27 Απριλίου 1941 ημέρα Κυριακή. Η ημέρα όπου τα πρώτα Γερμανικά στρατεύματα μπαίνουν στην Αθήνα.
Επιτροπή των αρχών της πόλεως δηλώνει στον επικεφαλής Γερμανό Αξιωματικό Χέρμαν φον Σέφεν στο καφενείο «Παρθενών» που βρισκόταν στην συμβολή Κηφισίας και Αλεξάνδρας στους Αμπελοκήπους (το σήμερινο κτίριο στο νούμερο 6 της οδού Κηφισίας), ότι η Αθήνα είναι ανοχύρωτη πόλη.
Ο πνευματικός κόσμος πενθεί. Ο Βασίλης Τσιτσάνης εμπνέεται την “Συννεφιασμένη Κυριακή”, η Πηνελόπη Δέλτα γίνεται τραγική αυτόχειρας παίρνοντας δηλητήριο, ενώ είχαν ήδη προηγηθεί άλλες δύο απόπειρες αυτοκτονίας στο παρελθόν. Θα κηδευτεί στο κήπο του σπιτιού της, κατόπιν δικού της αιτήματος σε ιδιόχειρο σημείωμα με μια μικρή τελετή που τελεί ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος. Στον τάφο της θα χαραχτεί μόνο μια λέξη… ΣIΩΠH.
Ο εύζωνας Κουκίδης πέφτει από τον βράχο της Ακρόπολης την ίδια μέρα -μια ιστορία που έχει έντονα αμφισβητηθεί και έχει προκαλέσει αρκετές συζητήσεις στην σύγχρονη εποχή για την τεκμηρίωση της.
Ο Ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών δια στόματος Κώστα Σταυρόπουλου ανακοινώνει:
«Έλληνες, ύστερα από λίγα λεπτά ο ραδιοφωνικός μας σταθμός δεν θα είναι ελληνικός… αδέρφια ψηλά τις καρδιές…»
Κ. Σταυρόπουλος: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ
Η προσωρινή Γερμανική Διοίκηση εγκαθίσταται για λίγο στο ξενοδοχείο» Μεγάλη Βρετανία» ενώ γερμανικό απόσπασμα ανεβαίνει στην Ακρόπολη, και υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς , υψώνει την Γερμανική Σημαία με το αγκυλωτό σταυρό. Η θέα της σημαίας με στην σβάστικα από το παράθυρο της Αρχιεπισκοπής είναι αβάσταχτη κάνοντας τον αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο να γράψει στο ημερολόγιο του, «είμαι περίλυπος μέχρι θανάτου».
Ο τότε αρχιεπίσκοπος αρνείται πεισματικά να τελέσει δοξολογία στην μητρόπολη για την άφιξη των Γερμανών σε αίτημα του τότε Δημάρχου Αθηναίων και διώχνει κακήν κακώς τον απεσταλμένο του.
Βιβλιογραφία / Αρθρα / Διαδίκτυο-Links
- Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού (1989) “Ευρετήριο Πολεμικών Γεγονότων του Ελληνικού Έθνους”, Γενικό Επιτελείο Στρατού.
- Γ. Μαλούχος, «Ακρόπολη 27 Απριλίου 1941, ποιος θυμάται τον Κουκίδη» Εφημερίδα το Βήμα 27/04/2011
- Γ. Νικολόπουλος « Στο καφενείο μας παραδόθηκε η Αθήνα», Εφημερίδα το Βήμα 24/04/2010
- Αρχιμανδρίτης Ιουστίνος Δ. Μαρμαρινός- Δντης Θρησκευτικού ΓΕΝ, “27 Απριλίου 1941- Η στάση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου έναντι των γερμανών κατακτητών ” , Τράπεζα Ιδεών 27/12/2012 ( )
- Youtude μέσω του Χρήστη imavridis66 “Η Τελευταία Εκπομπή”
- Αντιβαρο – Inveria σχετικά με τον θάνατο της Πηνελόπης Δέλτα
- Ιστολόγιο του Κ. Σαραντάκου με αναφορά της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού περί Κουκίδη)
Πηγές Φωτογραφιών
1. Ιστοσελίδα NewsIt (Οι Γερμανοί στο Σύνταγμα)
*
Βασίλης Τσιτσάνης / Μαρίκα Νίνου-Συννεφιασμένη Κυριακή
*
*
Όταν ο εύζωνας έπεσε από την Ακρόπολη
για να μην παραδοθεί
27.04.2012 06:00 iefimerida.gr
Ξημερώνει Κυριακή του Θωμά, όμως η Αθήνα δεν δείχνει να ασχολείται με τις γιορτές. Η πόλη είναι έρημη και όλα τα σπίτια και τα μαγαζιά κλειστά. Γιατί; Οι Γερμανοί έχουν εισβάλλει στην Αττική και είναι καθ’οδόν για την πρωτεύουσα.
Οι Αθηναίοι πραγματικά δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν και οι περισσότεροι αυτοβούλως αποφασίζουν να μείνουν μέσα στα σπίτια τους όχι μόνο να γα μην κινδυνεύσουν από τους Γερμανούς, αλλά κυρίως για να δείξουν στους κατακτητές πως δεν είναι ευπρόσδεκτοι.
Είναι λίγο μετά τις 8 το πρωί και οι Ναζί κατευθύνονται προς την Ακρόπολη προκειμένου να υψώσουν στον Ιερό Βράχο την ναζιστική τους σημαία που θα υποδηλώνει πως αυτός ο τόπος είναι υπό την κυριαρχία του Γ’ Ράιχ και των «ανώτερων» φυλετικά Γερμανών. Πάνω στην Ακρόπολη διαδραματίστηκαν ορισμένα γεγονότα που αγγίζουν τα όρια του μύθου (με την αρχαία αλλά και με την σύγχρονη ερμηνεία του όρου).
Λέγεται λοιπόν πως οι Ναζί στην Ακρόπολη βρήκαν έναν εύζωνα ονόματι Κωνσταντίνο Κουκίδη (ή Κουκκίδη) να φυλάει τον Ιερό Βράχο. Τον διέταξαν λοιπόν να υποστείλει την ελληνική σημαία, να την παραδώσει στους Γερμανούς και να υψώσει την ναζιστική. Αυτός βουρκωμένος και βουβός, κατεβάζει την γαλανόλευκη, διπλώνεται με αυτήν και τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο πέφτει από τα τείχη, προκειμένου να μην παραδοθεί ο ίδιος, αλλά και να μην βρεθεί «ταπεινωμένο» το εθνικό σύμβολο στα χέρια του κατακτητή.
Ωραία όλα αυτά και πολύ συγκινητικά, όμως, όπως προαναφέρθηκε, η ιστορία αυτή αγγίζει τα όρια του μύθου και αυτό διότι υπάρχουν πολλές μαρτυρίες και δεδομένα που αμφισβητούν την ύπαρξη του ανθρώπου αυτού, του προσώπου και άρα και του γεγονότος.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος παρευρισκόμενος σε τηλεοπτική εκπομπή της ΕΤ1 στις 26 Απριλίου του 2000 ως δήμαρχος Αθηναίων, παραδέχθηκε πως όσο και εάν έψαξε στοιχεία για τον συγκεκριμένο εύζωνα, δεν βρέθηκαν. Εν τω μεταξύ τα ίδια υποστήριξε και ο εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού (ΔΙΣ) ο οποίος τόνισε πως παρά την εκτεταμένη έρευνα συλλογής στοιχείων για τον Κωνσταντίνο Κουκίδη δεν βρέθηκε τίποτα που να αποδεικνύει την ύπαρξή του. Όπως υποστηρίχθηκε μάλιστα, στρατιώτης με αυτό το όνομα δεν βρέθηκε ούτε καν στα στοιχεία του Στρατού.
Από την άλλη υπάρχουν μαρτυρίες ανθρώπων οι οποίοι υποστηρίζουν πως το νέο διαδόθηκε γρήγορα στην κατακτημένη Αθήνα και πως ήταν αληθινό. Ο τότε Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, στα απομνημονεύματά του, αναφέρει ότι: «Ο Έλλην φρουρός τής Ελληνικής σημαίας επί τής Ακροπόλεως, μή θελήσας νά παραστή μάρτυς τού θλιβερού θεάματος τής αναρτήσεως τής εχθρικής σημαίας, ώρμησεν εκ τής Ακροπόλεως κρημνισθείς καί εφονεύθη. Εκάθησα στό γραφείον μου περίλυπος μέχρι θανάτου καί δακρύων…».
Όπως επίσης στο γεγονός αναφέρεται και η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail» σε δημοσίευμα με τίτλο «A Greek carries his flag to the death» (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο) στις 9 Ιουνίου 1941. Στο άρθρο δηλώνεται:«Ο Κώστας Κουκίδης, Έλληνας στρατιώτης ο οποίος φρουρούσε το εθνικό σύμβολο των Ελλήνων πάνω στην Ακρόπολη, τυλιγμένος με την Γαλανόλευκη, εφόρμησε στο κενό και αυτοκτόνησε (27/4/1941)».
Επίσης και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Cambridge, Νίκολας Χάμοντ και αξιωματικός Ειδικών Επιχειρήσεων Καΐρου στην Ελλάδα κατά την Κατοχή, αναφέρει πως: «Την 27ην Απριλίου 1941, λίγο προτού χαράξει, όλα ήσαν κλειστά. Τότε έμαθα ότι οι Γερμανοί διέταξαν τον φρουρό τής Ακροπόλεως να κατεβάσει το ελληνικό σύμβολο. Πράγματι, εκείνος την υπέστειλε. Τυλίχθηκε με αυτήν και αυτοκτόνησε, πέφτοντας από τον βράχο…».
Η αλήθεια είναι πως ακόμη δεν έχει αποδειχθεί και ίσως δεν θα αποδειχθεί ποτέ η ύπαρξη του Κωνσταντίνου Κουκίδη. Ίσως είναι ένας από τους αρκετούς εθνικούς (ωφέλιμους ομολογουμένως) μύθους τους οποίους έχουμε προκειμένου να δίνουμε μία πιο ρομαντική νότα στην ανάγνωση της Ιστορίας. Όπως και να έχει η πίστη στο εάν υπήρξε ο εύζωνας αυτός ή όχι επαφίεται στον αναγνώστη της Ιστορίας.
Ωστόσο είτε ο Κουκίδης υπήρξε είτε όχι, δεν ήταν ο μόνος που προτίμησε τον θάνατο από το να ζήσει σκλαβωμένος υπό ναζιστικό ζυγό. Την ίδια μέρα η Πηνελόπη Δέλτα πίνει δηλητήριο στο σπίτι της και αυτοκτονεί, ενώ σημειώνεται πως ο Βασίλης Τσιτσάνης εμπνεύστηκε από την συγκεκριμένη ημέρα για να γράψει το αριστούργημά του «Συννεφιασμένη Κυριακή».
Πηγή: iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου