Νίκος Μαζιώτης (Οκτώβριος 2012)
«Οι επαναστάτες δεν απολογούνται, αντίθετα υπερασπίζονται τη δράση τους αψηφώντας τις συνέπειες. Σε όλες τις διώξεις ποτέ δεν αρνήθηκα ότι συμμετείχα στα γεγονότα. Ποτέ δεν απαρνήθηκα τη δράση μου μπροστά στον εχθρό. Είμαι και ήμουν πάντα συνεπής. Οι κατηγορίες για τον ΕΑ είναι ο πλέον ύψιστος τίτλος τιμής. Η συμμετοχή μου είναι αποτέλεσμα πολιτικής ωρίμανσης. Στο δικαστήριο σας υπερασπίστηκα όλες τις ενέργειες του ΕΑ. Η πολιτική ευθύνη την οποία αναλάβαμε, σημαίνει να υπερασπίζεσαι την πολιτική δράση μιας οργάνωσης. Οι επαναστάτες δεν δίνουμε πληροφορίες, δεν μιλάμε για αυτά τα πράγματα. Γνωρίζουμε το κόστος και τις συνέπειες. Ο Λάμπρος Φούντας έπεσε στον αγώνα. Για μας δεν είναι νεκρός. Θα μείνει στη μνήμη μας όπως όλοι μαχητές. Είναι πιο επιτακτική και πιο αναγκαία από ποτέ η ένοπλη επανάσταση».
Παναγιώτα Ρούπα (Δεκέμβριος 2012)
«Δεν ένιωσα ποτέ υπόλογη. Ο μόνο κριτής είναι η επαναστατική ιστορία και οι φορείς της. Ο ΕΑ ήταν μια οργάνωση, ορόσημο για πολλούς αγωνιστές. Σήμερα είναι ορατό το κενό μιας τέτοιας επαναστατικής δράσης. Είμαι υπερήφανη και δεν έχω να απολογηθώ για τίποτα. Ο Λ. Φούντας έπεσε μαχόμενος για να συνεχιστεί η ένοπλη δράση, για να ανατραπεί αυτή η δικτατορία. Πρόκειται για μια πολιτική δολοφονία. Είναι τιμή και χαρά μου να αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη για τον ΕΑ. Το Μνημόνιο του 2012 είναι μια αργή και βασανιστική ευθανασία, με στόχο τη σωτηρία του νομίσματος και η αποφυγή κατάρρευσης του ευρωπαϊκού συστήματος.
Ο ΕΑ επέλεξε να δράσει στην παρεμπόδιση αυτής της σωτηρίας και ο μόνος παράγοντας που θα μπορούσε να σταματήσει τις εξελίξεις θα ήταν η αντίδραση της κοινωνίας. Μοναδικός στόχος του ΕΑ ήταν η ένοπλη κοινωνική δράση από το προλεταριάτο, η οποία μπορεί να φέρει την επανάσταση. Αυτό το δικαστήριο δικάζει και καταδικάζει επαναστάτες. Πρόκειται για καθαρά πολιτική δίκη. Αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη από επιλογή, που σημαίνει ότι παίρνεις στάση επίθεσης απέναντι στο καθεστώς, έχεις παραμερίσει το συλλογικό συμφέρον από το ατομικό. Έχουμε πόλεμο και αυτόν το ξεκίνησε το καθεστώς που υπηρετείτε. Στοχοποιήσατε και στοχοποιείτε το παιδί μου. Η εκδίκηση του κράτους στρεφόταν κατά του παιδιού μου και αυτό δεν θα σας το συγχωρήσω ποτέ. Για να μη ζήσει σε ένα κόσμο κακίας, είναι μεγάλο χρέος μας να αλλάξουμε τον κόσμο. Αυτή είναι η μόνη κληρονομιά που έχω να του αφήσω, μια επαναστατική κληρονομιά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου