Αν η ΝΔ δεν είχε μπλοκάρει (για τους δικούς της λόγους) τον “αντιρατσιστικό” νόμο Ρουπακιώτη, τότε σήμερα ο Σλαβόι Ζίζεκ θα ήταν ήδη υπόδικος για “εξώθηση σε τέλεση εγκληματικών πράξεων κατά της ανθρωπότητας“.
Το αν το αστείο του ήταν κρύο ή πετυχημένο δεν αφορά το νόμο.
Εγώ μπορεί να το βρίσκω κρύο, εσύ να το βρίσκεις πετυχημένο, μα ο τρίτος μπορεί να μην το βλέπει καν ως αστείο.
Και τότε το καλαμπουράκι του Ζίζεκ θα πήγαινε στα δικαστήρια και ο ίδιος θα αντιμετώπιζε την αυστηρότητα του νόμου.
Γιατί;
Επειδή είπε μια μαλακία!“Μα…”, θα μου πει κάποιος, “…δεν προέβη σε ρατσιστικό σχόλιο”!
Και ποιος σου είπε ότι ο ρατσισμός είναι κάτι τόσο συγκεκριμένο;
Ρατσισμός δεν είναι μόνο ο φυλετικός. Είναι και ο κοινωνικός.
Η στοχοποίηση μιας κοινωνικής ομάδας μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί κοινωνικός ρατσισμός από το νομοθέτη.
Και επομένως, στην περίπτωσή μας, η στοχοποίηση των μη ψηφισάντων τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνικός ρατσισμός.
Και όταν μάλιστα ο λέγων προτρέπει σε τέλεση αξιόποινων πράξεων, όπως η εξορία σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, τότε σοβαρεύουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα.
Το αν το αστείο του ήταν κρύο ή πετυχημένο δεν αφορά το νόμο.
Εγώ μπορεί να το βρίσκω κρύο, εσύ να το βρίσκεις πετυχημένο, μα ο τρίτος μπορεί να μην το βλέπει καν ως αστείο.
Και τότε το καλαμπουράκι του Ζίζεκ θα πήγαινε στα δικαστήρια και ο ίδιος θα αντιμετώπιζε την αυστηρότητα του νόμου.
Γιατί;
Επειδή είπε μια μαλακία!“Μα…”, θα μου πει κάποιος, “…δεν προέβη σε ρατσιστικό σχόλιο”!
Και ποιος σου είπε ότι ο ρατσισμός είναι κάτι τόσο συγκεκριμένο;
Ρατσισμός δεν είναι μόνο ο φυλετικός. Είναι και ο κοινωνικός.
Η στοχοποίηση μιας κοινωνικής ομάδας μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί κοινωνικός ρατσισμός από το νομοθέτη.
Και επομένως, στην περίπτωσή μας, η στοχοποίηση των μη ψηφισάντων τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνικός ρατσισμός.
Και όταν μάλιστα ο λέγων προτρέπει σε τέλεση αξιόποινων πράξεων, όπως η εξορία σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, τότε σοβαρεύουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα.
Τι κι αν ήταν καλαμπούρι; (πετυχημένο ή αποτυχημένο, δεν έχει σημασία)
Ο νομοθέτης δεν χασκογελά με πίτσες και μπύρες στην παρέα του, για να “λέει και μια μαλακία για να περνάει η ώρα” και να περνάει στο ντούκου.