Απολυμένος, σύζυγος γυναίκας με ειδικές ανάγκες και πατέρας κωφού παιδιού είναι ο 38χρονος Γιώργος Παπαμαργαρίτης, ο οποίος προχθές στην πορεία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για τα οικονομικά μέτρα δέχτηκε άγρια επίθεση από τα ΜΑΤ, ενώ στη συνέχεια προσήχθη και κατηγορείται από αστυνομικούς ότι τους… έδειρε.
Τον συναντήσαμε στο Σύνταγμα την ώρα που φώναζε οργισμένος. Στεκόταν μπροστά απ’ το πανό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Κρατούσε ένα πλακάτ: «Θα προχωρήσουμε μέχρι τέλους» έγραφε. Το ΠΑΜΕ αποχωρούσε, η πορεία των συνδικαλιστικών φορέων έφτανε από την Αμαλίας μπροστά στη Βουλή: «Εληξε η σύμβασή μου κι έμεινα άνεργος. Η γυναίκα και ο γιος μου είναι άτομα με αναπηρία», είπε στην «Ε». Λίγο αργότερα τον χτυπούσε με αγριότητα μια ολόκληρη ομάδα ανδρών των ΜΑΤ. Ακολούθησε η προσαγωγή του.
«Τη στιγμή που φτάναμε στο ύψος του Αγνωστου Στρατιώτη, πλησίασε η διμοιρία. Μας έβρισαν. “Μ… βάλτο στον κ…», μου είπαν για το πλακάτ οι ΜΑΤατζήδες. Κατευθυνθήκαμε προς τη γωνία Αμαλίας και Οθωνος. Μας απωθούσαν λέγοντας “φύγετε γιατί θα φάτε ξύλο”. Εφαγα μια ροπαλιά στο κεφάλι. Με χτύπησε με γυρισμένο το κλομπ ανάποδα. Επεσα, σηκώθηκα, αλλά δεν τους χτύπησα. Επιασα δύο ΜΑΤατζήδες με τα χέρια μου και τους πέταξα κάτω. Τότε μαζεύτηκαν δέκα. Με χτυπούσαν όλοι μαζί, στο κεφάλι, σ’ όλο το σώμα. Είμαι γεμάτος σημάδια».
Ο Γ. Παπαμαργαρίτης προσήχθη στη ΓΑΔΑ. Παρέμεινε μαζί με τους λοιπούς προσαχθέντες όλη τη νύχτα και το πρωί οδηγήθηκαν στα Δικαστήρια της οδού Ευελπίδων. Η δίκη τους προγραμματίστηκε για σήμερα. «Με κατηγορούν ότι έβρισα αστυνομικούς, πέταξα πέτρες, έσπασα ασπίδα, έκλεψα κλομπ και τους χτύπησα».
Ο ίδιος λέει ότι τα τελευταία επτά χρόνια εργαζόταν στο Νοσοκομείο «Αγία Ολγα»: «Στην καθαριότητα. Εδιωξαν όσους έληξε η σύμβασή μας. Εψαχνα για οποιαδήποτε δουλειά. Με δυσκολία βρίσκω ένα μεροκάματο. Για ενάμιση μήνα δεν βρίσκω τίποτα».
Οι ανάγκες της καθημερινότητας είναι πιεστικές: «Εχω δύο παιδιά. Ο μικρότερος γιος μου, τριών ετών, έχει κοχλιακό εμφύτευμα (ηλεκτρόδια στον εγκέφαλο) για ν’ ακούει και να μπορεί να μιλήσει. Μας έκοψαν το επίδομα των 260 ευρώ απ’ το ΙΚΑ. Και πρέπει να πληρώνω, για λογοθεραπεία και εργοθεραπεία, 600 ευρώ. Η γυναίκα μου είναι κωφή. Δουλεύει 17 χρόνια στον ΕΟΜΜΕΧ, στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Εναν οργανισμό του Δημοσίου που καταργείται. Στα είκοσι χρόνια θα μπορούσε να βγάλει σύνταξη. Ευτυχώς που υπάρχει το σπίτι μας. Είναι παλιό, το ’74 χτίστηκε, αλλά τουλάχιστον γλιτώνουμε το νοίκι».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 7/10/2011 ”
Αναδημοσιεύει από το alfavita.gr , και σχολιάζει στο τέλος,εξοργισμένος, ο risinggalaxy
Σχόλιο:
Είναι εμφανής η υπερπροσπάθεια των δολοφόνων της ΕΛ.ΑΣ να τρομοκρατήσουν το κόσμο, εκτελώντας συγκεκριμένες διαταγές. Από άνεργους με σοβαρά προβλήματα όπως το παλικάρι που το βίντεο του ξυλοδαρμού του έκανε το γύρο του κόσμου, μέχρι μαθητές και φοιτητές, οι ένδοξοι “προστάτες” του πολίτη έχουν πάρει φόρα. Χωμένοι πίσω από μια εγκληματική οργάνωση( τι άλλο θα μπορούσε να είναι ένας στρατιωτικός μηχανισμός του Κράτους που προσπαθεί να επιβάλει κυβερνητικές πολιτικές με μη δημοκρατικό τρόπο), προσωπικά ανεύθυνοι μέσα στα κράνη και σίγουροι ότι δεν θα τους αποδοθούν ευθύνες, το μόνο που κάνουν είναι να αναπαράγουν ότι έμαθαν στα γήπεδα, στο στρατό και τις ακροδεξιές οργανώσεις.
Το πρόβλημα δεν είναι αν ο κόσμος τους αναγνωρίζει ως ανθρώπινα όντα αλλά το ότι αυτοί οι ίδιοι δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν αυτούς που χτυπάνε ως ανθρώπους. Μετά από τους βασανισμούς και τους τραμπουκισμούς μια χαρά γυρνάνε στα σπίτια τους. Το πρόβλημα είναι ότι δεν τους αφορά και δεν τους ενδιαφέρει το δικαίωμα να γυρνάνε στα σπίτια τους και οι υπόλοιποι άνθρωποι δίχως να περάσουν από το νοσοκομείο και δίχως να κατηγορούνται για πράξεις που δεν έκαναν. Και γιατί να τους νοιάζει στην τελική όταν σύμφωνα με τη δικιά τους λογική (η οποία είναι εξόχως πολιτική) αυτοί στους οποίους επιτίθενται ”το αξίζουν”. Φυσικά, και λόγω της στρατιωτικού τύπου εκπαίδευσης τους και λόγω της κατεξοχήν ακροδεξιάς ιδεολογίας που αναπαράγουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το βίντεο του Δημήτρη Μελέτη , όπου την ώρα που τραμπουκίζεται από τους “μάγκες” των ΜΑΤ, ακούει και την υψηλή πολιτική ανάλυση τύπου Άδωνη : “Άσε τα κόλπα που σας μαθαίνουν στο indymedia”.
Τα ένστολα ζόμπι είναι ζόμπι γιατί ακριβώς καλούνται να διεκπεραιώσουν εκείνο το είδος της βίας που συναντάει κανείς είτε σε στρατιωτικά σώματα κατοχής είτε σε βασανισμούς τύπου Γκουαντάναμο και διάφορων δικτατοριών. Το ίδιο εκείνο είδος της βίας των στρατοπέδων συγκέντρωσης που οι “εργαζόμενοι” σε αυτά δεν “κατανοούσαν” γιατί ήταν μέρος της καθημερινής “εργασίας” τους. Εκτός από τους βασανισμούς έχουν να διεκπεραιώσουν και την κατασκευή κατηγορητηρίων τα οποία θα χρησιμεύσουν στην “ανεξάρτητη” ελληνική δικαιοσύνη για τη καταστροφή ζωών και την τρομοκράτηση όποιου θέλει να κατέβει στο δρόμο για να διαμαρτυρηθεί. Το μήνυμα εδώ είναι ένα και είναι ξεκάθαρο : “Μη τα βάζεις με το Κράτος και τις αρχές θα σε συντρίψουμε”. Τόσο απλά , τόσο δημοκρατικά. Καθόλου τυχαίο που μια από τις συνήθεις εκφράσεις τους είναι το “τεμάχια” το οποίο αναφέρεται σε πολίτες και διαδηλωτές. Δεν τους αφορά ο κόσμος γιατί δεν βλέπουν κόσμο. Βλέπουν τεμάχια αστειευόμενοι και πάνοπλοι σε μητροπολιτικό πεδίο στο οποίο όλοι οι υπόλοιποι τριγύρω τους είναι άοπλοι. Το κράτος και το κεφάλαιο ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Οι συνταγές είναι δοκιμασμένες και βελτιώνονται συνεχώς. Φυσικά την “επιμελητιακή” υποστήριξη σε επικοινωνιακό επίπεδο έχουν αναλάβει τα ΜΜΕ τα οποία εντέχνως αναπαράγουν το ιδεολόγημα ότι “κάποιοι για να τους δέρνουν το αξίζουν”, ή το εντελώς κουτοπόνηρο “κοντά στα χλωρά καίγονται και τα ξερά”. Φυσικά όταν οι διάφοροι πρόεδροι και συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των μπάτσων εμφανίζονται καλεσμένοι στα τηλεπαράθυρα, αφήνονται πλέον να λένε φρικαλεότητες όπως “αφήστε την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της” υπονοώντας ξεκάθαρα ότι θα ήθελαν να μπορούν να τραβάνε όπλο με το παραμικρό. Και γαμώ τις δημοσιογραφίες κύριοι των καναλιών. Ας γίνουμε Αμερική όπως ονειρεύεστε. Άλλωστε εσείς δεν πρόκειται ποτέ να πέσετε θύματα κρατικής καταστολής.
Εντελώς σημειολογικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι από τη μια έχουμε την αποβλάκωση των ένστολων οργάνων του Κράτους(όταν συμμετέχεις σε έναν γραφειοκρατικό στρατιωτικό μηχανισμό βίαιας επιβολής μόνο βλάκας μπορεί να γίνεις) και από την άλλη μεριά την αποβλάκωση σε επίπεδο δημόσιου λόγου και επιχειρημάτων από τα ΜΜΕ και την αναπαραγωγή από αυτά της ακροδεξιάς ιδεολογίας. Στη μέση φυσικά βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας και τα δικαιώματα του στην εργασία, την αξιοπρέπεια και την ευτυχία.
Ο Μητσοτάκης ο οποίος κατηγορείται για εκείνη την αττάκα προς τους μπάτσους το ’93: “Εσείς είστε το Κράτος”, θα έπρεπε τουλάχιστον να του αναγνωρίζεται ότι ήταν το πλέον ειλικρινές από όλα τα ζόμπι, ως σωστός δεξιός. Είπε την αλήθεια. Αυτοί είναι το Κράτος, η ίδια η ουσία του Κράτους. Όπως και ο Πολύδωρας όταν μίλησε για “Πραιτοριανούς”. Μα μπορεί να κρυφτεί ο αυταρχικός ; Δε μπορεί.
Το ότι κάποιοι, κυρίως από τη κοινοβουλευτική Αριστερά, επιμένουν να μας πείσουν ότι υπάρχει το μαγικό ραβδάκι που μετατρέπει τα ΜΑΤ από καπιταλιστικά σε σοσιαλιστικά και τα “εκδημοκρατίζει”, και σε αναζήτηση ψηφαλακίων διεκδικούν για τα “παιδιά” τα “δεδουλευμένα” τους, είναι άσχετο πλέον με την πραγματικότητα και άκρως επικίνδυνο για την σωματική ακεραιότητα όσων αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο, στο δρόμο και όπου μπορούν.
Μόνοι τρόποι για την κοινωνία να αντιδράσει: H κοινωνική απομόνωση των ένοπλων χουλιγκάνων και των ακροδεξιών ιδεολόγων οι οποίοι κάνουν το μάγκα με τα δικά μας λεφτά. Το ξεπέρασμα του φόβου και το κατέβασμα στο δρόμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου