Δεν είμαι φυσικός, πόσω μάλλον από τους καλύτερους του κλάδου, ώστε να μπορώ να κρίνω αν η ανακάλυψη του "μποζονίου τού Χιγκς" αποτελεί ένα πραγματικό επιστημονικό επίτευγμα ή όχι. Μπορώ, πάντως, να δικαιολογήσω όλους εκείνους που διατηρούν τις επιφυλάξεις τους κάθε φορά που ανακοινώνεται εν χορδαίς κι οργάνοις κάποιο σπουδαίο επιστημονικό επίτευγμα. Αλλωστε και στην επιστήμη έχει εμφιλοχωρήσει σε μεγάλο βαθμό η "μπίζνα", οπότε όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Μπορώ, επίσης, να κατανοήσω εκείνους που θέλουν να διατηρούν στο μυαλό τους τη "μαγεία" για το πώς δημιούργηθηκε ο κόσμος ή τί ακολουθεί τον θάνατό μας και γι' αυτό δεν θέλουν να πληροφορούνται οτιδήποτε τους χαλά την ονείρωξη για τις βασιλείες των ουρανών και λοιπές θρησκευτικές φαντασιώσεις, βρίσκοντας πνευματική ευχαρίστηση στην κατάποση παραμυθιών και στο αυτομαστίγωμα μέχρι τελικής πτώσης. Ωστόσο, εξεγείρονται όλα τα εγκεφαλικά μου κύτταρα σε κάθε προπαγανδιστική εμπέδωση του σκοταδισμού, και ειδικώς στις μικρότερες ηλικίες, και σε κάθε προσπάθεια παρεμπόδισης του επιστημονικού έργου και ταύτισής του με το "αποκρουστικό πρόσωπο τού δαιμονισμού", όπως ανάφερε με τη μεσαιωνική του ευστροφία και τη ρητορική του κενότητα ο Μητροπολίτης Πειραιώς, Σεραφείμ σε σχετική του δήλωση, την οποία θα διάβαζε μόνο ο ίδιος αν δεν υπήρχαν "δαιμονισμένοι" που ανακάλυψαν τη γραφή και κάθε εργαλείο μετάδοσής της στο ευρύ κοινό...
Όχι ρε φίλε, δε τη γουστάρω τη βία. Δεν σκέφτομαι βαρύ οπλισμό με ένα σαρδόνιο χαμόγελο πριν κοιμηθώ, ούτε ανατινάξεις, ούτε πυρπολήσεις, ούτε αίμα. Με σοκάρει η βία, με σοκάρει σε βαθμό να παγώνει το αίμα μου. Πες μου όμως τι; Πως; Τι να κάνω με αυτούς που βιάζουν την ανθρωπιά μου;