Στην Βρετανία ήδη υπάρχει σοβαρό πρόβλημα για χιλιάδες πολίτες, οι οποίοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, δηλαδή να αγοράσουν τροφή ή να πληρώνουν ενοίκιο. Η λιτότητα που επιβάλλεται και στην Αγγλία, δυσκολεύει δικαιούχους επιδομάτων να κατοικήσουν σε 800.000 κατοικίες.
Στην Γερμανία, την χώρα που θέλει να κυριαρχήσει στην Ευρώπη και μάλιστα προσπαθεί να παρουσιαστεί ως παράδειγμα, 7 εκατ. άνθρωποι δουλεύουν με μισθό κάτω από 400 ευρώ. Για κοινωνικές παροχές ούτε λόγος. Μια ιδιότυπη κοινωνική ομάδα που ζει όπως οι σκλάβοι και ουσιαστικά αποκλείονται από την κοινωνική ζωή.
Στην Πορτογαλία, ήδη ο πρωθυπουργός τους, παρακίνησε τους νέους να μεταναστεύσουν προς αναζήτηση εργασίας. Για να πάνε που; Στις “πολιτισμένες” χώρες του Βορρά; Την ίδια ώρα αυξάνεται ο αριθμός των νέων που μεταναστεύουν από την Ελλάδα, προς ευρωπαϊκές χώρες. Ο νεοφιλελευθερισμός δημιουργεί φτώχεια, αλλά και μετανάστες.
Στην Ιρλανδία που αποτέλεσε ένα ακόμη θύμα του ΔΝΤ, γίνονται περικοπές σε βασικά κοινωνικά επιδόματα (αναπηρίας, θέρμανσης κτλ) όπως ακριβώς συμβαίνει κι εδώ. Ακόμη, τους επέβαλαν φόρο στα ακίνητα, αντίστοιχο με το δικό μας χαράτσι, έστω κι αν ανέρχεται μόνο στα 100 ευρώ. Επίσης στην Γαλλία πολλαπλασιάζεται η ζήτηση για τα “εστιατόρια της καρδιάς”. Πρόκειται για φιλανθρωπική οργάνωση που διανέμει φαγητό σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Εδώ αυξάνονται τα συσσίτια.
Όπως φαίνεται, το ελληνικό ζήτημα δεν είναι μόνο ελληνικό. Μια μαύρη σκιά έχει απλωθεί πάνω από την Ευρώπη, απειλώντας πλέον όχι μόνο τα εργασιακά δικαιώματα και τις κοινωνικές παροχές, αλλά την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Το ότι δεν έχει καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν σε χώρες που υιοθέτησαν πολιτικές ακραίας λιτότητας, σχετίζεται με την εξάπλωση ενός ενιαίου οικονομικοπολιτικού δικτύου σε μεγάλη γεωγραφική κλίμακα, που ξεπερνά εθνικά και ταξικά σύνορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου