Λίγα λόγια για την Συλλογική Κουζίνα Ανέργων…
Το Φεβρουάριο του 2011, σε μια από τις πρώτες συναντήσεις – συζητήσεις για τη δημιουργία σωματείου ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων, κάποια άτομα που βρεθήκαμε εκεί, αποφασίσαμε πρωτοβουλιακά να ξεκινήσουμε μια συλλογική κουζίνα ανέργων. Η κουζίνα φιλοξενείται (κυρίως λόγω της υλικοτεχνικής υποδομής που υπάρχει) στο Αυτόνομο Στέκι, στα Εξάρχεια.
Από εκείνη τη στιγμή η συλλογική κουζίνα των ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων δρα ανεξάρτητα ως πρωτοβουλία, αλλά και αλληλέγγυα με όποια δράση γίνεται στην προοπτική της διεκδίκησης των δικαιωμάτων (αρχικά) των ανέργων και κατ' επέκταση των εργαζομένων. Στο βαθμό που είναι δυνατό, τα άτομα που απαρτίζουν την πρωτοβουλία αλλά και όσοι/ες βρέθηκαν πλάι της με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο (καθώς η κουζίνα των ανέργων δεν είναι μια κλειστή διαδικασία) αποτέλεσαν και αποτελούν μέρος του πολύμορφου κινήματος της κοινωνικής αντίστασης. Η εργατική και κοινωνική αποδέσμευση από οποιουδήποτε είδους συμβάσεις και καταναγκασμούς που προέρχονται από αφεντικά (ξένα ή εγχώρια) και τις κουστωδίες τους (με όποια μορφή κι αν εμφανίζονται αυτές, θεσμικές ή εξωθεσμικές) είναι το τελικό ζητούμενο. Ωστόσο στις σημερινές συνθήκες ακραίας υποτίμησης και εξαθλίωσης, η επίλυση ή έστω η βοήθεια στο επισιτιστικό πρόβλημα, που είναι πλέον πιο ορατό από ποτέ, είναι ένα πρώτο βήμα.
Πέρα απ' αυτό, αντιλαμβανόμαστε την κουζίνα των ανέργων ως μια επιθετική πειραματική δομή, που έρχεται όχι ως άμυνα στη μιζέρια που επιβάλλει το κράτος, αλλά ως απάντηση στις υπάρχουσες συνθήκες της εμπορευματοποίησης και της αποξένωσης. Σε αυτό το πνεύμα η παρουσία μας και η συνεργασία με παρόμοια εγχειρήματα, λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς, κοινωνικούς χώρους και συλλογικότητες αποτελεί προτεραιότητα και έχει ως πρόθεση την επικοινωνία, την αλληλεγγύη και τη συνδιαμόρφωση.
Η κουζίνα δε λειτουργεί και δε θέλουμε να λειτουργεί με όρους συσσιτίου (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει αρνηθεί ποτέ την παροχή φαγητού σε αστέγους ή απόρους), αλλά να είναι ένας ζωντανός οργανισμός όπου τα υποκείμενα που συμμετέχουν θα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Από την πρώτη μέρα της συλλογικής κουζίνας υπάρχει ένα κουτί ελεύθερης συνεισφοράς, τα έσοδα από το οποίο χρησιμοποιούνται για τις υλικές ανάγκες (τρόφιμα, έξοδα χώρου που μας φιλοξενεί) αλλά και για προπαγανδιστικό υλικό (κείμενα, αφίσες κτλ). Όσα χρήματα μένουν στο ταμείο, η πρωτοβουλία συζητά πότε και με ποιόν τρόπο θα διατεθούν για κινηματικούς σκοπούς.
Ο αντι-ιεραρχικός τρόπος λειτουργίας της πρωτοβουλίας και η αντίθεση με οποιαδήποτε λογική ανάθεσης ή αντιπροσώπευσης είναι δεδομένη. Αποτελεί και το εχέγγυο ώστε μέσα σε μια καθημερινότητα τόσο πολυδιασπασμένη και εξουθενωτική να μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά.
Στέκι Αυτόνομο
Το Φεβρουάριο του 2011, σε μια από τις πρώτες συναντήσεις – συζητήσεις για τη δημιουργία σωματείου ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων, κάποια άτομα που βρεθήκαμε εκεί, αποφασίσαμε πρωτοβουλιακά να ξεκινήσουμε μια συλλογική κουζίνα ανέργων. Η κουζίνα φιλοξενείται (κυρίως λόγω της υλικοτεχνικής υποδομής που υπάρχει) στο Αυτόνομο Στέκι, στα Εξάρχεια.
Από εκείνη τη στιγμή η συλλογική κουζίνα των ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων δρα ανεξάρτητα ως πρωτοβουλία, αλλά και αλληλέγγυα με όποια δράση γίνεται στην προοπτική της διεκδίκησης των δικαιωμάτων (αρχικά) των ανέργων και κατ' επέκταση των εργαζομένων. Στο βαθμό που είναι δυνατό, τα άτομα που απαρτίζουν την πρωτοβουλία αλλά και όσοι/ες βρέθηκαν πλάι της με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο (καθώς η κουζίνα των ανέργων δεν είναι μια κλειστή διαδικασία) αποτέλεσαν και αποτελούν μέρος του πολύμορφου κινήματος της κοινωνικής αντίστασης. Η εργατική και κοινωνική αποδέσμευση από οποιουδήποτε είδους συμβάσεις και καταναγκασμούς που προέρχονται από αφεντικά (ξένα ή εγχώρια) και τις κουστωδίες τους (με όποια μορφή κι αν εμφανίζονται αυτές, θεσμικές ή εξωθεσμικές) είναι το τελικό ζητούμενο. Ωστόσο στις σημερινές συνθήκες ακραίας υποτίμησης και εξαθλίωσης, η επίλυση ή έστω η βοήθεια στο επισιτιστικό πρόβλημα, που είναι πλέον πιο ορατό από ποτέ, είναι ένα πρώτο βήμα.
Πέρα απ' αυτό, αντιλαμβανόμαστε την κουζίνα των ανέργων ως μια επιθετική πειραματική δομή, που έρχεται όχι ως άμυνα στη μιζέρια που επιβάλλει το κράτος, αλλά ως απάντηση στις υπάρχουσες συνθήκες της εμπορευματοποίησης και της αποξένωσης. Σε αυτό το πνεύμα η παρουσία μας και η συνεργασία με παρόμοια εγχειρήματα, λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς, κοινωνικούς χώρους και συλλογικότητες αποτελεί προτεραιότητα και έχει ως πρόθεση την επικοινωνία, την αλληλεγγύη και τη συνδιαμόρφωση.
Η κουζίνα δε λειτουργεί και δε θέλουμε να λειτουργεί με όρους συσσιτίου (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει αρνηθεί ποτέ την παροχή φαγητού σε αστέγους ή απόρους), αλλά να είναι ένας ζωντανός οργανισμός όπου τα υποκείμενα που συμμετέχουν θα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Από την πρώτη μέρα της συλλογικής κουζίνας υπάρχει ένα κουτί ελεύθερης συνεισφοράς, τα έσοδα από το οποίο χρησιμοποιούνται για τις υλικές ανάγκες (τρόφιμα, έξοδα χώρου που μας φιλοξενεί) αλλά και για προπαγανδιστικό υλικό (κείμενα, αφίσες κτλ). Όσα χρήματα μένουν στο ταμείο, η πρωτοβουλία συζητά πότε και με ποιόν τρόπο θα διατεθούν για κινηματικούς σκοπούς.
Ο αντι-ιεραρχικός τρόπος λειτουργίας της πρωτοβουλίας και η αντίθεση με οποιαδήποτε λογική ανάθεσης ή αντιπροσώπευσης είναι δεδομένη. Αποτελεί και το εχέγγυο ώστε μέσα σε μια καθημερινότητα τόσο πολυδιασπασμένη και εξουθενωτική να μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά.
Στέκι Αυτόνομο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου