Δηλαδή, οι τύποι ήταν απίστευτοι!
Κάποιοι από δαύτους γίνονταν υπουργοί άμυνας
& δεν είχαν υπηρετήσει ούτε καν τη στρατιωτική τους θητεία!!!
Ή είχαν “υπηρετήσει” σε κάνα γραφείο στο Κολωνάκι ή
άντε στο Πεντάγωνο (πιο ζόρι, σχετικό τρέξιμο).
Και πήγαιναν με “πυγμή” και “κούναγαν το δάχτυλο”
σα “μεγάλοι δάσκαλοι” στους φαντάρους.
Μιλάμε για θράσος!!!
Κι εγώ κι εσύ, για να βγάλουμε ένα Ι5
μας έβγαινε η γλώσσα ανάποδα.
Κι αυτοί το ΄παιρναν έτσι, για την πλάκα τους.
Μια ρουτίνα ήταν κι αυτό.
Κατάλαβες φίλε μου;