Ε ρε χαράς ευαγγέλια! Γυρνάμε στο 2004! Ουάου, που λένε κι οι πιτσιρικάδες! Παναπεί, ξαναγυρνάμε σε εποχές αλησμόνητες! Επανέρχονται τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, επιστρέφει το επίδομα αδείας, πάνε στα τσακίδια οι επιχειρησιακές συμβάσεις, ξανανοίγουν τα νοσοκομεία, γυρίζουν τα βιβλία στις σχολικές αίθουσες, καταργούνται τα χαράτσια, μειώνονται οι τιμές στα σούπερ-μάρκετ, φτηναίνουν τα καύσιμα, μειώνεται ο ΦΠΑ από 13% και 23% σε 8% και 18%, καταργούνται οι "έφεδροι" του δημοσίου, ξαναγίνονται δημόσια περιουσία ο ΟΤΕ και η ΔΕΗ... Ω, ρε μανούλα μου, παράδεισος! Βέβαια, θα ξαναφάμε στην μάπα τον μπουχέσα αλλά μη τα θέλουμε όλα δικά μας, έτσι;
Πάντως, η γυναίκα μου σχολίασε: "Ποιο 2004, καλέ; 1964 ήθελε να πει αλλά φοβήθηκε μη τον πάρουν με τις πέτρες"... Λέτε;
A propo (που λένε κι οι γαλλομαθείς), πώς το είπε εκείνο το άλλο ο γερμανοκιτρινιάρης που μας κατσικώθηκε την περασμένη εβδομάδα; Αν άκουσα καλά, κάλεσε τους έλληνες εργαζόμενους να μιμηθούν τους επιχειρηματίες και να δουλεύουν περισσότερο όπως εκείνοι, πηγαίνοντας δυο ώρες νωρίτερα για δουλειά και φεύγοντας μία ώρα αργότερα. Καλά δεν άκουσα;
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά εμένα ο κύριος Ρέσσλερ μού φάνηκε εξαιρετικά σοβαρό άτομο και είμαι σίγουρος ότι οι δημοσιογράφοι αλλοίωσαν τα λόγια του. Δεν μπορεί ένας τόσο σοβαρός κύριος να μας ζήτησε να μιμηθούμε τους επιχειρηματίες μόνο στο ωράριο. Σίγουρα θα πρότεινε να τους μιμηθούμε και στις αμοιβές και στο μοίρασμα των κερδών και στην χαμηλή φορολόγηση και στην φιλοσοφία του "γαμώ και δέρνω και λογαριασμό δεν δίνω" και σε όλα τα υπόλοιπα. Αλλά οι κουφάλες οι δημοσιογράφοι τα "πιάνουν" από τον Περισσό και τον λογόκριναν τον άνθρωπο, ξεφτιλίζοντάς τον.
Πάντως, η συνάδελφος στο γραφείο σχολίασε με έκπληξη: "Γιατί να τους μιμηθούμε; Μαζί τα φάγαμε;"... Τόμπολα!
Είπα "τόμπολα" και θυμήθηκα...ποιαν λέτε; Την Αννούλα της παιδείας, καλέ! Αυτή την πολιτική λουμπίνα, που έχει όνειρό της να δει τα αγγλικά να γίνονται επίσημη γλώσσα της Ελλάδας. Έχει λυσσάξει με τα κωλοεγγλέζικα λέμε!
Το λοιπόν, για να μη πολυλογώ ασκόπως, έκανα μια βόλτα στον ιστοχώρο του Ψηφιακού Σχολείουκαι, ψάχνοντας εδώ κι εκεί, ανακάλυψα ένα...διαμαντοπούλειο διαμαντάκι! Συγκεκριμένα, στον οδηγό εκπαιδευτικού για το πώς πρέπει να γίνονται τα διάφορα project (πού να βρει ελληνική λέξη τώρα το υπουργείο παιδείας...), αναφέρεται στην σελίδα 69 κατά λέξη: "Μετά την ολοκλήρωση της Ερευνητικής Εργασίας και αφού έχει λάβει την τελική της μορφή, σε προγραμματισμένο χρόνο οι ομάδες παρουσιάζουν συνοπτικά σε ευρύτερο κοινό την εργασία τους. Κατά την παρουσίαση μπορεί να γίνει χρήση και της Αγγλικής γλώσσας για την παράθεση συνοπτικής περίληψης (extended abstract ή abstract) ή ακόμη και εκτενέστερου μέρους αυτής."
Εδώ πάει το "τόμπολα": τα παιδιά της πρώτης λυκείου ωθούνται -εμμέσως πλην σαφώς- στην περίπου υποχρεωτική χρήση της αγγλικής γλώσσας στις εργασίες τους! Τί να λέμε τώρα; Αν δεν κάνει ο μαθητής τα abstract του και τα extended abstract του in english, πώς να δει προκοπή; Όποιος έχει την υπομονή να διαβάσει όλα τα εγχειρίδια του "ψηφιακού σχολείου", θα διαπιστώσει ότι οι παροτρύνσεις για χρήση της αγγλικής γλώσσας είναι συνεχείς. Ακόμη και κόμικς στα αγγλικά προτείνονται, γαμώ τον ευρωπαϊκό μου προσανατολισμό μέσα!
Ας κλείσω την σημερινή μου μουρμούρα με ένα γενικό σχόλιο: Ε ρε, βοϊδόπουτσα που χρειάζεται...
Cogito ergo sum
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου