Tης Χριστίνας Καλαμπαλίκη
Έχω μόλις επιστρέψει από την Αθήνα. Βρέθηκα στη μεγαλειώδη συγκέντρωση διαμαρτυρίας του Συντάγματος. Μιας συγκέντρωσης, θαυμάσιας ένδειξης της δυναμικής του Κινήματος, εκείνου του καλοκαιριού της 29ης Ιουνίου, διαψεύδοντας όλους εκείνους που το θέλανε «νεκρό» ή νυσταλέο και αργοκίνητο.
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους της Αθήνας όχι μόνο για να εκφράσουν την καθολική αντίθεση στην πολιτική του νέου μνημονίου, αλλά και για να ρίξουν τη μαύρη συγκυβέρνηση των αστικών κομμάτων, των τραπεζιτών, της τρόικας και της ΕΕ. Αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα οργανώθηκε ένα Κύμα αντίστασης στη διάλυση της ζωής μας, μέσα από κινητοποιήσεις πολιτών.

Την ίδια ώρα που μέσα στο κοινοβούλιο ψηφιζόταν με «Ναι σε όλα» το νέο μνημόνιο, έξω ολόκληρη η κοινωνία βροντοφώναζε «Όχι σε όλα» και η φωνή της ακούστηκε πιο δυνατά από τον θόρυβο των δυνάμεων καταστολής που είχαν διαταχθεί να επιβάλλουν συνθήκες κρατικής τρομοκρατίας. Αυτή τη φορά, τα ΜΑΤ με δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και πλαστικές σφαίρες δεν ήταν εκεί μόνο για να καταστείλουν τους διαδηλωτές του δρόμου. Η χρήση τους αποσκοπούσε στην πειθάρχηση των φτωχών που στη νέα εποχή της λιτότητας έχουν πια επικίνδυνα λίγα για να χάσουν.
Για ακόμα μια φορά η κυβέρνηση των φασιστοειδών αρνήθηκε να ακούσει τα αμέτρητα αιτήματα των ανθρώπων και αντ’ αυτού συνεχίζει να ακολουθεί την πολιτικές λεηλασίας, απολύοντας δημόσιους υπάλληλους, ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις κ.ο.κ. Αλλά η λεηλασία είναι μεταδοτική! Και όταν κλέβεις τα πολύ λίγα που έχουν απομείνει στους ανθρώπους προκειμένου να προστατέψεις αυτούς που έχουν τα περισσότερα, θα πρέπει να περιμένεις την αντίσταση, είτε της οργανωμένης διαδήλωσης, είτε της αυθόρμητης λεηλασίας. Οι άνθρωποι που λεηλατούσαν τη νύχτα, είναι απολύτως βέβαιο ότι γνώριζαν πολύ καλά ότι οι ελίτ, διέπρατταν την ίδια ώρα τη δικιά τους ληστεία κατά τη διάρκεια της μέρας.

Το σίγουρο είναι ότι, η νύχτα της 12ης Φλεβάρη στο κέντρο της πρωτεύουσας θύμισε αντίστοιχες πολιτικές διαμαρτυρίες, όπως αυτές της Βαγδάτης και της Αργεντινής, του Ισημερινού, ακόμη και του Λονδίνου που σημαδεύτηκαν από καταστροφές και με μαζικές λεηλασίες που ήταν ήσσονος σημασίας. Και αυτό, ήταν μόνο η αρχή, γιατί οι λεηλασίες κατά την διάρκεια της ημέρας είναι χειρότερες και πιο επικίνδυνες από εκείνες της νύχτας. Αλλά για τις τελευταίες, φροντίζει ο Καμίνης, που θα απαλλάξει τους ιδιοκτήτες που καταστράφηκαν οι επιχειρήσεις τους, από τα δημοτικά τέλη, ακολουθώντας το παράδειγμα της κυβέρνησης που τους απάλλαξε και από τους φόρους, κλείνοντας τα μάτια στην φοροδιαφυγή! Γιατί ο Καμίνης βλέπει την Αθήνα όμορφη από άλλη σκοπιά, σοκάρεται από το καμένο νεοκλασικό κτίριο και τα σπασμένα μάρμαρα, αλλά κανείς από δαύτους δε σοκάρεται από την εικόνα των χιλιάδων αστέγων της Αθήνας. Εμείς αυτήν την ομορφιά που ο Καμίνης τη βλέπει στα κτίρια και στα μάρμαρα, την αναζητούμε αλλού…
Άλλωστε, μια αναγκαία αντιασφυξιογόνα μάσκα κρέμεται πλέον σε κάθε σπίτι και δεν κρέμεται εκεί ως ανάμνηση της διαδήλωσης της 12ης Φεβρουαρίου…
Τρίκαλα, 14/2/2012
Τεχνική βοήθεια, Back Door Man
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου