«ο Δράκος» (1956), σε σκηνοθεσία Νίκου Κούνδουρου και σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλλη

 Eίναι η -για ένα μεγάλο μέρος της κριτικής- καλύτερη ελληνική ταινία όλων των εποχών.

Ο μεγάλος θεατρικός συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 29/03/11, υπέγραψε σε ηλικία 34 ετών το εμπνευσμένο σενάριο της ταινίας «ο Δράκος». Η πρωτοποριακή ταινία του Νίκου Κούνδουρου σκηνοθετήθηκε από τον ίδιο σε ηλικία 30 ετών και θεωρείται η πρώτη που ξέφυγε από τον καθαρά ψυχαγωγικό και εμπορικό χαρακτήρα των ταινιών της δεκαετίας του '50, σηματοδοτώντας την απαρχή του επονομαζόμενου νέου ελληνικού κινηματογράφου.

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος πρωταγωνιστεί στον καλύτερο ίσως δραματικό ρόλο της καριέρας του. Αυτόν του συνεσταλμένου και μοναχικού ανθρώπου, του ασήμαντου υπαλληλάκου, που αποφασίζει μετά από μια σειρά συμπτώσεων να εκμεταλλευτεί την ομοιότητά του με έναν αδίστακτο κακοποιό, ώστε να δώσει νόημα στην ύπαρξή του.

Η ταινία, πάνω απ'όλα ένα κοινωνικό δράμα, ένα φιλμ νουάρ επηρεασμένο από το κίνημα του νεορεαλισμού της εποχής, χαρακτηρίζεται ταυτόχρονα από άφθονες πολιτικές αναφορές για τη μετεμφυλιακή περίοδο. Αυτές, σύμφωνα με τον Νίκο Κούνδουρο, βρήκαν απροετοίμαστο το ελληνικό κοινό στα μέσα της δεκαετίας του '50:

«Οταν η ταινία πρωτοπροβλήθηκε, λίγα χρόνια μετά τον Εμφύλιο, ο Έλληνας θεατής ήταν ανέτοιμος να διαβάσει τις νύξεις και τους συμβολισμούς της ταινίας και αρνιόταν ένα είδος κινηματογράφου που ερχόταν σε σύγκρουση με την αμερικανική κινηματογραφική κουλτούρα που για χρόνια και χρόνια κατέκλυζε τις κινηματογραφικές αίθουσες. Χρειάστηκαν δέκα χρόνια σιωπής και ο σκοταδισμός που επέβαλαν οι Συνταγματάρχες στον ελληνικό λαό για να ξεπηδήσει ο «Δράκος» σαν ένα σινιάλο αντίστασης στη σιωπή που είχαν επιβάλει οι Συνταγματάρχες προσπαθώντας να πνίξουν στη γένεσή της κάθε ελεύθερη φωνή».

Στις δύο ψηφοφορίες για τις δέκα καλύτερες ελληνικές ταινίες που έχει πραγματοποιήσει ηΠανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, έως σήμερα, ο «Δράκος» μαζί με την «Ευδοκία» και τον «Θίασο» αποτελούν την καλύτερη τριάδα ελληνικών ταινιών στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.

Η ταινία διδάσκεται σε σχολές της έβδομης τέχνης παγκοσμίως, ενώ μόλις πρόσφατα, ο φημισμένος Αμερικανός συγγραφέας Τζόναθαν Φράνζεν (ο «Aμερικανός Τολστόι», σύμφωνα με το περιοδικό Time) ενέταξε την ταινία στην πλοκή του τελευταίου μυθιστορήματός του (με τίτλο «Ελευθερία»), 54 χρόνια μετά τη δημιουργία της. Η παρουσία της εκεί δεν λειτουργεί μόνον ως «γέμισμα» του χρόνου δράσης, αλλά ως δομικό στοιχείο του μυθιστορήματος, καθώς αποτελεί«κλειδί» για την κατανόηση της προσωπικότητας του Γουόλτερ, του καλού και άβουλου, αλλά και μισάνθρωπου Γουόλτερ, όπως παρουσιάζεται στο κεφάλαιο του βιβλίου «Ο δράκος της Ουάσιγκτον».

Σκηνοθεσία: Νίκος Κούνδουρος
Σενάριο: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική/μουσική επιμέλεια: Μάνος Χατζιδάκις
Πρωταγωνιστούν: Ντίνος Ηλιόπουλος, Γιάννης Αργύρης, Μαργαρίτα Παπαγεωργίου, Θανάσης Βέγγος και έπαιζαν ακόμα oι Ανδρέας Ντούζος, Ζαννίνο, Μαρίκα Λεκάκη, Φρίξος Νάσου, κ.α.
Μοντάζ: Νίκος Κούνδουρος
Σκηνογραφία: Τάσος Ζωγράφος, Π. Παπαδόπουλος
Εικονολήπτης: Κώστας Θεοδωρίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Χ. Βαχλιώτης
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Μακιγιάζ: Νίκος Βαρβέρης
Μηχανικός ήχου: Μικές Δαμαλάς
Τραγουδά η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου («Πώς τον λεν τον ποταμό»). Παίζουν η ορχήστρα του Λέανδρου, ο Δημήτρης Φάμπας (κιθάρα), το συγκρότημα λαϊκών τραγουδιών Χατζηδάκι και ο Βασίλης Τσιτσάνης.
Ο Δράκος (Dracos - Fiend of Athens) by tvxorissinora


ΑΥΤΗ Η ΤΑΙΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΒΡΗΚΑ ΝΑ ΒΑΛΩ, ΑΦΟΥ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ ΧΩΡΙΣ ''ΑΔΕΣΠΟΤΟ''
ΝΑ ΣΤΕ ΚΑΛΑ ΡΕ...