Αν και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι καταπληκτικά εργαλεία, ακριβώς επειδή είναι εργαλεία, παραμένουν ουδέτερα ως προς την χρήση, αφού εξαρτάται πως θα τα αξιοποιήσει κανείς. Ωστόσο με μια πρόχειρη βόλτα λίγων ημερών, μπορεί κανείς να διαπιστώσει πράγματα αρκούντως εκνευριστικά.
Πείτε με παράξενο ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, αλλά τα παρακάτω με εκνευρίζουν τα μάλα (που λέει και μια ψυχή) όταν τα βλέπω σε facebook, twitter, blogs κτλ.
- Φωτογραφίες με κακοποιημένα ζώα: Δεν πρόκειται να “ευαισθητοποιηθώ” επειδή κάποιος ανέβασε μια φωτογραφία ενός ματωμένου κουταβιού, θύμα ενός υπανθρώπου. Αντίστοιχα με οργίζουν φωτογραφίες με τα θύματα πολέμου, με ναρκομανείς και ταλαιπωρημένα παιδάκια. Γενικά είναι αηδιαστική η πρόκληση φτηνής συγκίνησης. Από την ασφάλεια του υπολογιστή όλοι “ευαισθητοποιημένοι” δηλώνουμε.
- Κείμενα μίσους: Συνήθως οι συγγραφείς τους γράφουν με κεφαλαία (αποκλειστικά), κάνουν διαχωρισμούς, θέλουν να χυθεί αίμα και πολλές φορές παθαίνουν ονειρώξεις με λέξεις όπως “ΕΛΛΑΣ” και “επανάσταση”, ενώ τους αρέσει να βρίζουν όσους διαφωνούν μαζί τους.
- Οι “ευαισθητούληδες”: Είναι συνήθως άτομα που ανεβάζουν καψουροτράγουδα, χαϊδεύονται μεταξύ τους, ανταλλάζοντας μηνύματα κολακείας και βέβαια κλαίγονται για το πόσο άσχημα τους φέρονται (συνήθως το άλλο φύλο).
- Τα κείμενα-τσίχλες: Είναι αυτά που αναπαράγουν πολλά άτομα, μόνο και μόνο επειδή τα βλέπουν σε πολλές αναδημοσιεύσεις και δεν θέλουν να μείνουν έξω από το παιχνίδι των εντυπώσεων. Τα κείμενα αυτά συνήθως δεν βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα ή κρύβουν τόνους υπερβολής, αλλά κανείς δεν μπαίνει στην διαδικασία να τα διασταυρώσει. Έτσι διαιωνίζεται η ψηφιακή σαβούρα.
- Η λάσπη: Εύκολα οι άνθρωποι καταδικάζουν άλλους και αν ήταν στο χέρι τους θα τους εξολόθρευαν με το πάτημα ενός πλήκτρου, από τον υπολογιστή τους φυσικά. Έτσι δεν κάνουν και οι “κακοί” στις ταινίες;
- Τα κολάζ: Βλέπεις φωτογραφίες και βίντεο, παραποιημένα και “πειραγμένα”, τα οποία κάποιος μπορεί να τα φτιάξει για να πετύχει αυτό που θέλει. Βέβαια, μπορεί να το αναπαράγει πάλι, χωρίς να το κριτικάρει για την γνησιότητά του. Είπαμε, ο πόλεμος των εντυπώσεων είναι πολύ σημαντικότερος από την ουσία στο διαδίκτυο.
- Η συνήθεια που έγινε αηδία: Ο όγκος δυσάρεστων ειδήσεων συνήθως με όρους “τρόικα”, “κρίση”, “Μέρκελ”, “προδότες” κοκ, απονευρώνει το πραγματικό ενδιαφέρον, αφού παθαίνουμε ανοσία σε οτιδήποτε.
- Το κυνήγι της είδησης: Προκειμένου κάποιος να φανεί πιο γρήγορος από τον άλλον ή να κηδεμονεύσει την πατρότητα μιας πληροφορίας ή ακόμη χειρότερα να φανεί ότι πρώτος την ανάρτησε, έχουμε καταντήσει στο σημείο να διαβάζεις απόψεις πριν ακόμη γίνει ένα γεγονός!
- Οι “Ειδικοί”: Είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ζητήματα, που οι υπόλοιποι οι “χαζοί” δεν πρέπει να έχουν άποψη. Σ’ αυτή την κατηγορία, μετά τους προπονητές της εξέδρας, φύτρωσαν οι οικονομολόγοι του καναπέ. Όχι άλλο κάρβουνο!
Τα social media δεν είναι μόνο “like”, “follow” και “status”. Επαφίεται στον καθένα μας ως χρήστης να αξιοποιήσει αυτό το εργαλείο που λέγεται ίντερνετ, στην διάδοση πληροφορίας, γνώσης και μοιράσματος χωρίς να γίνει μια αρρωστημένη εκδοχή των καθεστωτικών media.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου