Βρήκα τη παρακάτω εκπληκτική ιστορία σε ένα thread για τις θεωρίες συνωμοσίας στο indymedia. Θέλω να ευχαριστήσω θερμά όποιον-α το έγραψε μιας και μου έφτιαξε την ημέρα
***
Μια εναλλακτική θεωρία συνωμοσίας
Χιλιάδες χρόνια πριν αρχίσουν να γράφονται οι σελίδες της ιστορίας, το ανθρώπινο είδος κατοικούσε τον πλανήτη Ουτόπιαν, στον γαλαξία Άλφα. Σύμφωνα με τα πρόσφατα αποκρυπτογραφημένα ιερογλυφικά που είχαν σχηματιστεί σε μετεωρίτες, οι μόνες γνωστές πληροφορίες σχετικά με τη ζωή σε αυτό τον πλανήτη ήταν οι εξής:
Οι κάτοικοι του Ουτόπιαν, περίπου δύο εκατομμύρια, αυτοπροσδιορίζονταν ως αναρχικοί και κατοικούσαν στις περισσότερες από 900 οικοκοινότητες. Δεν είχαν αρχηγούς και ηγέτες, εκλογές και κοινοβούλια. Έπαιρναν συλλογικά αποφάσεις μέσω μιας τεχνολογίας συνδιαμόρφωσης πολιτικής και σχεδίαζαν οι ίδιοι τα εργαλεία με τα οποία παρήγαγαν τα αναγκαία για τη διαβίωση τους. Η εργασία ήταν κάτι άγνωστο γι΄ αυτούς, όπως και οι έννοιες της ανταλλαγής ή του χρήματος. Δεν ακολουθούσαν πιστά και αβασάνιστα τα διδάγματα των μεγάλων τους διδασκάλων. Μερικοί (και οι πιο αξιοσημείωτοι) απ’ αυτούς ήταν ο Κόρνης ο Κάστορας από την Καστοριά, ο Πέτρος ο Κροπότκης και ο Μίχαλος ο Μπακούρης από το Τρολόντον, ο Τέλης ο Αρίστος από την Τρελλάδα και η Ροζαλία Λουξεμπούργκα από την Λουξεμπβουργία.
Οι Ουτοπιανιστές διάβαζαν συνεχώς και μελετούσαν τα διδάγματα αυτών των μεγάλων φιλοσόφων και συζητούσαν το έργο τους στις συνελεύσεις και στον ελεύθερό τους χρόνο (κατά μια έννοια, πάντα ο χρόνος τους ελεύθερος ήταν), γράφανε οι ίδιοι, στο βαθμό που όλοι τους κατά κάποιον τρόπο ήταν διδάσκαλοι του εαυτού τους και της κοινωνίας τους. Δεν φοιτούσαν σε σχολεία, όπως τα φανταζόμαστε σήμερα, αλλά μεγάλωναν μέσα σε ελεύθερες κοινότητες αναπτυσσόμενων ανθρώπων, σπουδάζοντας στην ουσία της τη ζωή. Καθώς δεν παρασιτούσαν στον πλανήτη τους, αλλά επεδίωκαν την συνύπαρξη τους με την εκεί φύση, μία αλλοιωμένη πανοραμική φωτογραφία που βρέθηκε δεν μας επιτρέπει την ανάλυση των κατοικιών τους με βάση τα εργαλεία που κατέχει ο γήινος άνθρωπος.
Όλα τελείωσαν για τους Ουτοπιανιστές, όταν μια φυλή βαρβάρων, με ηγέτη τον Ναζιστάν επιτέθηκε με ένοπλο στρατό στον Ουτόπιαν, με στόχο να επεκτείνει την αυτοκρατορία – σχέδιο που είχε την κωδική ονομασία: Ν.Τ.Π. (Ναι, Τα ‘Παιξα). Καθώς οι κάτοικοι του πλανήτη δεν είχαν αναπτύξει στρατιωτικό εξοπλισμό, η αντίσταση τους δεν μπορούσε να αναχαιτίσει τις ορδές των βαρβάρων. Τα πιο «επικίνδυνα» όπλα που είχαν στη διάθεσή τους ήταν μαχαίρια, πιρούνια και κουτάλια και κάτι υπολογιστές για να χακάρουν ιστοσελίδες των πλανηταρχών της φυλής των Καπιτάλς (που κατοικούσαν στον πλανήτη Καζίνο – 7ο πλανήτη του Αστέρα, Giuro Mandravelius Merkelius) και των Bio-Stalinophilus ή Γκουλαγκίστας, οι οποίοι έκαναν τα πάντα προκειμένου να διαβρώσουν την φυλή των Ουτοπιανιστάν. Δεν διέθεταν λοιπόν, όπλα, πολυβόλα και τανκς ούτε banks, αφού δεν τους χρειάστηκαν ποτέ. Έτσι η εισβολή των Ναζιστάν και η πισώπλατη προδοσία των Γκουλαγκίστας σήμανε το τέλος των Ουτοπιανιστάν οι οποίοι μάλιστα, πιστοί στα προτάγματά τους, αρνήθηκαν να πάρουν θέσεις ηγετικές, στο διαγαλαξιακό κΥνοβούλιο των Machavelius (όπως ονομάζονται οι έκτατες μαζώξεις των ηγεμόνων του κάθε πλανήτη), αρνήθηκαν την αρχή της αντιπροσώπευσης και κάλεσαν τους κατοίκους των υπόλοιπων πλανητών ν’ αυτοοργανωθούν και να στρέψουν τα όπλα τους ενάντια στους πουλημένους αρχηγούς τους, όσο και κατά του παρανοϊκού Ναζιστάν που αποτελούσε απειλή για ολόκληρο τον γαλαξία. Οι Γκουλαγκίστας, αντί να πολεμήσουν τον Ναζιστάν και τους Καπιτάλς, άσκησαν βέτο στα καλέσματά τους για αυτοοργάνωση και έτσι το μήνυμά τους δεν εισακούστηκε πουθενά. Έτσι, την επομένη, χιλιάδες διαμελισμένα πτώματα ειρηνικών Ουτοπιανιστών σκορπίζονταν καθημερινά στα λιβάδια του πλανήτη. Η τελευταία ομάδα Ουτοπιανιστών που έμεινε ζωντανή αποφάσισε να στείλει το DNA των κατοίκων σε άλλο πλανήτη, ώστε να μπορέσει να δημιουργηθεί κάποτε ξανά Ανθρώπινη ζωή. Όμως, καθώς το γενετικό τους υλικό ταξίδευε στο διάστημα με προορισμό τον πλανήτη Γη, οι επιστήμονες της φυλής που αλληλοσπαραζόταν συνεχώς από τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των μελών της, των Καπιτάλς, νόθευσαν τον φιαλίδιο με το δικό τους DNA – στην προσπάθειά τους να βρουν νέες αγορές. Έτσι, το αποτέλεσμα ήταν ένα γενετικό υλικό που από τη μία είχε τα χαρακτηριστικά των Ουτοπιανιστών, από την άλλη των Καπιτάλς.
Καθώς το DNA έφθασε στη Γη, το υλικό αυτό με την πάροδο των χιλιετιών διαμόρφωσε το σημερινό άνθρωπο. Διαβάζοντας πιο προσεκτικά τον διαγαλαξιακό μετεωρίτη, που δεν εχει ακόμη αποκαλυφθεί στην ανθρωπότητα και που για λόγους δημοσιογραφικής δεοντολογίας δεν μπορούμε να παραδώσουμε στον αρμόδιο Υπουργό Τρομοκρατίας του Πολίτη, μεταφράσαμε το εξής: «Ό,τι κι αν κάνουν στον μελλοντικό άνθρωπο, αυτός θα προσπαθεί με κάθε μέσο να αυτοοργανώνεται, να απορρίπτει τους ετερόνομους θεσμούς και να αγωνίζεται με αυτοθυσία για την ελευθερία της έκφρασης, της σκέψης και της ζωής του. Δεν προβλέπουμε τον ερχομό κανενός Μεσσία, ούτε ηγέτη. Ο μελλοντικός γήινος άνθρωπος θα επιδιώξει την ατομική και συλλογική αυτονομία, όχι διότι το κληρονόμησε από το DNA μας, αλλά λόγω του ότι η ίδια η Γη θα του το θυμίζει συνεχώς. Δεν θα καταφέρει να επιβιώσει αν δεν εναρμονιστεί με αυτή, όπως δεν τα κατάφεραν τόσα εκατομμύρια αδελφών του σε άλλους πλανήτες και γαλαξίες».
Οι Ουτοπιανιστές, λοιπόν, δεν μας άφησαν κάποια αποκάλυψη που πρέπει να συμβουλευόμαστε, ούτε κάποια μεταφυσική εξήγηση της πραγματικότητας, δεν εμφανίζονται ως φαντάσματα ή ως σωτήρες, ούτε πρόκειται να το κάνουν ποτέ. Οι Ουτοπιανιστές εμφανίζονται μόνο ως ενέργεια. Ως ενέργεια που μπορεί κανείς να νιώσει όταν εξεγείρεται, όταν κάνει έρωτα, όταν κοιτά το ηλιοβασίλεμα το σούρουπο ή το ουράνιο τόξο ένα δροσερό πρωινό. Που μπορεί να αναλύσει αλλά και να φαντασιώνεται ταυτόχρονα. Οι Ουτοπιανιστές βρίσκονται μέσα μας, όχι ως κληρονομιά, αλλά ως τάση να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε. Αρκεί να ξεπεράσουμε την κουλτούρα των Καπιτάλς, αρκεί να πάψουμε να διψάμε για πόλεμο σαν τους υπηκόους Ναζιστάν. Αρκεί να κάνουμε την κοινωνία των Ουτοπιανιστών και πάλι δυνατή.
Υ.Γ: Τονίζεται προς όλους τους συνωμοσιολόγους πως η ιστορία αυτή είναι προϊόν φαντασίας και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές είχαμε ήδη ψεκαστεί από αέρια των Ιλλουμινάτι και δεν ξέραμε τι λέγαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου