H ελληνική Εκκλησία διαχρονικά τα πάει καλά με την εξουσία, αλλά και με το χρήμα. Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης είναι η πλέον αναξιόπιστη, προσπαθώντας να πείσει πως “οι θυσίες πιάνουν τόπο” και τα λεφτά δεν καταλήγουν στις τσέπες των τραπεζιτών. Mε τον φόρο ακινήτων, όλοι οι Έλληνες έφτασαν στο σημείο να πληρώσουν για έναν αντισυνταγματικό και ληστρικό φόρο, ενώ από την άλλη η ελληνική Εκκλησία, πάντα ευνοημένη και προνομιούχα μένει στο απυρόβλητο. Η Εκκλησία έχει τεράστια περιουσία την οποία δεν την αγγίζει κανείς και ποτέ.
Έτσι και τώρα δεν θα φορολογηθεί. Ίσως στην Δευτέρα Παρουσία, το μόνο γεγονός για το οποίο ξέρει να μιλάει. Ίσως η κυβέρνηση να είναι ο Σατανάς και η Εκκλησία του λέει “όχι”, ίσως πάλι να κληθεί ο Χριστός να πληρώσει το χαράτσι. H Ekκλησία με το που ξεκίνησε η κρίση, κρατάει σταθερή την θέση της στο να μην πληρώσει τίποτα, ενώ την ίδια στιγμή το ποίμνιό της γονατίζει (όχι για προσευχή) από τα χρέη. Μάλιστα η ατάκα που χρησιμοποιεί κατά κόρον είναι ότι αν φορολογηθεί δεν θα είναι σε θέση να επιτελεί φιλανθρωπικό έργο.
Η προκλητική στάση της ωστόσο, δεν ξυπνάει τα πρόβατα που την υποστηρίζουν, λες και ο Θεός είναι κτηματομεσίτης\χρηματιστής και ο Υιός Του πολιτικάντης. Βέβαια και η κυβέρνηση δεν την πιέζει. Όσο κράτος και εκκλησία είναι το ένα και το αυτό, τόσο οι αμνοί θα εξαπατούνται, οι ποιμένες θα ζητούν “υπέρ ενίσχυσης ναού” και η πολιτική ηγεσία θα συνεχίζει να παίζει τον ρόλο του διακριτικού θεατή, θεωρώντας “ιερά” τα οικόπεδα, τις καταθέσεις και το χρυσάφι της Εκκλησίας. Πείθεται πλέον κανείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου