[Το παρόν άρθρο και βίντεο αφιερώνονται σε όλη εκείνη τη μούργα της ελληνικής δημοσιογραφίας, που έχει «ξεχάσει» το παρελθόν του Καρατζαφέρη, και προσπαθεί να μας τον σερβίρει σαν έναν σοβαρό πολιτικό ηγέτη.]
Σαν βγεις στον πηγεμό για την Απάτη,
Να εύχεσαι να ’ναι χαζός ο κόσμος,
Γεμάτος ημιμάθεια, γεμάτος κόμπλεξ.
Τους θολοκουλτούρες και τους άπλυτους,
Τον θυμωμένο Αλαβάνο μη φοβάσαι,
Τέτοιους στο δρόμο σου ποτέ σου δε θα βρεις,
Αν είναι το κοπάδι σου τυφλό, αν εκλεκτή
Βλακεία το πνεύμα και τη δράση του αγγίζει.
Τους θολοκουλτούρες και τους άπλυτους,
Την άγρια Παπαρήγα δε θα συναντήσεις,
Αν κάνεις στην τηλεόραση κουπί,
Αν τους μαντρώσεις σ’ ένα ξερονήσι.
Σαν βγεις στον πηγεμό για την Απάτη,
Να εύχεσαι να ’ναι χαζός ο κόσμος,
Γεμάτος ημιμάθεια, γεμάτος κόμπλεξ.
Τους θολοκουλτούρες και τους άπλυτους,
Τον θυμωμένο Αλαβάνο μη φοβάσαι,
Τέτοιους στο δρόμο σου ποτέ σου δε θα βρεις,
Αν είναι το κοπάδι σου τυφλό, αν εκλεκτή
Βλακεία το πνεύμα και τη δράση του αγγίζει.
Τους θολοκουλτούρες και τους άπλυτους,
Την άγρια Παπαρήγα δε θα συναντήσεις,
Αν κάνεις στην τηλεόραση κουπί,
Αν τους μαντρώσεις σ’ ένα ξερονήσι.
Το να υποδύεται ο τρελός του χωριού τον πρόεδρο της κοινότητας δεν είναι παράξενο. Παράξενο είναι οι συγχωριανοί του να το πιστέψουν. Για όποιον δημοκράτη δε λέει να καταλάβει ότι ο πρόεδρος του Λά.Ο.Σ. ουδέποτε αποκήρυξε τον παλιό καλό ακροδεξιό του εαυτό, ο Καρατζαφέρης φροντίζει ανά τακτά διαστήματα να υπενθυμίζει ότι όλο αυτό το δημοκρατικό μασκαριλίκι του κόμματός του δεν είναι παρά μία τακτική, τακτική που την αντιλαμβάνεται ως «Δούρειο Ίππο» (αλήθεια, τι απέγινε η «αντιρατσιστική επιτροπή»;).
Σε μία από τις σπάνιες κρίσεις ειλικρίνειας, υπενθυμίζει στους οπαδούς του στις 26/11/2010:
Σε μία από τις σπάνιες κρίσεις ειλικρίνειας, υπενθυμίζει στους οπαδούς του στις 26/11/2010: