Δεν παρακολουθώ καθόλου ειδήσεις τελευταία. Όχι, δεν θέλω να προστατεύσω την ψυχική μου υγεία από την μαζικοποιημένη κατάθλιψη των δελτίων των 8. Δεν θέλω ούτε εφημερίδες να διαβάζω και όσο μπορώ αποφεύγω και στο ίντερνετ να πέφτω πάνω σε αναπαραγόμενες τηλεοπτικές πληροφορίες. Δεν στρουθοκαμηλίζω, απλά το παιχνίδι είναι στημένο και βαρετό. Ο…Τροικός πόλεμος μαίνεται, με θύματα όλους πλην των τραπεζών. Ακούω εφεδρεία και το μυαλό μου πάει στην πλατεία Κλαυθμώνος. Βλέπω πολλούς να χαίρονται με την δυστυχία του διπλανού τους.
Oι εργατικές τάξεις φαίνονται διασπασμένες, στην λογική ιδιωτικοί εναντίον δημοσίων. Η πολιτική της κατοχικής κυβέρνησης θα οδηγήσει σε διπλασιασμό της ανεργίας, σε τρομακτική αύξηση της πείνας ακόμη και σε περιοχές που δεν φανταζόμασταν, σε διάλυση κάθε πιθανής πηγής εσόδων. Η παιδεία θα πεθάνει η δωρεάν υγεία θα είναι σύντομο ανέκδοτο, η δικαιοσύνη θα απειληθεί από ιδιωτικά συμφέροντα. Δίκες εξπρές θα γίνονται για κατάσχεση σπιτιών, το χαράτσι για τα ακίνητα θα εξαθλιώσει περήφανους και αξιοπρεπείς ανθρώπους.