Μετά από τον αξέχαστο σοσιαλιστή Ανδρέα, φαίνεται πως (επί τέλους!) η Ελλάδα βρήκε και πάλι πρωθυπουργό μάγκα. Μπορεί ο Σημίτης να ευχαριστούσε τους αμερικάνους, ο Κωστίκας να μη κατάλαβε ποτέ ούτε από πού κλάνει το μπαρμπούνι κι ο Γιωρίκας να μην έμαθε ακόμη ότι δεν αλλάζουν εν κινήσει αλυσίδα στο ποδήλατο, αλλά ο Αντώνης... Α! Όλα κι όλα, ο Αντώνης είναι μάγκας, έστω κι αν φοράει και τα δυο μανίκια τού σακκακιού του.
Μάγκας, λέμε. Πήγε στις Βρυξέλλες και τους τα είπε χύμα και τσουβαλάτα. Εμείς ρε, τους είπε ο μεγάλος, κάνουμε θυσίες για να πετύχουμε δημοσιονομική προσαρμογή αλλά εσείς δεν κάνετε τίποτε για να φτάσουμε στην αναπτυξιακή προσαρμογή. Πρέπει να βρείτε, τους ξαναείπε ο γίγαντας, την χρυσή τομή που λέει κι ο Ρομπάι (σ.σ.: λέγεται ότι σ' αυτό το σημείο ο Ρομπάι κοίταξε τον Αντώνη με θαυμασμό κι ευγνωμοσύνη αλλά αναφέρω με επιφύλαξη αυτή την λεπτομέρεια επειδή δεν μπόρεσα να την διασταυρώσω). Κι είναι καιρός να μάθετε, συνέχισε ο τεράστιος, ότι "δεν θα είχαμε τα σημερινά αποτελέσματα" (σ.σ.: έτσι ακριβώς το είπε) αν αυτή η χρυσή τομή είχα εφαρμοστεί από την αρχή στην Ελλάδα.
Ωραίος; Δεν υπάρχει τέτοια μαγκιά, λέμε! Πρώτα-πρώτα, απέδειξε ο ανεπανάληπτος την πλήρη ταύτισή του με όσα υποστήριζε προεκλογικά. Θυμάστε, τότε που μίλαγε και ξαναμίλαγε για "ένα άλλο μείγμα πολιτικής"; Μια "χρυσή τομή", να πούμε; Ε, τα ίδια λέει και τώρα. Τόσο μακρυά έβλεπε το άτομο! Από τότε είχε πάρει χαμπάρι ότι το μημόνιο δεν έβγαινε με τίποτε. Αλλά και που τά 'λεγε, σάμπως τον άκουγε κανένας; Βέβαια, δεν μας είπε ποια είναι τα "σημερινά αποτελέσματα", αλλά δεν πειράζει.
Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, όμως, πρέπει να παραδεχτούμε ότι υψηλό αίσθημα ευθύνης και απροσμέτρητο πολιτικό αισθητήριο έχει κι ο Βαγγέλας, ο οποίος κινείται σε δυο σταθερούς άξονες: πρώτον, τα μέτρα που είχε πάρει η προηγούμενη κυβέρνηση (τότε, δηλαδή, που εκείνος ήταν υπουργός οικονομικών) δεν επιτρέπουν καμμία περαιτέρω επιβάρυνση των πολιτών και, δεύτερον, τα μέτρα που προωθούνται τώρα από την συγκυβέρνηση θα πρέπει να μελετηθούν με τέτοιον τρόπο ώστε να είναι τα τελευταία.
Τιτάνας ο Βαγγέλας! Τον περασμένο Φλεβάρη πέρασε τον Ν.4046/2012 (δηλαδή, το Μνημόνιο 2), φροντίζοντας να ξεζουμίσει τον κόσμο σε σημείο που να καθίσταται αδύνατο οποιοδήποτε περαιτέρω ξεζούμισμα, όπως παραδέχεται ο ίδιος. Κι όμως, αυτός ο ογκόλιθος της πολιτικής, δεν διστάζει τώρα να ψάχνει ποιο καινούργιο πακέττο μέτρων θα είναι σίγουρα το τελευταίο.
Αλλά ο Βαγγέλας είναι και μάγκας. Και τό 'χει αποδείξει, ε; Όταν του δώσανε, να πούμε, ένα... σιντί, στικάκι, θα σας γελάσω... ένα τέτοιο, τέλος πάντων, με μια λίστα "εξαγωγέων χρήματος", είχε την μαγκιά να μη το κοιτάξει επειδή ήταν παράνομο. Κι όταν ψιλοσφίξανε τα γάλατα κι αναγκάστηκε να το κοιτάξει, είχε την καραμαγκιά να κοιτάξει μόνο την πρώτη σελίδα για να δει πού θα έπρεπε να το προωθήσει. Μάγκας ο Βαγγέλας, λοιπόν, όχι καμμιά κουτσομπόλα να κοιτάζει παράνομες λίστες και να επιδίδεται σε κατινίστικα ψου-ψου.
Όμως, το ύψιστο επίτευγμα του μάγκα Βαγγέλα και του μάγκα Αντώνη είναι η άρνησή τους να συμφωνήσουν με τις τελευταίες απαιτήσεις τής τρόικας στα εργασιακά. Ειδικά, εκείνη η απαίτηση του Τόμσεν για κατάργηση επιδομάτων, τριετιών κλπ έπεσε σε τοίχο. Τί τοίχο; Βράχο! Αφού έφυγε ο Βρούτσης από την σύσκεψη, λέμε! Τα στήλωσαν οι μάγκες και μόνο σούστα που δεν τράβηξαν, να χαρακώσουν τον Τόμσεν. Όχι ρε, του είπαν, δεν θα τα καταργήσουμε αυτά επειδή έγινε ένα λάθος στην μετάφραση. Κι άμα σ' αρέσει, αλλοιώς τζους.
Τώρα, βέβαια, έχω δυο απορίες. Η πρώτη: από πού προς τα πού έγινε μετάφραση; Διότι, αν το πρωτότυπο κείμενο ήταν στα αγγλικά και μεταφράστηκε στα ελληνικά, τότε εμείς είμαστε λάθος κι ο Τόμσεν έχει δίκιο. Κι επειδή υποψιάζομαι ότι το μνημόνιο μάλλον δεν γράφτηκε στα ελληνικά, υποψιάζομαι ότι οι δυο μάγκες ξέρουν ότι η τρόικα έχει δίκιο να επιμένει κι ότι αυτοί πουλάνε τζάμπα μαγκιά.
Η δεύτερη απορία οφείλεται στο άρθρο 4 της ερμηνευτικής εγκυκλίου 4601/304/12-3-2012 τού υπουργείου εργασίας, το οποίο αναφέρει επί λέξει: "Από 14-02-12, και μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να διαμορφωθεί κάτω του 10%, αναστέλλεται η εφαρμογή όρων συλλογικών συμβάσεων εργασίας, διαιτητικών αποφάσεων, Υπουργικών Αποφάσεων ή διοικητικών πράξεων κανονιστικού χαρακτήρα, που προβλέπουν αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων, δηλαδή των μισθών ή ημερομισθίων ή του βασικού μισθού, περιλαμβανομένων της υπηρεσιακής ωρίμανσης καθώς και του επιδόματος πολυετίας, χρόνου εργασίας, τριετίας, πενταετίας κλπ.". Με τα δικά μου, τα φτωχά ελληνικά, καταλαβαίνω ότι μέχρι να πέσει η ανεργία κάτω από το 10% (δηλαδή, στον αιώνα τον άπαντα) δεν θα εφαρμόζονται όροι των συμβάσεων εργασίας σχετικοί με αυξήσεις αποδοχών, περιλαμβανομένωνωριμάνσεων, τριετιών, πολυετιών κλπ. Δηλαδή: ό,τι πήρατε ίσαμε σήμερα, πήρατε. Με άλλα λόγια: αν έχετε πάρει ως τώρα μια τριετία, δεν σας την κόβουμε αλλά άλλη δεν έχει.
Μετά από τα παραπάνω, έχω κάθε δικαίωμα να πιστεύω ότι όλη η φασαρία έγινε -και γίνεται- για τα μάτια του κόσμου. Πού διάολο διαφωνούμε με τον Τόμσεν, αφού όσα λέει ο χριστιανός εμείς τα έχουμε ήδη και νομοθετήσει και δρομολογήσει; Χμμμ... Μάλλον δεν έχουμε να κάνουμε με πραγματικούς αλλά με γιαλαντζί μάγκες. Αυτούς που ο λαός αποκαλεί "τζάμπα μάγκες". Παναπεί, κουραδόμαγκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου