* Πάμε όπως παλιά! *

jlaw

Ψεύτικες αληθινές μάσκες

Εσύ ποια φόρεσες φέτος;

Αυτό που λάτρευα πάντα στα καρναβάλια είναι ότι μπορείς να φορέσεις μια οποιαδήποτε μάσκα και να χαθείς μέσα στο μασκοφορεμένο πλήθος, αποκτώντας μιαν άλλη, καινούργια, φανταστική ταυτότητα. Δεν είναι απαραίτητο να βγαίνει νόημα από τη φορεσιά σου, το μόνο που χρειάζεται είναι να προσποιηθείς, όσο πιο πειστικά μπορείς, ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό που στ’ αλήθεια είσαι. Με το που συμβεί αυτή σου η μεταμόρφωση, νιώθεις ήδη τις πρώτες αλλαγές στην ψυχολογία σου, σταδιακά υιοθετείς όλο και περισσότερες κινήσεις και αντιδράσεις και στάσεις που να ταιριάζουν σε αυτό που υποδύεσαι. Αν είσαι άνδρας και κάνεις τη γυναίκα, αν είσαι άνθρωπος και κάνεις το ζώο, αν είσαι ακομμάτιστος και κάνεις τον κομματάρχη, αν είσαι ζάμπλουτος και κάνεις τον παλιάτσο, αν βαφτείς και ντυθείς και γίνεις ένας εντελώς άλλος, τότε το όλο πείραμα γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον. 

Μια Καταιγίδα Θέλω Να “Ρθει Να Μας Πνίξει

-

Η καταιγίδα ήρθε.
Η καταιγίδα ξεκίνησε πριν από καιρό, αλλά εμείς ήμασταν κρυμμένοι κάτω από τις χάρτινες ομπρέλες μας, και ήμασταν κρυμμένοι μέσα στα χάρτινα αυγά μας, και νομίζαμε ότι η καταιγίδα δεν μας αφορά.
Εμείς θα επιβιώσουμε, αρκεί να σκεφτόμαστε θετικά και να μην ασχολούμαστε με τη λαίλαπα που πνίγει τους άλλους, τους άλλους, τους ανάξιους, τους απροετοίμαστους, τους χαμερπούς και μακρινούς.

Κρατούμενοι της Β΄ πτέρυγας της Φυλακής Λάρισας : Για τα αδέλφια που χαθήκανε νωρίς… (για τον θάνατο του κρατουμένου Esso Shakram Haitam)

Στις 25 Φεβρουαρίου, ο συγκρατούμενός μας, Esso Shakram Haitam, άφησε την τελευταία του πνοή στο μπουρδέλο της Φυλακής Γρεβενών.

Για τα αδέλφια που χαθήκανε νωρίς…

Όπως ενημερωθήκαμε, στις 25 Φεβρουαρίου, ο συγκρατούμενός μας, Esso Shakram Haitam, άφησε την τελευταία του πνοή στο μπουρδέλο της Φυλακής Γρεβενών. Άφησε την τελευταία του πνοή ύστερα από μία μακρόχρονη και εξαντλητική κράτηση 22 ετών, αφού ήταν κρατούμενος από το 1992, και λίγο πριν την υποχρεωτική αποφυλάκιση του, μιας και μετά από τρία χρόνια θα ήταν υποχρέωση του κράτους, αυτού του φασιστικού κράτους, να του ανοίξει την πόρτα της φυλακής·  όχι γιατί όφειλε να τελειώνει με αυτό το μαρτύριο της τιμωρίας, αλλά γιατί δεν νομιμοποιείται να τον κρατήσει πάνω από είκοσι πέντε έτη.

Δε μπορεί...τρολλιά θα είναι!!! Ούτε βήμα πίσω: Νταν ή Πιτάς (ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων)

Εντάξει, το να γράψεις «αφάνατοι» αντί για «αθάνατοι» είναι ένα λάθος που μπορεί να κάνει ο καθένας πάνω στη βιασύνη του. Το να γράψεις «πήσω» αντί για «πίσω» πιθανότατα σημαίνει ότι και το δημοτικό το πέρασες με βύσμα. Αλλά όταν προσπαθείς να γράψεις «Ή ταν ή επί τας» και σου βγαίνει… «Νταν ή Πιτάς», ε, τότε μόνο να γελάσει μπορεί κανείς.

Η παραπάνω φωτογραφία κάνει το γύρο του Διαδικτύου τις τελευταίες ώρες, και προκαλεί πολλαπλά εγκεφαλικά από το γέλιο.

Αναρωτιόμαστε πώς θα έγραφαν το "μολών λαβέ"...

koutipandoras

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΣΤΟ Ν.Φ. ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ: "ΘΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ"

Η συνέντευξη δόθηκε στο omniatv.com μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Χ.Χ., κρατούμενο του «νοσοκομείου» των φυλακών Κορυδαλλού.
Ερ: Χθες, Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, ένας συγκρατούμενός σας αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Θέλεις να μας μιλήσεις γι' αυτό;


Χ.Χ.:  Δεν αποπειράθηκε, κρεμάστηκε στις τουαλέτες και σπάσαμε την πόρτα για να τον βγάλουμε. Τον κατεβάσαμε κάτω, ήταν σε άσχημη κατάσταση, κλινικά νεκρός, τον επαναφέρανε και έφυγε για το νοσοκομείο. Δεν ξέρουμε σε ποιο νοσοκομείο είναι, δεν μας λένε από την υπηρεσία, ούτε μας ενημερώνουν για την κατάστασή του. Είμαστε όλοι ταραγμένοι με το περιστατικό.

Ερ. Ο συγκρατούμενός σας  παίρνει μέρος στην κινητοποίηση που έχετε ξεκινήσει;

Χ.Χ.:  Ναι. Όλοι παίρνουν μέρος, ακόμα και οι άνθρωποι που είναι στις απομονώσεις.

Δύο Τζήμεροι στην ίδια πόλη

Ο Δ. Παπανικολάου, σε άρθρο του στο UNFOLLOW περιγράφει τον Σ. Θεοδωράκη ως “Τζήμερο με σακίδιο”. Τρομερά εύστοχος χαρακτηρισμός – προσδιορισμός για τον Σ. Θεοδωράκη, σε συνάρτηση με τις πολιτικές του βλέψεις. Εύστοχος γιατί και το να είναι κάποιος “Τζήμερος” σημαίνει πολλά, αλλά και οι συμβολισμοί του σακιδίου υπονοούν ακόμα περισσότερα, γι' αυτόν που το φέρει ως trade mark του.


Οι ομοιότητες όμως με τον Τζήμερο, δεν σταματούν εκεί. Όπως και ο original Τζήμερος, ο Θεοδωράκης, αποτελεί άλλη μία “καθαρή”, “ευαίσθητη”, “πολιτικά ανήσυχη “ περσόνα.


Όπως και ο original Τζήμερος, ο Θεοδωράκης δεν εννοεί το αδιέξοδο της κοινωνίας ως αποτέλεσμα επιλογών της χώρας, πολιτικών ή οικονομικών, επιλογών που έκαναν για τη χώρα οι υπηρέτες ενός μονεταριστικού συστήματος, μίας ακραία νεοφιλελεύθερης προοπτικής.

ΝΙΚΌΛΑΣ ‘ΑΣΙΜΟΣ. ΑΠΌΚΡΙΕΣ 1986. Ανέκδοτες φωτογραφίες του Σπύρου Στάβερη

Ουκρανία: «Λοιπόν, πώς τα περνάτε με τον καπιταλισμό;»... Νίκος Μπογιόπουλος

Ας δούμε μερικά κομμάτια του παζλ των εξελίξεων στην Ουκρανία, παρακολουθώντας την ανθρωπογεωγραφία της λεγόμενης «αντιπολίτευσης» και τα μπουμπούκια που την συνθέτουν:

Α) Ο τύπος της φωτογραφίας ονομάζεται Αρσένι Γιατσένιουκ.

Σαν σήμερα: Δίκη Νίκου Μπελογιάννη.

Τα πογκρόμ της Λβιβ: Η ματωμένη από τους ναζί ουκρανική ιστορία

 

Ενισχύθηκαν μέσα από τους κόλπους των φιλοευρωπαίων διαδηλωτών της Ουκρανίας και κατόπιν έκαναν σαφείς τις προθέσεις τους. Πρώτος στόχος των νεοναζί της Ουκρανίας ήταν οι Κομουνιστές. Δεκάδες αγάλματα του Λένιν καταστράφηκαν όπως και το μνημείο του «άγνωστου στρατιώτη» του σοβιετικού στρατού που πολέμησε ενάντια στους ναζί στην «ματωμένη» πόλη της Λβιβ.

 Επίθεση δέχτηκαν τα κεντρικά γραφεία του ΚΚ Ουκρανίας ενώ φωτογραφίες με το δημόσιο διασυρμό του Rostislav Vasilko, γραμματέα της ΚΟ του ΚΚ Ουκρανίας της πόλης Λβιβ, από ακροδεξιούς κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο. Ακολούθησαν οιπληροφορίες για επιθέσεις σε καταστήματα εβραίων και οι καταγγελίες εβραίων πως δέχονται απειλές να εγκαταλείψουν τη χώρα. Όλα αυτά σε μια χώρα που έχουν στοιχειώσει τα «πογκρόμ της Λβιβ».

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ: "Το βαρύ πεπόνι"

Σκηνοθεσία: Παύλος Τάσιος
Σενάριο: Παύλος Τάσιος
Διάρκεια: 87'
Παίζουν:
Μίμης Χρυσομάλλης
Κατερίνα Γώγου
Αντώνης Αντωνίου
Λήδα Πρωτοψάλτη

Βραβεία - Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1977
Καλύτερης ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Γυναικείας ερμηνείας (Κατερίνα Γώγου), Ανδρικής ερμηνείας (Μίμης Χρυσομάλλης, Αντώνης Αντωνίου), Κριτικών κινηματογράφου


Υπόθεση:

Ένας σαλτάροντας πάνω από τα έδρανα προς το μέρος του του έκοψε το δρόμο και ένας άλλος του έριξε μία γερή σφαλιάρα. Επίθεση των μελών της ΣΠΦ στον μάρτυρα-εισαγγελέα Β. Φούκα

Στην 36η συνεδρία της δίκης για τις επιθέσεις της ΣΠΦ, ανάμεσα στους μάρτυρες κατηγορίας ήταν ο Βασίλης Φούκας. Ο Βασίλης Φούκας ήταν ένα από τα βασικά στελέχη (αξιωματούχος) της δικαστικής μαφίας. Ο ίδιος διετέλεσε αναπληρωτής πρόεδρος στο εφετείο της 17Ν και ανακριτής στις υποθέσεις : 17Ν, ΕΛΑ, 1η Μάη, στην υπόθεση δολοφονίας του Μιχάλη Πρέκα και στη συμπλοκή στο Γκύζη με νεκρούς το Χρήστο Τσουτσουβή και τρεις μπάτσους.

Ο Φούκας εμφανίστηκε ιδιαίτερα άνετος στο δικαστήριο καθώς του ήταν οικείο το περιβάλλον. Οι σύντροφοι της ΣΠΦ κατηγορούνται για τον εμπρησμό του σπιτιού του το 2009. Αφού στη διάρκεια της εξέτασής του από τους δικαστές κατέθεσε ότι τρομοκρατήθηκε από τη φωτιά και ότι εάν δεν ήταν ο ίδιος η γυναίκα του θα είχε πεθάνει, ήταν η σειρά των συντρόφων της Συνωμοσίας να του απευθύνουν ερωτήσεις. 

Σκουριές: παλεύοντας για το νερό, τον αέρα και το δάσος στην Ελλάδα της κρίσης

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ. ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ «ΑΚΡΟ»…ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ…

Του Τάσου Κωστόπουλου

Παρά τη δικαστική δίωξη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης, η Ελληνική Αστυνομία και οι παραγωγικές σχολές του στελεχικού δυναμικού της παραμένουν μονομερώς προσανατολισμένες στην καταπολέμηση του αντίθετου «άκρου». Το διαπιστώνουμε από το αναλυτικό πρόγραμμα της Σχολής Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. που έχει αναρτηθεί την τελευταία τριετία στον επίσημο δικτυακό τόπο «Διαύγεια», με αφορμή τις προκηρύξεις θέσεων για το εκεί διδακτικό προσωπικό.
Παρά τις αξιοσημείωτες αλλαγές που παρατηρούνται εκεί μεταξύ των εκπαιδευτικών ετών 2011/12 και 2013/14, η θεσμική μύηση των νέων αξιωματικών στο έργο της «κρατικής ασφάλειας» αγνοεί πλήρως την ύπαρξη της ακροδεξιάς και ρατσιστικής βίας, επικεντρωμένη αποκλειστικά στην αντιμετώπιση του «αναρχισμού».


Tα τμήματα

Η σοβαρή Χρυσή Αυγή στο τιμόνι της Ουκρανίας

Από τα πρώτα κιόλας εικοσιτετράωρα μετά την αποπομπή Γιανουκόβιτς η ακροδεξιά έως και ναζιστική στροφή της χώρας έχει αρχίσει να κάνει εμφανή τα σημάδια της. Οι πρώτες αποφάσεις της Ουκρανικής Βουλής μετά την ανατροπή του καθεστώτος Γιανουκόβιτς επιβεβιώνουν όσους έκαναν λόγο για νεοναζιστική προβοκάτσια κατά τη διάρκεια των επεισοδίων. 

Οι προτάσεις της Βουλής προς τα υπουργεία προβλέπουν την τοποθέτηση στελεχών ακροδεξιών ομάδων όπως ο Δεξιός Τομέας και το «Svoboda», ενώ από τις προτεραιότητες του νέου καθεστώτος είναι η απαγόρευση της δραστηριότητας του Κομουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας. 

Παράλληλα προωθείται η κατάργηση του δικαιώματος των μειονοτήτων, όπως οι Ρώσοι, οι Ρουμάνοι, οι Βούλγαροι, οι Ούγγροι και οι Έλληνες, να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους όπως προέβλεπε νόμος του Γιανουκόβιτς για ορισμένες πολυπληθείς μειονότητες. 

Στη λίστα περιλαμβάνονται σύμφωνα με το ρεπορτάζ του iskra.gr 

* Το ποτάμι πάει στη ποταμιά *

jlaw

Μετά την επιτυχία της ΕΛΑΣ στο ΙΚΕΑ, η συνέχεια...

Ασε μας κουκλίτσα μου!!! Στέλιος κΡόκος <<Το να μ` αγαπάς του Σιδηρόπουλου έγινε γνωστό όταν το είπα εγώ"

Τρίζουν τα κόκκαλα του Παύλου!

Τάδε έφη από τον Στέλιο Rockος (θυμάμαι είχε γράψει έτσι το όνομα του σε έναν δίσκο του), ο οποίος ξύνεται μάλλον για να ακούσει τα εξ’ αμάξης.

Δεν συνηθίζω να ασχολούμαι με καλλιτέχνες άλλης ιδεολογίας, κουλτούρας, ύφους και ποιότητας, αλλά αυτό κάθισε βαρύ μόλις το είδα.

Έπεσε λοιπόν μπροστά μου πριν λίγο μια συνέντευξη που είχε δώσει πριν μερικούς μήνες ο Στελάκης ο Ρόκκος στο site e-orfeas.gr (ήξερα ότι ήταν ποιοτική σελίδα, ο Κρόκος τι δουλειά έχει εκεί;) και αναμεταδίδω τις ερωτήσεις φωτιά:

Πριν από αρκετά χρόνια είχατε διασκευάσει το «Να μ’ αγαπάς» που έγινε γνωστό με τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.

κείμενο του Τασου Θεοφίλου

Κείμενο του Τάσου Θεοφίλου για την καταδικαστική απόφαση για τα γεγονότα της Πάρου, την αθωωσή του για την ΣΠΦ και την αντιέφεση που του ασκήθηκε από τον εισαγγελέα Δράκο.

Λίγες μέρες μετά την  καταδικαστική απόφαση σε βάρος μου από το  Γ’τριμελές εφετείο κακουργημάτων και την 25ετή ποινή κάθειρξης που μου επιβλήθηκε για γεγονότα που μόνο από την τηλεόραση γνωρίζω, θεωρώ ότι προκύπτουν κάποια υπαρξιακής φύσης ερωτήματα και βγαίνουν κάποια πολιτικής φύσης συμπεράσματα.

 Ξεκινώντας από τα ερωτήματα λοιπόν, προκύπτει η απορία για το πως γίνεται ένας άνθρωπος, όπως ο πρόεδρος της έδρας, που θα ήταν ριψοκίνδυνο να του αναθέσει κανείς ακόμα και την διοίκηση επαρχιακού καφενείου, να έχει μια τέτοια εξουσία στα χεριά του. Πως γίνεται ο ίδιος αυτός άνθρωπος με την ίδια νοσηρή αφέλεια που δίκασε την υπόθεση μου να έχει δικάσει και καταδικάσει εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες ανθρώπους κι αυτό να μην αποτελεί σκάνδαλο. Πως γίνεται αυτός ο εμφανώς μη ευφυής άνθρωπος να κρατά στα χέρια του χιλιάδες ζωές. Πως γίνεται το κράτος να στελεχώνεται από τόσο ανεπαρκείς ανθρώπους και να μην μπορούμε ακόμα να οργανώσουμε την εναντίον του επανάσταση.