Όλοι οι Εργαζόμενοι, χωρίς τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, μια δυνατή γροθιά, για να γκρεμίσουμε μνημόνια, τρόικα, αστικές κυβερνήσεις, αφεντικά!
ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
Συνάδελφοι και συναδέλφισες,
Οι καθησυχαστικές δηλώσεις της μνημονιακής κυβέρνησης (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΔΗΜΑΡ) και των τροϊκανών (ΕΕ,ΔΝΤ,ΕΚΤ) μοιάζει με ένα παραμύθι χωρίς τέλος. Νέα λουκέτα, μαζικές απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ασφυκτική φοροληστεία σε όλα τα διαθέσιμα υπαρκτά ή ανύπαρκτα εισοδήματα των εργαζομένων και των φτωχών αγροτών. Από το 2010 έως τέλος 2013, μισθωτοί και συνταξιούχοι θα έχουν χάσει το 50% του εισοδήματός τους και σχεδόν 4.000.000 άτομα θα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Μπορεί να πιστέψει κανείς ότι θα υπάρξουν δουλειές το 2013, όταν η ύφεση για φέτος θα αγγίξει το 5% και η ανεργία το 30%; Όταν οι ατμομηχανές της ευρωπαϊκής οικονομίας (Γερμανία, Γαλλία) σβήνουν; Αυτός είναι ο λόγος που το κράτος έκτακτης ανάγκης, μαζί με τις ψεύτικες υποσχέσεις περί ανάπτυξης, χρησιμοποιεί το γκλομπ του Ματατζή, το όπλο της επιστράτευσης απεργών και των δικαστικών διώξεων.
Μπορεί να πιστέψει κανείς, ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ θέλει να πολεμήσει μνημόνια και την κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ή να υπερασπιστεί τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που λήγουν εντός λίγων ημερών, όταν η ίδια έχει μετατραπεί στον μεγαλύτερο εργοδότη ενοικίασης ανέργων, μέσω των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας; Μπορεί να πιστέψει κανείς, ότι η ΑΔΕΔΥ θα αποτρέψει τις απολύσεις στο Δημόσιο ή τη νέα σφαγή μισθών και συντάξεων, όταν εγκατέλειψε τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ ή τους 500 απολυμένους της 9Κ από το ΙΚΑ;
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία θέλει να στείλει τη κυβέρνηση στα δικαστήρια για μετά θάνατον δικαίωση, σπρώχνει τις εργατικές αντιστάσεις (απολύσεις, λουκέτα, μειώσεις μισθών) σε τυπικές διαμαρτυρίες, εξαντλώντας τους αγώνες αποκλειστικά σε ….μηνύσεις, δεν ενώνει τους αγώνες και έχει προσχωρήσει στη λογική του «αναπόφευκτου» των μνημονίων, με μοναδική της σκέψη τη διανομή των θέσεων στα συνέδρια της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Όσοι εγκαταλείπουν το επίσημο γραφειοκρατικό καράβι προς τα αριστερά, είτε είναι η ρεφορμιστική, είτε η αντικαπιταλιστική αριστερά, αναπαράγουν τους όρους και τη πολιτική της γραφειοκρατίας αλλά με πιο … μαχητικό τρόπο. Ακόμα και ο συντονισμός των πρωτοβαθμίων σωματείων αποδείχτηκε γυμνός μπροστά στη κρίσιμη ώρα της επιστράτευσης στις συγκοινωνίες.
Όλες οι μορφές πάλης, που έχουν εφαρμοστεί μέχρι τώρα (24ωρες, 48ωρες, κλαδικές απεργίες, συλλαλητήρια κλπ) έχουν εξαντληθεί και αποκαλύπτουν στη συνείδηση των άνεργων και εργαζομένων, ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για να ανατραπούν τα μέτρα ταξικής γενοκτονίας. Όμως το πιο σημαντικό εμπόδιο είναι πολιτικό. Καμιά εκλεγμένη αστική κυβέρνηση, με ή χωρίς αριστερό πρόσημο, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα της χρεοκοπίας του καπιταλισμού με μεσοβέζικες λύσεις, παρά μονάχα με επαναστατικά μέσα.
Η Πρωτοβουλία μας δημιουργήθηκε για να ενώσει τα πιο μάχιμα στοιχεία της εργατικής τάξης από τα κάτω, χωρίς τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, αγκυλώσεις και καπελώματα, πάνω σε ένα κεντρικό στόχο: Την οργάνωση της Γενικής (Δημόσιος & Ιδιωτικός τομέας)Πολιτικής (ενάντια σε κυβέρνηση, κράτος, καπιταλιστές, γραφειοκράτες συνδικαλιστές) Απεργίας (για τη παράλυση της καπιταλιστικής παραγωγής και του αστικού κράτους) Διαρκείας (με αδιαλλαξία μέχρι τέλους.) Γιατί όπως σωστά ειπώθηκε το Δεκέμβρη 2008: Βάρκιζα τέλος! Η μεγάλη κοινωνική έκρηξη είναι ακόμα μπροστά μας και όχι πίσω μας. Ποιος θα δώσει τη μάχη, με ποια μέσα και για ποιο σκοπό; Μόνο ο εξεγερμένος λαός μπορεί να σταματήσει την καταστροφή, που μας οδηγεί η καπιταλιστική παρακμή. Το δικαίωμα μας στην ζωή είναι αναπαλλοτρίωτο και θα το υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο και θυσία. «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, του απεργού, του άνεργου και του μετανάστη».
Υποστηρίζουμε τον αγώνα της εργατικής τάξης για καταλήψεις εργοστασίων, όπως έγινε με τη Βιομηχανική Μεταλλευτική, επιχειρήσεων/δομών υγείας/στέγης, για να δυναμώσουμε τις γραμμές της επαναστατικής πτέρυγας του εργατικού κινήματος, που δε σκοπεύει να λιβανίζει τους καπιταλιστές, αλλά να τους ανατρέψει, για να περάσει όλη η εξουσία στα εργατικά μας συμβούλια, τα σωματεία μας και τις επιτροπές μας.
17/2/2013
Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου