Ας πούμε ότι δεν έχω πρόβλημα με τους εθνικιστές, ούτε με αυτούς που νομίζουν ότι είναι πατριώτες. Αν θέλουν να τους θεωρώ σκεπτόμενους ανθρώπους, θα πρέπει όπως όλοι οι άνθρωποι…να σκέφτονται! Τι εννοώ; Καταρχήν, να μην διαδίδουν ψευδείς “ειδήσεις” και να μην λένε ενσυνείδητα, ψέματα. Πόσες ιστορίες έχουμε διαβάσει (σαν αστικούς μύθους) ότι η Χρυσή Αυγή επενέβη και πέταξε έξω από το σπίτι κάποιου Έλληνα, αλλοδαπούς που δεν έφευγαν με τίποτα και που παραδόξως δεν πήγε ούτε στην αστυνομία, ούτε πουθενά, αλλά ακόμη κι αν πήγε -δήθεν- δεν κατάφερε τίποτα.
Γιατί ποτέ, μα ποτέ δεν δίνουν τα στοιχεία ενός από αυτούς τους υποτιθέμενους Έλληνες-θύματα; Γιατί πολύ εύκολα αναπαράγουν προπαγανδιστικά μηνύματα που το μόνο που προσφέρουν είναι νερό στον μύλο της Χρυσής Αυγής; Ελέγχονται όλες οι πληροφορίες ή ελαφρά τη καρδία -επειδή θέλουν να στηρίξουν συγκεκριμένες εμμονές- τις αναπαράγουν χωρίς να ενδιαφέρονται για την αξιοπιστία τους; Είναι θέμα ηλιθιότητας, αφέλειας ή απλά ψυχοπαθολογίας;
Επίσης θα ήθελα να μου απαντήσει κάποιος λογικά, γιατί κάποιος που υποστηρίζει ανθρώπους άλλης εθνικότητας είναι “ανθέλληνας”; Πως συνδέεται η υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων με την απέχθεια για ανθρώπους που έχουν την ίδια εθνικότητα για σένα; Σημαίνει πως όλοι οι Έλληνες ή όλοι οι αλλοεθνείς είναι αδέλφια μας ή αντίστροφα εχθροί μας;