Οπως είδαμε όλοι άρχισαν οι περίφημες «συναυλίες αλληλεγγύης» του Γ. Νταλάρα. Τον ακούσαμε μάλιστα στα διάφορα ΜΜΕ να δηλώνει παιδί του λαού, να λέει πως είναι Αριστερός και πως στα νιάτα του έγραφε συνθήματα στους τοίχους. Πως χρώσταγε σε αυτούςπου τον αγάπησαν και τώρα πληρώνει το χρέος του στο λαό. Μόνο που στη συνέχεια έκανε καθαρό ποια είναι η πολιτική του στάση οταν επαναλάμβανε τα λόγια του Παπανδρεου, του Σαμαρά και των άλλων μνημονιακών δηλώνοντας πίστη στοδόγμα «μνημόνιο ή καταστροφή»! Ωραία αλληλεγγύη! Να την χαίρεται κι αυτός κι οιάλλοι που την σκέφτηκαν. Αριστερός που πιστευει ότι το μνημόνιο ήταναναπόφευκτο και πως τα δάνεια ήταν σωτηρία δεν υπάρχει. Αριστερός που ξεχνάει πως τα μνημόνια είναιπραγματική δολοφονία του λαού και των κατακτήσεων των εργαζόμενων και πουδεν τον καλεί να αντισταθεί μόνο Αριστερός δεν είναι. Τέλος αριστερός που πιστεύει πως τα τραγούδια είναι άλλο ένα προιόν όπως τα τρόφιμα που πουλιούνται στα σουπερ μάρκετ (όπως είπε) , και που τα πετάει στο τενεκάκι των δύστυχων για ελεημοσύνη απλά γελοιοποιεί τον εαυτό του και διαγράφει το παρελθόν που του χάρισε ο απλός λαικός κόσμος που τον πίστεψε. Ειναι απλά άλλος ένας πλούσιος μικροαστός που προσπαθεί να διασφαλίσει την περιουσία και τις καταθέσεις του, και να αποφύγει τη «δυσάρεστη ατμόσφαιρα» μιας εξέγερσης .
Ο λαός ας αναγνωρίσει λοιπόν ποιος είναιμαζί του και ποιος τον δουλεύει κι ας το δηλωσει. Το πράγμα βγαζει ματι. ΟΝταλάρας δεν κάνει "συναυλίες αλληλεγγύης στη φτώχεια", κάνει συναυλίες υποστήριξης του μνημονίου κρύβοντας το σκοπό του κάτω από τους ήχους σπουδαίων πολιτικών λαικών τραγουδιών τωνοποίων το μήνυμα πλέον αρνείται και τα οποία ξεκάθαρα χρησιμοποιεί καιευτελίζει. Αντί να προσπαθήσει να ξεσηκώσει μ' αυτά το λαό, επιχειρεί να τον αποκοιμισειστερώντας τον από σπουδαία όπλα.
