμό μου" και στο κατά πόσον αυτός συνάδει με ένα κόμμα με προοπτική κυβερνητικής εξουσίας δεν έχω παρά να εκφράσω και πάλι την έντονη δυσαρέσκεια μου για την παρέμβαση αυτή στο πολιτικό γίγνεσθαι. Σαφώς και οι ιεράρχες και ιερωμένοι , είναι ισότιμοι πολίτες αυτής της χώρας και απόλυτα θεμιτές είναι οι ενδεχομένως διαφορετικές προσεγγίσεις τους σε ορισμένα ζητήματα, ωστόσο όταν κανείς εμμένει να ερωτά την ηγεσία του κόμματος μου αν αποδέχεται τον πολιτισμό μου, προδήλως έχει υπερβεί τα εσκαμμένα.
Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα ενυπάρχει στον πυρήνα τόσο της χριστιανικής πίστης, όσο και των αξιών της αριστεράς. Με αυτή την πεποίθηση και την επίκληση θα ήθελα να κλείσει το θέμα αυτό, που έλαβε δυστυχώς διαστάσεις καταρχήν διαφορετικές και κατά δεύτερον μεγαλύτερες, από εκείνες που του αναλογούσαν. Προσωπικά δεν είμαι διατεθειμένος να επανέλθω στο ζήτημα του καρναβαλιού τη στιγμή που ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης οξύ και παρατεταμένο όσο το "μνημονιακό άρμα" της κυβέρνησης Σαμαρά συνεχίζει να επελαύνει πάνω σε μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικά αγαθά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου