Τρίτη 19 Ιουνίου 2012
Γιώργος Καραγκούνης: Θα κάτσουμε να χάσουμε.
Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012
ΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ
Οι κλασικοί ελληναράδες. Αυτοί που καβλώνουν με την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου και έχουν ποδοσφαιροποιήσει και την πολιτική. Ακούς κατά καιρούς για το “ελληνικό μεγαλείο”, για τον “περήφανο ελληνικό λαό”, για το “οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες”. Μάλλον οι μαλάκες αντέχουν σαν Έλληνες. Δεν αντέχω ν’ ακούω πλέον άλλες τέτοιες “πατριωτικές” υστερίες. Η μεγάλη σαπίλα αυτής της κοινωνίας, αυτή που κυοφορείται στα σπλάχνα της, είναι πολύ πιο βαρυσήμαντη από τα ποσοστά της ΝΔ ή του εκφασισμού του 7% που ψήφισε Χρυσή Αυγή.
Οι δικαιολογίες είχαν τελειώσει εδώ και καιρό. Δεν μπορούσε κανείς να υποστηρίξει πια, πως δεν ήξερε. Όλα έγιναν συνειδητά. Ο σκεπτόμενος πολίτης σαφώς θα νιώθει μια βαθιά απογοήτευση για την κατάντια αυτής της μάζας. Που υπέκυψε σε μια μακρά λίστα εκβιασμών, τρομοκρατικών διλημμάτων και ωμών παρεμβάσεων από το εξωτερικό. Που γονάτισε υπό το βάρος ενός νομίσματος κι από αυτό που ήταν μια ζωή: Μια μάζα φιλοτομαριστών και εγωκεντρικών, ένα τσούρμο παρτάκηδες.
Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΜΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΩΝ ΑΚΡΩΝ
Όταν ελαφρά τη καρδία, δήθεν σοβαροί δημοσιογράφοι εξομοίωναν την Αριστερά με την Ακροδεξιά, ως τα δύο άκρα του ίδιου άξονα, όταν ήταν σαν να έβαζαν στο ίδιο τσουβάλι την Κανέλλη και τον Παπαδημούλη με τον Κασιδιάρη και τον Μιχαλολιάκο, όταν δημιουργούσαν υποτιθέμενα αντίβαρα και δίπολα, τότε άνοιγαν τον δρόμο για τον ερχομό της ναζιστικής συμμορίας στα τηλεοπτικά πλατό και την εξοικείωση του μέσου αμόρφωτου και απαίδευτου ατόμου, με το “όλοι τα ίδια είναι”.
Λες και ποτέ η Αριστερά κινήθηκε με βίαιο τρόπο σε όποιον απλά δεν της αρέσει. Λες και ποτέ η Αριστερά έψαχνε για θύματα. Κι όμως τα ΜΜΕ, συνέδεσαν το σπάσιμο βιτρίνων με την Αριστερά, τους νεκρούς στην Marfin με την Αριστερά, τους “ατίθασους” διαδηλωτές με την Αριστερά, αυτούς που δεν έστρεφαν και το άλλο μάγουλο στο γκλοπ των ΜΑΤ, με την Αριστερά.
Κυριακή 17 Ιουνίου 2012
ΜΗΝ ΚΡΥΦΤΕΙΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΒΑΝ
Λίγες ώρες έμειναν μέχρι τις σημαδιακές εκλογές της 17ης Ιουνίου, που μπορεί να αποδειχτούν καθοριστικές για το μέλλον σε ανυπολόγιστο βαθμό. Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι ξέρετε τι θα ψηφίσετε. Υπάρχει όμως και μια μερίδα ανθρώπων που για κάποιον λόγο τους έχουν πείσει πως έστω κι αυτό το μικρό όπλο που μας δίνει το σύστημα, δηλαδή οι εκλογές, δεν ωφελούν πουθενά.
Σαφώς δεν περνάνε όλα από την κάλπη. Όμως, αφού δεν καταλαβαίνετε αλλιώς όσοι δεν θέλετε να ψηφίσετε ή ψηφίσετε πάλι ένα από τα κόμματα που μας στέρησαν το δικαίωμα για ένα καλύτερο μέλλον, ας υπολογίσετε, ότι σε περίπτωση που έχουμε κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σας (μας) περιμένουν:
- Φόρος εισοδήματος (ίσως και πάνω από έναν μισθό).
- Τέλος επιτηδεύματος.
- Εισφορά αλληλεγγύης
- Φόρος ακινήτων για όσους έχουν ιδιόκτητο σπίτι (θα αφορά από το 2009 αναδρομικά).
- Νέο χαράτσι μέσα από την ΔΕΗ.
- Νέος φόρος ακίνητης περιουσίας για το 2010 και το 2011.
Σάββατο 16 Ιουνίου 2012
Οι λαοί δεν εκφοβίζονται ούτε εκβιάζονται…
Αυτό που μισώ περισσότερο στη ζωή, είναι οι απειλές και οι εκβιασμοί εναντίον των ανθρώπων και των λαών, γενικά των αδύναμων. Η ιστορία βρίθει παραδειγμάτων, και ένα εκ των σχετικά πρόσφατων ήταν η υπόθεση του φιλοτουρκικού και ρατσιστικού σχεδίου Ανάν, που «κατασκεύασε» η κυβέρνηση του Τζόρτζ Μπους και του Ντικ Τσέϊνι, σε συνεργασία με τους Βρετανούς, τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και Ελληνες πολιτικούς.
Τις τελευταίες ώρες πριν από το Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, ηγέτες ξένων κρατών, κυβερνήσεων και αρχηγοί ελληνικών κομμάτων απαιτούσαν εκβιαστικά από τους Ελληνοκύπριους να αυτοκτονήσουν. Ανάμεσά τους, δυστυχώς, και ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος εκτέλεσε την επιθυμία της Ουάσιγκτον, αλλά και ο τότε αρχηγός του Συνασπισμού, ο οποίος -βασισμένος σε μία βλακώδη παλαιοκομουνιστική «λογική»- σκέφθηκε περισσότερο τους «αδικημένους» Τουρκοκύπριους, αντί για τους Ελληνοκύπριους, που μέχρι σήμερα είναι θύματα κατοχής.
Και οι δύο επέλεξαν να συνταχθούν με τον Μπους και τον Τσέϊνι εναντίον του Τάσσου Παπαδόπουλου και των υποστηρικτών του «ΟΧΙ».
Το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό για όλους αυτούς που εκβίαζαν τους Ελληνοκύπριους ότι «θα πέφτουν κεραμίδια στα κεφάλια τους». Και η Κύπρος δεν καταστράφηκε, όπως απειλούσαν οι εξωτερικοί παράγοντες τον τότε Πρόεδρο του νησιού.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΞΙΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ
Κοιτάξτε ποιοι περιμένετε να σας…σώσουν. Στρατόκαβλοι, νοσταλγοί της χούντας, κρυφοφασίστες, γραφικοί ελληναράδες, ναζιστές επαναβαπτισμένοι στα media, τηλεβιβλιοπώληδες, φιλάργυροι, ψευτόμαγκες, αρχαιολάτρες, αμερικανοθρεμένοι, νεοφιλελεύθεροι και υποταγμένοι στο χρήμα. Ότι δηλαδή μια ζωή αντιπροσώπευε η Δεξιά.
Προφανώς η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και τα ευρωπαϊκά λόμπι, δεν γνωρίζουν τι εστί Σαμαράς ή Τσίπρας, γι’ αυτό παίρνουν θέση στο πλάι αυτού που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.
Γιώργος Κοτζιούλας: Όταν ήμουν με τον Άρη (και ένα ποίημα)
Ο Τζουμερκιώτης ποιητής Γιώργος Κοτζιούλας αναμείχθηκε από νωρίς στον αντιστασιακό αγώνα. Βγήκε στη συνέχεια στο βουνό κι έμεινε για πολύ καιρό δίπλα στον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη που τον θαύμαζε. Ένα μέρος των προσωπικών του αναμνήσεων από εκείνη την περίοδο, το κατέγραψε σε σημειώσεις που μετά το θάνατό του κυκλοφόρησαν σε βιβλίο, στο οποίο περιλαμβάνεται το παρακάτω απόσπασμα.
Βρισκόμαστε -χειμώνας του 1943- στα Τζουμέρκα της Ηπείρου. Οι εμφύλιες εχθροπραξίες μεταξύ του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ έχουν ήδη αρχίσει. Σε μια προσπάθεια για ανακωχή συναντιούνται στο κεφαλοχώρι Άγναντα ο Άρης με το Ζέρβα, συμφωνούν την παύση των εχθροπραξιών μεταξύ τους και ορίζουν τις περιοχές δικαιοδοσίας τους που χωρίζονται από τον ποταμό Άραχθο. Ο Κοτζιούλας βρίσκεται εγκλωβισμένος στην περιοχή των Εδεσιτών και διασχίζει το ποτάμι για να περάσει απέναντι και να συναντήσει τον Άρη.
Στο απόσπασμα που ακολουθεί περιγράφονται τα περιστατικά που έζησε ο Κοτζιούλας, από τα οποία εμπνεύστηκε και έγραψε το ποίημα «Για τον Άρη» που παραθέτουμε πιο κάτω.
ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Κι ενώ ο κ.Σαμαράς μας έχει απειλήσει με σκηνές αποκάλυψης που θα ακολουθήσουν σε περίπτωση που δεν βγει ο ίδιος, ενώ ταυτόχρονα μας καθησυχάζει πως αν βγει οι τράπεζες, οι τοκογλύφοι και οι κάθε είδους συμμορίες θα είναι απόλυτα ευχαριστημένες και δεν θα μας μαστιγώσουν. οπότε υπάρχει μια προοπτική το 2100 να ανακάμψουμε...
διαβάζω μια είδηση, για μια μάνα που έκλεψε δυο μπουκάλια γάλα γιατί έπρεπε να δώσει φαί στα δυο παιδάκια της και δεν εύρισκε από πουθενά μια βοήθεια, άνεργη φυσικά, και την οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα. Και σκέφτηκα δυο νέες σημαντικές παραμέτρους που πρέπει να σκεφτούμε για τις μέρες που έρχονται.
Πρώτον και πολύ σημαντικό. Πρέπει να μας λέτε τα ονόματα των σούπερ μάρκετ που θα προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες για να ξέρουμε τι να κάνουμε.
Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012
Σωκράτης Μάλαμας: «Εγώ φταίω που χρεοκόπησε η Ελλάδα»
Ο Σωκράτης Μάλαμας δίνει τη δική του εκδοχή, στο ποιος φταίει που η Ελλάδα είναι σε αυτή την κατάσταση. Ο τραγουδιστής δήλωσε στο aixmi: «Εγώ φταίω που αντί να γράφω τραγούδια και να σας διασκεδάζω, έπρεπε να ζητήσω μια θέση φύλακα στη Βουλή των Ελλήνων όταν διορίζονταν όλοι σε δημόσιες θέσεις και κάθε μέρα να ρίχνω έναν κουβά παγωμένο νερό στα κεφάλια των εκπροσώπων του Έθνους.
Εγώ φταίω που δεν έπιασα απ' το χεράκι τους γνώστες των οικονομικών δεικτών να τους περπατήσω σ' ένα σχολείο της περιφέρειας, σ' ένα νοσοκομείο, σε μια υπηρεσία σε ώρα αιχμής, σ' ένα ασφαλιστικό ταμείο, σε μια τράπεζα, σ' ένα χωράφι κατεστραμμένο, σ' ένα στρατόπεδο, σε σπίτια ανέργων ή σε σπίτια-επιδοτούμενων- πολιτών, στο τιμόνι μιας νταλίκας, ενός ταξί, σ ένα σκυλάδικο και σ' όλα αυτά που γνωρίζετε πολύ καλά.
Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012
ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΧΟΡΕΥΕΣ ΖΕΜΠΕΚΙΕΣ ΣΤΑ ΣΚΥΛΑΔΙΚΑ?
Οποιος νομίζει πως έχουμε δει τα χειρότερα ούτε ξέρει τι του γίνεται.
Εντάξει ηρεμήσαμε λιγάκι από την αγανάκτηση? Το ρίγος (΄πως ειπώθηκε) από την εκδήλωση βίας live? Τους ατελείωτους σχολιασμούς για αυγά και ομελέτες? Άσε που εκείνο το σύσσωμοι (δημοσιογράφοι, πολιτικοί, λαός ) με έχει συγκινήσει ιδιαίτερα. Μια και είναι η επόμενη μέρα μπορούμε να πούμε μερικές αηδίες έτσι? Δε πειράζει.
Ακούσαμε λοιπόν χτες αμέτρητες φορές τη λέξη βία. Η οποία λέξη προφερόταν μαζί με ένα συναίσθημα έκπληξης, όπως όταν βλέπεις ένα ΟΥΦΟ ας πούμε. Δηλαδή όλοι οι πενήντα+ , δηλαδή οι γονείς νεαρών που βρίσκονται στην ηλικία του κ.Κασιαδιάρη και κάτω, όπως και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της νέας γενιάς, και οι δημοσιογράφοι που την ενημερώνουν, και ο απλός κοσμάκης (αυτό το κοσμάκης πόσο άλλοθι δίνει...) ανακάλυψαν χτες πως ένα μέρος της νεολαίας υπηρετεί ή ψηφίζει ένα κόμμα που προάγει τη βία και εμπνέεται από φασιστικές ιδέες. Και σκέφτηκαν ολοι πως ήταν ένα σφάλμα που έχουν αφήσει το αυγό του φιδιού να εκκολαφθει. Λες και η εκκόλαψη ενός τέτοιου φαινομένου γίνεται από τη μέρα στην άλλη σε μια κοινωνία που κατά τ΄αλλα λειτουργεί προωθώντας την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, το πολιτισμό στους νέους αλλά μερικοί επειδή το χουν μέσα τους γίνονται φασίστες λόγω ψυχολογικών προβλημάτων.
Θρήνος για το φαρμακοποιό που δολοφονήθηκε στο Ρέντη
Δραστήριος, πάντα στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων του κλάδου, ειδικά τον τελευταίο καιρό και πάντα έτοιμος να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των φαρμακοποιών.
Ο Σπυρίδων Πουκαμισάς, παντρεμένος και πατέρας δύο κοριτσιών, δολοφονήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης στο Ρέντη, στο ίδιο σημείο όπου τον Μάρτιο του 2011 είχαν δολοφονηθεί δύο μοτοσικλετιστές της ομάδας ΔΙΑΣ.
Ο άτυχος 52χρονος ενεργό ήταν μέλος του Συλλόγου και ίσως ο πιο αγαπητός φαρμακοποιός στην περιοχή του Ρέντη όπως λένε άτομα που τον γνώριζαν πολύ καλά.
Ο Σπυρίδων Πουκαμισάς, παντρεμένος και πατέρας δύο κοριτσιών, δολοφονήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης στο Ρέντη, στο ίδιο σημείο όπου τον Μάρτιο του 2011 είχαν δολοφονηθεί δύο μοτοσικλετιστές της ομάδας ΔΙΑΣ.
Ο άτυχος 52χρονος ενεργό ήταν μέλος του Συλλόγου και ίσως ο πιο αγαπητός φαρμακοποιός στην περιοχή του Ρέντη όπως λένε άτομα που τον γνώριζαν πολύ καλά.
Δείτε εδώ το βίντεο με δηλώσεις του Σπύρου Πουκαμισά σε παλιότερες κινητοποιήσεις
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)