Κατεβασμένα χέρια
Το ερώτημα που τέθηκε ήδη με τις προηγούμενες επιστρατεύσεις παραμένει: θα σταματά το εργατικό κίνημα μπροστά σ’ αυτόν τον νομικό φραγμό ή θα αναζητήσει τρόπους για να τον σπάσει; Μέχρι στιγμής η απάντηση που δίνεται στην πράξη είναι το φρενάρισμα. Αν αυτό παγιωθεί, αν φτάσουμε και σε θεωρητικοποίησή του (όπως επιχειρείται τις τελευταίες μέρες), τότε θα έχουμε παγίωση της ηττοπάθειας και στρατηγική ενίσχυση του αστικού στρατόπεδου…
ΣΕΛΙΔΑ 6
Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά
Τα μεγάλα λόγια είναι εύκολα, όμως το πραγματικό ερώτημα είναι αν οι καθηγητές ήταν έτοιμοι να δώσουν αυτή τη μεγάλη νίκη, υπό τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί. Αν πραγματικά ήταν έτοιμοι, τότε θα είχαν βάλει στη μπάντα τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία του κλάδου, που ήταν φανερό τι παιχνίδι έπαιζε. Βάδιζαν, όμως, χέρι-χέρι μ’ αυτή τη γραφειοκρατία, γεγονός που δείχνει ότι δεν ήταν έτοιμοι.
Το μέγα ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι γιατί δεν έγινε η συγκεκριμένη απεργία, αλλά πώς θα διαμορφωθούν όροι ταξικής ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος, για να μπορέσει να δώσει τέτοιες μάχες…
ΣΕΛΙΔΕΣ 10-11
Με δουλέμπορο το κράτος
Εργάτες-δούλοι για τους καπιταλιστές
Μπορείτε να φανταστείτε την εικόνα ενός νέου που έχει σπουδάσει μάγειρος και πάει για «εκπαίδευση» και «πρακτική άσκηση» σε ένα ξενοδοχείο. Υποτίθεται ότι αν η «εκπαίδευσή του» καταλάβει όλο το πεντάμηνο, αυτός θα πρέπει να «ασκείται» τέσσερις ώρες την ημέρα επί 25 μέρες το μήνα. Υπάρχει περίπτωση να τηρηθεί αυτό; Υπάρχει περίπτωση να μην είναι στην κουζίνα όλη μέρα, προσπαθώντας να δείξει καλή διαγωγή, μπας και τον κρατήσουν κάνα μήνα ακόμα ή μπας και τον πάρουν και την επόμενη σεζόν;…
ΣΕΛΙΔΑ 16
Στου ΣΕΒ την ποδιά σφάζονται παλικάρια
Ολ’ αυτά δεν έχουν φιλολογική σημασία. Μέσα απ’ αυτά μπορούμε να καταλάβουμε γιατί οι μεγαλοκαπιταλιστές αγκαλιάζουν (και) τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ο Δασκαλόπουλος έκλεισε την προσφώνησή του μ’ αυτά τα γεμάτα νόημα λόγια (που τόσο ενόχλησαν τον Σαμαρά όταν τα πληροφορήθηκε): «Πρέπει να ταρακουνηθούμε, για να προχωρήσουμε. Χρειαζόμαστε λοιπόν ρηξικέλευθες πολιτικές και λύσεις ανατρεπτικές. Στο πλαίσιο αυτό, ο ριζοσπαστισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι χρήσιμος. Είναι ευπρόσδεκτος. Περιέχει ένα δυναμικό στοιχείο, απαραίτητο σε μια πραγματικότητα που επιβάλλει έτσι κι αλλιώς ρεαλισμό»…
ΣΕΛΙΔΑ 3
Ο ΕΦΕΤ, οι αλογο-εταιρίες και ο υπουργός «γκεστ σταρ»
Αυτό ξεπερνά κάθε όριο. Ο Χρήστος Σταϊκούρας, αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών στη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, φόρεσε τη φόρμα της εταιρίας ΝΙΚΑΣ και πήρε μέρος σε φιέστα που οργάνωσε η εταιρία στο εργοστάσιό της στον Αγιο Στέφανο, για να διαφημίσει πόσο υγιή και αυστηρά ελεγχόμενα προϊόντα παρασκευάζει…
ΣΕΛΙΔΑ 8
Συρία
Μακελειό χωρίς ορατό τέλος
Οσα συμβαίνουν σήμερα στη Λιβύη με τις ισλαμικές και τις λοιπές πολιτοφυλακές και στο Ιράκ, όπου ουσιαστικά έχει αρχίσει ο δεύτερος γύρος του εμφύλιου πολέμου και η Αλ – Κάιντα, που είχε υποτίθεται υποστεί συντριπτικά πλήγματα από τις χρηματοδοτούμενες και υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ σουνιτικές πολιτοφυλακές, έχει ανασυγκροτηθεί και έχει περάσει στην αντεπίθεση, κάνουν πολύ επιφυλακτικό το Λευκό Οίκο στην περίπτωση της Συρίας. Πολύ περισσότερο όταν είναι βέβαιο ότι οι όποιες ανεπιθύμητες εξελίξεις θα έχουν επιπτώσεις στο Ισραήλ…
ΣΕΛΙΔΑ 5
Μαθημένοι στο παπατζιλίκι οι κύπριοι πολιτικοίΥπάρχει, όμως, και κάτι ουσιαστικότερο, πέρα από το στενό εκλογικό συμφέρον του ΑΚΕΛ. Είναι το συμφέρον της κυπριακής αστικής τάξης, που βρίσκεται κολλημένη με την πλάτη στον τοίχο, καθώς βλέπει ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ευρωζώνης (και Γερμανία και Γαλλία και οι σύμμαχοί τους) θέλουν να της αφαιρέσουν το καθεστώς «φορολογικού παράδεισου», που αποτελεί τη βασική μορφή καπιταλιστικής επιχειρηματικότητας γι' αυτή την παρασιτική αστική τάξη. Χρειάζεται η κυπριακή αστική τάξη μια ισχυρή «αντιμνημονιακή» αντιπολίτευση, ως έσχατο διαπραγματευτικό χαρτί με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ευρωζώνης…
ΣΕΛΙΔΑ 7
Εφεδρεία της αστικής τάξης
Ο Περισσός –που κατά τα άλλα σείει τα λάβαρα του μαρξισμού-λενινισμού- στάθηκε από την αρχή εχθρικός και πολέμησε με λύσσα κάθε προοπτική απεργίας των καθηγητών στις εξετάσεις, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση οδηγεί το κίνημα σε μια χαμένη μάχη για να το τσακίσει. Εφτασε στο σημείο να είναι αυτός που εισηγήθηκε στην ΑΔΕΔΥ την απεργία-παρωδία της περασμένης Τρίτης…
ΣΕΛΙΔΑ 16
Το ερώτημα που τέθηκε ήδη με τις προηγούμενες επιστρατεύσεις παραμένει: θα σταματά το εργατικό κίνημα μπροστά σ’ αυτόν τον νομικό φραγμό ή θα αναζητήσει τρόπους για να τον σπάσει; Μέχρι στιγμής η απάντηση που δίνεται στην πράξη είναι το φρενάρισμα. Αν αυτό παγιωθεί, αν φτάσουμε και σε θεωρητικοποίησή του (όπως επιχειρείται τις τελευταίες μέρες), τότε θα έχουμε παγίωση της ηττοπάθειας και στρατηγική ενίσχυση του αστικού στρατόπεδου…
ΣΕΛΙΔΑ 6
Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά
Τα μεγάλα λόγια είναι εύκολα, όμως το πραγματικό ερώτημα είναι αν οι καθηγητές ήταν έτοιμοι να δώσουν αυτή τη μεγάλη νίκη, υπό τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί. Αν πραγματικά ήταν έτοιμοι, τότε θα είχαν βάλει στη μπάντα τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία του κλάδου, που ήταν φανερό τι παιχνίδι έπαιζε. Βάδιζαν, όμως, χέρι-χέρι μ’ αυτή τη γραφειοκρατία, γεγονός που δείχνει ότι δεν ήταν έτοιμοι.
Το μέγα ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι γιατί δεν έγινε η συγκεκριμένη απεργία, αλλά πώς θα διαμορφωθούν όροι ταξικής ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος, για να μπορέσει να δώσει τέτοιες μάχες…
ΣΕΛΙΔΕΣ 10-11
Με δουλέμπορο το κράτος
Εργάτες-δούλοι για τους καπιταλιστές
Μπορείτε να φανταστείτε την εικόνα ενός νέου που έχει σπουδάσει μάγειρος και πάει για «εκπαίδευση» και «πρακτική άσκηση» σε ένα ξενοδοχείο. Υποτίθεται ότι αν η «εκπαίδευσή του» καταλάβει όλο το πεντάμηνο, αυτός θα πρέπει να «ασκείται» τέσσερις ώρες την ημέρα επί 25 μέρες το μήνα. Υπάρχει περίπτωση να τηρηθεί αυτό; Υπάρχει περίπτωση να μην είναι στην κουζίνα όλη μέρα, προσπαθώντας να δείξει καλή διαγωγή, μπας και τον κρατήσουν κάνα μήνα ακόμα ή μπας και τον πάρουν και την επόμενη σεζόν;…
ΣΕΛΙΔΑ 16
Στου ΣΕΒ την ποδιά σφάζονται παλικάρια
Ολ’ αυτά δεν έχουν φιλολογική σημασία. Μέσα απ’ αυτά μπορούμε να καταλάβουμε γιατί οι μεγαλοκαπιταλιστές αγκαλιάζουν (και) τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ο Δασκαλόπουλος έκλεισε την προσφώνησή του μ’ αυτά τα γεμάτα νόημα λόγια (που τόσο ενόχλησαν τον Σαμαρά όταν τα πληροφορήθηκε): «Πρέπει να ταρακουνηθούμε, για να προχωρήσουμε. Χρειαζόμαστε λοιπόν ρηξικέλευθες πολιτικές και λύσεις ανατρεπτικές. Στο πλαίσιο αυτό, ο ριζοσπαστισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι χρήσιμος. Είναι ευπρόσδεκτος. Περιέχει ένα δυναμικό στοιχείο, απαραίτητο σε μια πραγματικότητα που επιβάλλει έτσι κι αλλιώς ρεαλισμό»…
ΣΕΛΙΔΑ 3
Ο ΕΦΕΤ, οι αλογο-εταιρίες και ο υπουργός «γκεστ σταρ»
Αυτό ξεπερνά κάθε όριο. Ο Χρήστος Σταϊκούρας, αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών στη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, φόρεσε τη φόρμα της εταιρίας ΝΙΚΑΣ και πήρε μέρος σε φιέστα που οργάνωσε η εταιρία στο εργοστάσιό της στον Αγιο Στέφανο, για να διαφημίσει πόσο υγιή και αυστηρά ελεγχόμενα προϊόντα παρασκευάζει…
ΣΕΛΙΔΑ 8
Συρία
Μακελειό χωρίς ορατό τέλος
Οσα συμβαίνουν σήμερα στη Λιβύη με τις ισλαμικές και τις λοιπές πολιτοφυλακές και στο Ιράκ, όπου ουσιαστικά έχει αρχίσει ο δεύτερος γύρος του εμφύλιου πολέμου και η Αλ – Κάιντα, που είχε υποτίθεται υποστεί συντριπτικά πλήγματα από τις χρηματοδοτούμενες και υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ σουνιτικές πολιτοφυλακές, έχει ανασυγκροτηθεί και έχει περάσει στην αντεπίθεση, κάνουν πολύ επιφυλακτικό το Λευκό Οίκο στην περίπτωση της Συρίας. Πολύ περισσότερο όταν είναι βέβαιο ότι οι όποιες ανεπιθύμητες εξελίξεις θα έχουν επιπτώσεις στο Ισραήλ…
ΣΕΛΙΔΑ 5
Μαθημένοι στο παπατζιλίκι οι κύπριοι πολιτικοίΥπάρχει, όμως, και κάτι ουσιαστικότερο, πέρα από το στενό εκλογικό συμφέρον του ΑΚΕΛ. Είναι το συμφέρον της κυπριακής αστικής τάξης, που βρίσκεται κολλημένη με την πλάτη στον τοίχο, καθώς βλέπει ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ευρωζώνης (και Γερμανία και Γαλλία και οι σύμμαχοί τους) θέλουν να της αφαιρέσουν το καθεστώς «φορολογικού παράδεισου», που αποτελεί τη βασική μορφή καπιταλιστικής επιχειρηματικότητας γι' αυτή την παρασιτική αστική τάξη. Χρειάζεται η κυπριακή αστική τάξη μια ισχυρή «αντιμνημονιακή» αντιπολίτευση, ως έσχατο διαπραγματευτικό χαρτί με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ευρωζώνης…
ΣΕΛΙΔΑ 7
Εφεδρεία της αστικής τάξης
Ο Περισσός –που κατά τα άλλα σείει τα λάβαρα του μαρξισμού-λενινισμού- στάθηκε από την αρχή εχθρικός και πολέμησε με λύσσα κάθε προοπτική απεργίας των καθηγητών στις εξετάσεις, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση οδηγεί το κίνημα σε μια χαμένη μάχη για να το τσακίσει. Εφτασε στο σημείο να είναι αυτός που εισηγήθηκε στην ΑΔΕΔΥ την απεργία-παρωδία της περασμένης Τρίτης…
ΣΕΛΙΔΑ 16
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου