Το πρώτο δείχνει τα ΜΑΤ να κτυπάνε στο πρόσωπο με γκλοπ ένα διαδηλωτή
που απλώς τους φωνάζει και αυτός τελικά να σωριάζεται αιμόφυρτος.
Δείχνει ξεκάθαρα ότι οι άνθρωποι είναι δολοφόνοι, τόσο απλά. Είναι
σαδιστές και θρασύδειλοι. Το 2ο δείχνει πώς ο κόσμος πάνω στην πλατεία
αποκρούει τα ΜΑΤ και τα αποτρέπει από το να μπουν στο μετρό, με ό,τι
έχει στα χέρια του: πέτρες, καδρόνια, καρέκλες, ό,τι βρίσκει εύκαιρο.
Επιτέλους ας το καταλάβουν όλοι: οι μπάτσοι είναι οι ένστολοι δολοφόνοι
του κράτους και βαράνε όταν πάρουν εντολή και/ή βρουν ευκαιρία. Ποτέ δεν
έχει να κάνει με προκλήσεις και άλλα τέτοια φληναφήματα. Η μάσκα και το
κράνος είναι τα ελάχιστα μέσα για να μην πνιγείς στο πρώτο ασφυξιογόνο
και να μην πας στην εντατική από τα γκλόμπ τους. Η κάλυψη των
χαρακτηριστικών είναι το ελάχιστο μέσο για να μην γίνεις βορά στον άλλο
κατασταλτικό πόλο των ρουφιανο-δημοσιογράφων και εισαγγελέων. Η πέτρα
και το παλούκι είναι το ελάχιστο μέσο για να αποτρέψεις την εφόρμηση των
ΜΑΤ ενάντια στους διαδηλωτές και άρα να αποτρέψεις ανοιγμένα κεφάλια και
συλλήψεις.
Όλα τα παραπάνω βέβαια είναι απλώς μέσα του αγώνα. Όπως μέσα του αγώνα
είναι η προκήρυξη, η φωνή, η διαδήλωση, ο αποκλεισμός του δρόμου, η
κατάληψη και όσα άλλα μέσα έχουν ιστορικά χρησιμοποιηθεί από τα
ελευθεριακά κινήματα. Μέσα ενός αγώνα που αποφασίζεται σε ανοιχτές,
ισότιμες, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, όπως στα πλαίσια μία συνέλευσης
πλατείας ή κάθε άλλης κοινωνικής και εργατικής συλλογικότητας. Μέσα που
πρέπει να εκφράζουν όλους όσους αποτελούν το σώμα της συνέλευσης και να
προωθούν τις υποθέσεις της και τον αγώνα της (που πάλι αυτή και μόνο
αυτή ορίζει).
Συνεπώς ο κάθε Τσίπρας, η κάθε Παπαρήγα, όλα τα πολυπράγμονα στελέχη των
αριστερών στυλοβατών του συστήματος, ας πάψουν να μιλάνε για το τί είναι
ειρηνική αντίσταση, όσο κάθονται στα γραφεία τους ή με το παραμικρό την
κάνουν από το μέτωπο του αγώνα παίρνοντας τα πανώ μαζί τους. Ας μην
μιλάνε για πασιφισμό, όταν κάθονται σε ασφαλή απόσταση, και το παίζουν
στρατηγοί που στέλνουν τα στρατιωτάκια του ως πρόβατα σε σφαγή, ώστε
μετά να έχουν εικόνες με ανοιγμένα κεφάλια και να προσπαθούν να πάρουν
εκλογική υπεραξία από τον αγώνα άλλων.
Δικαίωμα να μιλήσουμε έχουμε πρωτίστως όσοι βρεθήκαμε στα μπλόκα σε
Ευαγγελισμό και Καλλιμάρμαρο και προσδιορίζαμε τα μέσα μας συλλογικά,
ανάλογα με την εξέλιξη του αγώνα και πάντα με διάθεση αλληλο-σεβασμού.
Από την παθητική αντίσταση, μέχρι την προσπάθεια απώθησης των ΜΑΤ και τη
δημιουργία οδοφραγμάτων ως άμυνα στους αλήτες των ΔΙΑΣ/ΔΕΛΤΑ. Δικαίωμα
να μιλήσουμε έχουμε πρωτίστως όσοι ήμασταν στα σημεία των δολοφονικών
επιθέσεων των κατασταλτικών δυνάμεων και βιώσαμε το ξύλο και τα χημικά,
μέσα και γύρω από το Σύνταγμα και παραμείναμε υπερασπιζόμενοι τις
συλλογικές αποφάσεις, στηρίζοντας τους συντρόφους μας διαδηλωτές,
υπερασπιζόμενοι στην πράξη το δικαίωμα να είμαστε στο δρόμο. Δικαίωμα να
μιλήσουμε έχουμε πρωτίστως όσοι συμμετέχουμε στις συνελεύσεις των
πλατειών (τόσο του συντάγματος, όσο και στις γειτονιές), στα σωματεία,
σε κάθε μορφής συλλογική διαδικασία, συνεισφέρουμε στη διαμόρφωση κοινών
απόψεων και στη λήψη αποφάσεων για δράση και μετά συμμετέχουμε
αναλαμβάνοντας το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί για να υλοποιήσουμε
τις αποφάσεις αυτές μέχρι τέλους.
Οι “κομμένες κεφαλές” ας πάψουν να αποτελούν το “αριστερό” βραχίωνα
καταστολής του κράτους και των αφεντικών και να δίνουν δικαιολογίες και
συγχωροχάρτια για την τρομοκρατία που αυτοί σχεδιάζουν, προστάζουν και
εξασκούν. Ας πάψουν να πιπιλίζουν λέξεις όπως ελευθερία, αγώνας,
αντίσταση, αντιθέσμιση, άμεση δημοκρατία, μόνο και μόνο για να
απονευρώσουν τόσο το νόημα όσο και τις διαδικασίες που τις τροφοδοτούν
και να τις οδηγήσουν στο μόνο που θέλουν και ξέρουν: σε εκλογικά νούμερα
και κομματικά μαντριά. Ο καιρός έχει αλλάξει και δεν τους παίρνει πλέον.
ΝΛΙ
ΥΓ: είναι σίγουρο ότι με την μήνυση που υπέβαλλε ο Τσίπρας για τα
χθεσινά, αύριο όλοι οι διμοιρίτες ΜΑΤάδες θα αυτομαστιγωθούν και θα
ζητήσουν γονυπετής συγγνώμη. Μέγιστη και καίρια η συμβολή του. Σα δεν
ντρέπεται.
http://eleftheriakoi.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου