Τρίζουν τα κόκκαλα του Παύλου!
Τάδε έφη από τον Στέλιο Rockος (θυμάμαι είχε γράψει έτσι το όνομα του σε έναν δίσκο του), ο οποίος ξύνεται μάλλον για να ακούσει τα εξ’ αμάξης.
Δεν συνηθίζω να ασχολούμαι με καλλιτέχνες άλλης ιδεολογίας, κουλτούρας, ύφους και ποιότητας, αλλά αυτό κάθισε βαρύ μόλις το είδα.
Έπεσε λοιπόν μπροστά μου πριν λίγο μια συνέντευξη που είχε δώσει πριν μερικούς μήνες ο Στελάκης ο Ρόκκος στο site e-orfeas.gr (ήξερα ότι ήταν ποιοτική σελίδα, ο Κρόκος τι δουλειά έχει εκεί;) και αναμεταδίδω τις ερωτήσεις φωτιά:
Πριν από αρκετά χρόνια είχατε διασκευάσει το «Να μ’ αγαπάς» που έγινε γνωστό με τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Δε συμφωνώ ότι έγινε γνωστό με τη φωνή του Σιδηρόπουλου.
Υπήρχε κόσμος που το ήξερε με τη φωνή του Σιδηρόπουλου. Ήταν γνωστό τουλάχιστον στους «σιδηροπουλικούς».
Ναι αλλά γνωστό γίνεται όταν το ξέρει όλη η Ελλάδα. Και μέχρι να το πω εγώ δεν το άκουγε όλη η Ελλάδα.
Ήταν ένα γνωστό τραγούδι ακόμα και σε εκείνους που δεν άκουγαν πολύ Σιδηρόπουλο.
Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Εγώ αυτή την εποχή την έζησα καλύτερα, εσύ είσαι πιο μικρή από μένα. Όταν το ‘λεγα δεν το ήξεραν όλοι. Μετά το έμαθαν. Εδώ σε μια συναυλία του Κότσιρα του φώναξαν «πες μας το «Να μ’ αγαπάς» του Ρόκκου» κι αυτός έγινε έξαλλος….
Τότε, είχατε λάβει κριτικές ποικίλου ύφους. Θα τολμούσατε σήμερα να ξανακάνετε μια παρόμοια διασκευή αντίστοιχου κλασικού τραγουδιού;
Να τολμήσω; Σιγά την τόλμη το να πεις το «Να μ’ αγαπάς»! Τολμάς όταν μπαίνεις στη διαδικασία να πεις κάτι πολύ δύσκολο. Αυτό είναι ένα πολύ απλό ερωτικό τραγούδι που το είπε κάποιος με τον οποίον έχουν ταυτιστεί κάποιες περιθωριακές ομάδες νέων. Αυτό με αφήνει παγερά αδιάφορο. Ούτε γλείφω ούτε ψήνω κανέναν να με ακούσει. Το τραγούδι το έχω κάνει γνωστό εγώ και όχι ο Σιδηρόπουλος. Και το λέω ξέροντας την αλήθεια και το ποιοι το ‘ξεραν πριν. Ποτέ δεν ήμουν φαν του Σιδηρόπουλου. Άκουγα πάντα πραγματική ροκ μουσική, δεν άκουγα ελληνική ροκ κι ούτε θεωρώ ότι υπάρχει ελληνική ροκ, καλές προσπάθειες υπάρχουν. Αλλά μπαίνεις στη διαδικασία της πρόκλησης όταν πας να τραγουδήσεις κάτι πολύ δύσκολο. Για μένα στη μουσική είναι πολύ απλά τα πράγματα. Ή μπορείς ή δε μπορείς.
_____________________________
Όταν μεγαλώνει ο άνθρωπος κουρκουτιάζει το μυαλό του, δεν εξηγείται αλλιώς, εκτός αν είχε σκοπό με τις ηλιθιότητες που είπε να θέλει να διαφημίσει την μούρη του, αν ισχύει το δεύτερο να του πω μπράβο, τα κατάφερε, και να περάσει να παραλάβει το βραβείο του.
Κύριε σκυλά με ροκ περιτύλιγμα, αν το αλτσχάιμερ άρχισε να βαράει την καζάνα σας (κοντεύετε και τα 50 σιγά σιγά), να σας θυμίσω ότι το «Να μαγαπάς» είναι ένα τραγούδι που έγραψε ο Ανδρέας Θωμόπουλος για την ομώνυμη ταινία η οποία ήταν βασισμένη στην ζωή και την πορεία του Παύλου Σιδηρόπουλου και το τραγούδι όπως όλος ο κόσμος γνωρίζει τραγουδήθηκε από τον ίδιο με μια κιθάρα και κατάφερε να γίνει ραδιοφωνικό hit κυρίως μετά τον θάνατο του Παύλου.
Εσείς οι καλλιτέχνες του σιναφιού σου λοιπόν, αρπάξατε κάποιες καλές ροκ διασκευές τότε, όπως εσύ το «Να μ’αγαπάς» και η Βανδή το «Λιωμένο παγωτό», με την άδεια των δημιουργών και βάλατε τα τραγούδια σε live δίσκους σας. Από αυτή την υπόθεση όλοι βγήκαν κερδισμένοι, όπως και οι ροκ καλλιτέχνες (βλέπε Παυλίδη) που κονόμησαν αρκετά χιλιάρικα κάθε μήνα από τα δικαιώματα (ίσως να κονομάνε ακόμα), και εν τέλη μαγκιά τους, εδώ έχει κονομήσει κάθε καρυδιάς καρύδι. Δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα.
Λοιπόν μαγκαρίκο για να φτάσουμε πάλι στο ζητούμενο, έκανες ένα τραγούδι που ήταν ήδη γνωστό στον κόσμο, απλά δεν ήταν ίσως τόοοσο γνωστό στον σκυλόκοσμο που σε άκουγε, αν και δεν νομίζω να μην υπήρχε άνθρωπος που δεν είχε ακούσει την αυθεντική version του τραγουδιού, γιατί θυμάμαι παντού έπαιζε ο Παύλος με το τραγούδι αυτό. Οπότε μην τα μεγαλώνεις πολύ στο κεφάλι σου τα πράγματα και μην λες φίφες, δεν θα σου δώσει κανείς παράσημο για αυτή την διασκευή και ούτε έκανες κάτι παραπάνω από τον Παύλο. Είσαι πολύ λίγος για να φτάσεις στο επίπεδο που ήταν ο Σιδηρόπουλος και τα όσα είχε κάνει… θέλεις ίσως και 10 ζωές για να μπορείς να κοκορεύεσαι.
Είπες επίσης μια πολύ βαριά λέξη: «περιθωριακές ομάδες νέων», δηλαδή περιθωριακούς τύπους, και βάζεις και εμένα μέσα και εκατοντάδες χιλιάδες άλλο κόσμο. Είσαι σίγουρος ότι είναι καλύτερα να μιλάς και όχι να μασάς; Δεν είμαι σε θέση να απαντήσω στο ίδιο ύφος με το δικό σου, γιατί πρώτον δεν με αφορά το άτομο σου και δεν χτυπάνε πάνω μου οι δικές σου λέξεις, οπότε μπορείς να λες ότι μα ότι θέλεις αλλά να είσαι και έτοιμος να δεχτείς τις όποιες συνέπειες γιατί ο κόσμος σε ανεβάζει και ο κόσμος σε κατεβάζει επίσης… Επειδή βρίσκεσαι χαμηλά, τρώγεται φαίνεται ο κώλος σου να ανέβεις και άρχισες τις μπούρδες. Τα Αμερικάνικα αυτά μαρκετινίστικα κόλπα δεν πιάνουν και πολύ στην χώρα μας πλέον Στέλιε, στα 90s ναι παραλίγο να γίνουμε Αμερική με την όλη σαπίλα που μας περικύκλωνε αλλά δεν πέρασε αυτό, τα κάστρα και οι ψεύτικοι μύθοι σας έχουν πέσει, ο κόσμος πλέον αναζητάει αυθεντικά και σοβαρά πράγματα, βρίσκει εύκολα την ποιότητα και την ξεχωρίζει από τον βόθρο και πραγματικά αυτό είναι το καλό της όλης κρίσης, γιατί η κρίση για εμένα είναι ευλογία και μπαίνουν πολλά πράγματα στην θέση τους… γι αυτό σου απάντησα κι όλας.
Είσαι πολύ λίγος για να προσβάλεις τον Παύλο και το ελληνικό ροκ που υπηρετούμε 15-20 χρόνια τώρα με τον τρόπο μας ο καθένας… πολύ λίγος και δήθεν. Αν νιώθεις ροκάς μέσα σου κράτα το για τον εαυτό σου γιατί εκτίθεσαι!
Κρίμα γιατί πραγματικά σε ξεχώριζα (έστω λίγο) από την σκυλοπόπ μάζα, γιατί είσαι καλλιτέχνης που γράφει δικά του τραγούδια, στίχους και μουσική και όχι μια μαριονέτα του lifestyle συστήματος.
Κρίμα γιατί έχουμε και οι 2 ρίζες από την Λήμνο, αν θυμάμαι καλά κάποτε ήσουν ανεπιθύμητος στο νησί, τρώγεσαι να γίνεις ανεπιθύμητος παντού αυτή την φορά;
Περαστικά σου …
Νίκος Γραμμάτος
Αφιερωμένο …
3056 7
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου