*Πηγη
Το 1955, η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού με σχετικό γραπτό αίτημά της, καλούσε μια σειρά αξιωματικών, ηγετικών στελεχών των Ταγμάτων Ασφαλείας επί Κατοχής «να συντάξουν λεπτομερή έκθεσιν της δράσης τους, με βάση συγκεκριμένο υπόδειγμα, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η επίσημη συγγραφή της ιστορίας Εθνικής Αντιστάσεως (sic) διά την χρονική περίοδον 1941-1944, με θέμα την συγκρότησιν των Ταγμάτων Ασφαλείας [και] τας διεξαχθείσας υπό τούτων επιχειρήσεις κατά των αναρχικών, βάσει εγκύρων και αδιαβλήτων στοιχείων».
Πράγματι, αρκετοί αξιωματικοί κατέθεσαν τις σχετικές εκθέσεις με τις αφηγήσεις τους, αλλά και με το σκεπτικό τους και με την επιχειρηματολογία τους για την ένοπλη συνεργασία με τους Ναζί κατακτητές, συχνά με μια διάθεση “επιθετικά” απολογητική, και γιατί να μην το κάνουν άλλωστε, από τη στιγμή που το αίτημα της ΔΙΣ ήταν έτσι διατυπωμένο (εκ προοιμίου «βάσει εγκύρων και αδιαβλήτων στοιχείων») ώστε να φαίνεται όχι μόνο ότι θα ελάμβαναν συγχωροχάρτι για την προδοτική τους συνεργασία με τον εχθρό, αλλά και ότι θα εντάσσονταν στο σχήμα «Εθνικής Αντιστάσεως», έτσι όπως το εννούσε η τότε ηγεσία του Στρατού (όποιος πολέμησε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αυτός μόνο έκανε “Εθνική Αντίσταση”).
Κάποιες από τις εκθέσεις αυτές μπορούμε να δούμε στον 8ο τόμο των “Αρχείων Εθνικής Αντίστασης 1941-1944″, έκδοση ΔΙΣ, Αθήνα, 1998. Με βάση αυτές τις εκθέσεις, αλλά και ένα πλήθος άλλων βιβλίων, δημοσιεύσεων, μαρτυριών κ.λπ., ένας σεμνός αλλά ικανότατος ερευνητής και συγγραφέας (το όνομα του οποίου συχνά ανεβάζει την πίεση κάποιων “ακαδημαϊκών” συγραφέων ιστορικών έργων, που έχουν σαν πάρεργο το να προσπαθούν να μας πείσουν για τα καλά του νεοφιλελευθερισμού, μέσα από τις στήλες μεγάλων εφημαρίδων), κατόρθωσε να φτιάξει, θα λέγαμε, την … απόλυτη λίστα: Πάνω από χίλιες εγγραφές με: Ονοματεπώνυμο, Βαθμό, Σώμα ή Οπλο και μονάδα ή Τάγμα ή Σύνταγμα (των Ταγμάτων Αφαλείας, εννοείται) όπου υπηρέτησε ο καθένας από αυτούς όλους. Ενας πολύ χρήσιμος κατάλογος.
Διαβάζοντας, λοιπόν, στο γράμμα “Μ”, βλέπουμε:
Ονομα: Μπαρμπαρούσης Δημοσθένης
Βαθμός: Ανθυπασπιστής (ΠΖ), δηλαδή Πεζικού
Μονάδα: 3ο Σύνταγμα Ευζώνων [Σ.Σ.: Πρόκειται για τις περιοχές Αγρινίου και Ναυπάκτου, Αιτωλοακαρνανία].
Δοικητής: Υποστράτηγος Αλέξανδρος Ορφανάκος.
Σορπράιζ!!! (ε, όχι και τόσο, για να είμαστε ειλικρινείς)
Λογικό είναι.
Οπως ο μπάρμπας του, έτσι και το αγγονάκι, έχει για σύνθημα “Να ξεβρωμίσει ο τόπος”.
Συνέπεια ρε!!! Αμάν πια με τους κωλοτούμπες!!!
Τότε με τους ταγματαλήτες, τώρα με την Χρυσή Αυγή του Νίκου Μιχαλολιάκου. ********************
Διαβάστε περαιτέρω:
# Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού – Αρχεία Εθνικής Αντίστασης 1941-1944, 8ος τόμος, Αθήνα, 1998
# Βασίλειος Σταυρογιαννόπουλος – Πικρές αναμνήσεις περιόδου 1941-1944, Τυπογραφείο Χουλιάρας, Αθήνα, 1974
# Μπάμπης Γ. Κοτίνης – Η Ναυπακτία και η Ναύπακτος στην Δεκαετία 1940-1950, Ναύπακτος, 2008
tro-mpa-xtiko
Το 1955, η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού με σχετικό γραπτό αίτημά της, καλούσε μια σειρά αξιωματικών, ηγετικών στελεχών των Ταγμάτων Ασφαλείας επί Κατοχής «να συντάξουν λεπτομερή έκθεσιν της δράσης τους, με βάση συγκεκριμένο υπόδειγμα, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η επίσημη συγγραφή της ιστορίας Εθνικής Αντιστάσεως (sic) διά την χρονική περίοδον 1941-1944, με θέμα την συγκρότησιν των Ταγμάτων Ασφαλείας [και] τας διεξαχθείσας υπό τούτων επιχειρήσεις κατά των αναρχικών, βάσει εγκύρων και αδιαβλήτων στοιχείων».
Πράγματι, αρκετοί αξιωματικοί κατέθεσαν τις σχετικές εκθέσεις με τις αφηγήσεις τους, αλλά και με το σκεπτικό τους και με την επιχειρηματολογία τους για την ένοπλη συνεργασία με τους Ναζί κατακτητές, συχνά με μια διάθεση “επιθετικά” απολογητική, και γιατί να μην το κάνουν άλλωστε, από τη στιγμή που το αίτημα της ΔΙΣ ήταν έτσι διατυπωμένο (εκ προοιμίου «βάσει εγκύρων και αδιαβλήτων στοιχείων») ώστε να φαίνεται όχι μόνο ότι θα ελάμβαναν συγχωροχάρτι για την προδοτική τους συνεργασία με τον εχθρό, αλλά και ότι θα εντάσσονταν στο σχήμα «Εθνικής Αντιστάσεως», έτσι όπως το εννούσε η τότε ηγεσία του Στρατού (όποιος πολέμησε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αυτός μόνο έκανε “Εθνική Αντίσταση”).
Κάποιες από τις εκθέσεις αυτές μπορούμε να δούμε στον 8ο τόμο των “Αρχείων Εθνικής Αντίστασης 1941-1944″, έκδοση ΔΙΣ, Αθήνα, 1998. Με βάση αυτές τις εκθέσεις, αλλά και ένα πλήθος άλλων βιβλίων, δημοσιεύσεων, μαρτυριών κ.λπ., ένας σεμνός αλλά ικανότατος ερευνητής και συγγραφέας (το όνομα του οποίου συχνά ανεβάζει την πίεση κάποιων “ακαδημαϊκών” συγραφέων ιστορικών έργων, που έχουν σαν πάρεργο το να προσπαθούν να μας πείσουν για τα καλά του νεοφιλελευθερισμού, μέσα από τις στήλες μεγάλων εφημαρίδων), κατόρθωσε να φτιάξει, θα λέγαμε, την … απόλυτη λίστα: Πάνω από χίλιες εγγραφές με: Ονοματεπώνυμο, Βαθμό, Σώμα ή Οπλο και μονάδα ή Τάγμα ή Σύνταγμα (των Ταγμάτων Αφαλείας, εννοείται) όπου υπηρέτησε ο καθένας από αυτούς όλους. Ενας πολύ χρήσιμος κατάλογος.
Διαβάζοντας, λοιπόν, στο γράμμα “Μ”, βλέπουμε:
Ονομα: Μπαρμπαρούσης Δημοσθένης
Βαθμός: Ανθυπασπιστής (ΠΖ), δηλαδή Πεζικού
Μονάδα: 3ο Σύνταγμα Ευζώνων [Σ.Σ.: Πρόκειται για τις περιοχές Αγρινίου και Ναυπάκτου, Αιτωλοακαρνανία].
Δοικητής: Υποστράτηγος Αλέξανδρος Ορφανάκος.
Σορπράιζ!!! (ε, όχι και τόσο, για να είμαστε ειλικρινείς)
Λογικό είναι.
Οπως ο μπάρμπας του, έτσι και το αγγονάκι, έχει για σύνθημα “Να ξεβρωμίσει ο τόπος”.
Συνέπεια ρε!!! Αμάν πια με τους κωλοτούμπες!!!
Τότε με τους ταγματαλήτες, τώρα με την Χρυσή Αυγή του Νίκου Μιχαλολιάκου. ********************
Διαβάστε περαιτέρω:
# Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού – Αρχεία Εθνικής Αντίστασης 1941-1944, 8ος τόμος, Αθήνα, 1998
# Βασίλειος Σταυρογιαννόπουλος – Πικρές αναμνήσεις περιόδου 1941-1944, Τυπογραφείο Χουλιάρας, Αθήνα, 1974
# Μπάμπης Γ. Κοτίνης – Η Ναυπακτία και η Ναύπακτος στην Δεκαετία 1940-1950, Ναύπακτος, 2008
tro-mpa-xtiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου