ΣΤΟΛΙΣΑΜΕ!!!
adespotos1@hotmail.com
Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011
Ποτέ κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας
Αυτονόητο ίσως, όταν το βλέπουμε στα πρόβατα. Αλλά δύσκολο να το συνειδητοποιήσουμε για τους εαυτούς μας.Είναι σαν να πιστεύουμε πως με το να λέμε την αντίθετη άποψή μας, θα αλλάξουμε εκείνα που συμβαίνουν. Θα αποφασίσουν οι κυβερνώντες να σεβαστούν το λαό και θα πράξουν ανάλογα. Έτσι απλά. Μόνοι τους. Χωρίς πίεση.
Γιατί είναι άνθρωποι του λόγου (όχι του χρήματος και του συμφέροντος) οι κυβερνώντες. Θέλουν το γενικό καλό. Κυβερνούν ως...εντολοδόχοι δικοί μας (όχι των πολυεθνικών). Για αυτό και είναι αρκετό να ειπωθεί απλά η διαμαρτυρία μας. Η διαφορετική μας άποψη.
Εμείς επιλέγουμε λοιπόν να πούμε απλά την άποψή μας. να την φωνάξουμε ίσως όπως στις μεγάλες απεργίες- συγκεντρώσεις. Για να την ακούσει ένας απών ως συνήθως πρωθυπουργός. Ίσως πιστεύουμε πως η φωνή μας ακούγεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Ακόμα και πιο «δυναμικά» να εκφράσουμε την διαμαρτυρία μας, όπως π.χ. οι φοιτητές στην Γερμανία, τι γίνεται στο τέλος; Η ασφάλεια θα μας απωθήσει, και τα ΜΜ"Ε" θα αποκρύψουν ή θα παρουσιάσουν όπως θέλουν το γεγονός.
Δύο Ελλάδες, δύο τάξεις, μία λύση...
Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
«Πρώτοι οι Ελληνες εφοπλιστές -
Διατηρούν τα σκήπτρα στην παγκόσμια ναυτιλία αλλά και στις παραγγελίες νέων πλοίων»,
πανηγύριζε η εφημερίδα «Τα Νέα» την περασμένη βδομάδα.
Η εφημερίδα προσθέτει μάλιστα ότι
«ιδιαίτερη αίσθηση στην παγκόσμια εφοπλιστική κοινότητα έχει κάνει το γεγονός ότι παρά τη διεθνή κρίση, οι Ελληνες πλοιοκτήτες προχώρησαν σε παραγγελίες - μαμούθ νεότευκτων πλοίων, αποσπώντας και στο "κομμάτι" αυτό την πρώτη θέση στην παγκόσμια αγορά».
*
Και τώρα η «απορία»:
- Πώς γίνεται μια χώρα με τόσο σπουδαίους «καραβοκύρηδες» να βρίσκεται σε τέτοια «χάλια» - κατά την πεπατημένη ορολογία των κυβερνώντων;
- Πώς γίνεται ο λαός της χώρας να υφίσταται τέτοια δεινά και την ίδια ώρα οι εφοπλιστές της να ελέγχουν όλα τα περάσματα της παγκόσμιας ναυτιλίας;
- Πώς γίνεται οι εφοπλιστές να πλουτίζουν, να έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ διεθνούς κερδοφορίας, να αποσπούν τη μια «πρωτιά» μετά την άλλη και την ίδια ώρα οι Ελληνες ναυτεργάτες να φυτοζωούν;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΟΣΟ ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Πρόσθετες απώλειες σε συνταξιούχους, από 3% έως 14%, επιφέρουν η αύξηση του ΛΑΦΚΑ και η επιβολή πρόσθετων εισφορών στις επικουρικές και τις κύριες συντάξεις που προβλέπονται στο Μεσοπρόθεσµο Πρόγραµµα για την οικονοµία µαζί µε το ψαλίδι στο εφάπαξ.
ΜΕΤΑ και τις χθεσινές διευκρινίσεις, το πακέτο των νέων µέτρων περιλαµβάνει και τα παρακάτω:
1. Επιβάλλεται από1ης Σεπτεµβρίου 2011 κλιµακωτή εισφοράΛΑΦΚΑ (ειδική εισφορά) από 3% έως 10% σε όλους όσοι εισπράττουν επικουρική σύνταξη άνω των300ευρώ. Ειδικότερα, 3% η ελάχιστη εισφορά για301έως 350 ευρώ, 4% για σύνταξη 351 έως 400 ευρώ κ.ο.κ. έως και έως 10% γιασυντάξεις άνω των 700 ευρώ. Μειώσεις για τις επικουρικές συντάξεις θα υπάρξουν από 1/1/2012, αφού ολοκληρωθούν οι αναλογιστικές µελέτες για τα επικουρικά ταµεία. Οι µειώσειςθα γίνουν σταδιακά σε βάθος τετραετίας.
ΜΕΤΑ και τις χθεσινές διευκρινίσεις, το πακέτο των νέων µέτρων περιλαµβάνει και τα παρακάτω:
1. Επιβάλλεται από1ης Σεπτεµβρίου 2011 κλιµακωτή εισφοράΛΑΦΚΑ (ειδική εισφορά) από 3% έως 10% σε όλους όσοι εισπράττουν επικουρική σύνταξη άνω των300ευρώ. Ειδικότερα, 3% η ελάχιστη εισφορά για301έως 350 ευρώ, 4% για σύνταξη 351 έως 400 ευρώ κ.ο.κ. έως και έως 10% γιασυντάξεις άνω των 700 ευρώ. Μειώσεις για τις επικουρικές συντάξεις θα υπάρξουν από 1/1/2012, αφού ολοκληρωθούν οι αναλογιστικές µελέτες για τα επικουρικά ταµεία. Οι µειώσειςθα γίνουν σταδιακά σε βάθος τετραετίας.
Φώτης Δήμος: Γράμμα από τη φυλακή
ΑΠΟ tvxs.grΣτις φυλακές του Κορυδαλλού παραμένει ο Φώτης Δήμος, ο 21χρονος φοιτητής που γνώρισε από πρώτο χέρι τη «γενναιοδωρία» της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία του έκανε «δώρο» μία τσάντα με μολότοφ, επιρρίπτοντας του μια σειρά από αβάσιστες κατηγορίες. Στο κελί οπού κρατείται, ο Φώτης Δήμος έγραψε το ακόλουθο γράμμα, απευθύνοντας έκκληση για δικαιοσύνη και ζητώντας από τον κόσμο να μη σταματήσει να διεκδικεί.
Ονομάζομαι Φώτης Δήμος, είμαι 21 ετών και σπουδάζω στο ΤΕΙ Αθήνας στο τμήμα Ιατρικών Εργαστηρίων. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι προφυλακισμένος στις φυλακές Κορυδαλλού εξαιτίας των ψευδών κατηγοριών που μου προσάπτουν δύο άντρες των ΜΑΤ.
Όλα ξεκίνησαν την Τετάρτη 11 Μαίου. Εγώ με τρεις φίλους μου αποφασίσαμε να κατέβουμε στην πορεία να διαδηλώσουμε. Ξεκινήσαμε από το Γαλάτσι όπου διαμένουμε και κατεβήκαμε στο κέντρο. Ξεκινήσαμε την πορεία διασχίζοντας την Πατησίων, ανεβαίνοντας τη Σταδίου και τέλος φτάσαμε στο Σύνταγμα.
Κατεβαίνοντας την οδό Πανεπιστημίου τελειώνοντας την πορεία, ξαφνικά ακούγονται κρότοι και φασαρία από πίσω μας και μέσα σε δευτερόλεπτα επικρατεί πανικός. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ που ήταν παραταγμένες αριστερά και δεξιά της Πανεπιστημίου, επιτίθενται στους διαδηλωτές και γίνεται τεράστια χρήση χημικών. Όλοι τρέχαμε πανικόβλητοι.
Μηχανοκίνητη πορεία συμπαράστασης στον Άρη Σειρηνίδη
Πορεία συμπαράσταση στον Άρη Σειρηνίδη, που δικάζεται την Τετάρτη στις 09:00 το πρωί στο Πρωτοδικείο Αθηνών, πραγματοποίησαν το απόγευμα της Τρίτης περίπου 100 αντιεξουσιαστές με μηχανές.Σύμφωνα με το enet.gr, η πορεία ξεκίνησε λίγο μετά τις 18:30 το απόγευμα, από τα Προπύλαια και μέσω των οδών Πανεπιστημίου, πέρασε από την οδό Σταδίου στο Σύνταγμα· Από εκεί στη Φιλελλήνων, τη Βασ. Ολγας, στην οδό Καλλιρόης, στις λεωφόρους Μεσογείων και Αλεξάνδρας για να ολοκληρωθεί στο σημείο απ' όπου ξεκίνησε, περίπου μια ώρα αργότερα.
Κατά τη διάρκεια της μηχανοκίνητης διαδήλωσης ακούγονταν συνθήματα συμπαράστασης και πετάχτηκαν φεϊγ βολάν, στα οποία αναγράφονταν: «Άμεση απελευθέρωση του αναρχικού Άρη Σειρηνίδη».
Ο Άρης Σειρηνίδης είχε κριθεί προφυλακιστέος μετά την απολογία του στον ανακριτή κατηγορούμενος για πυροβολισμό κατά κλούβας των ΜΑΤ, το καλοκαίρι του 2009, στην οδό Χαριλάου Τρικούπη 63, στα Εξάρχεια.
CHUCK NORRIS:ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΓΕΛΙΟΥ
Ο Chuck Norris είναι ένας ηθοποιός που για κάποιο παράξενο λόγο αποτέλεσε αφορμή για να κυκλοφορήσουν μια σειρά από ανέκδοτα ε τον ίδιο πρωταγωνιστή. Ίσως το στυλάκι του “συνουσιάζω και χειροδικώ” 
να προκάλεσε πολλούς να τον απομυθοποιήσουν. Αρκετά είπα. Ας γελάσουμε και λίγο με μερικά από τα ανέκδοτα που έχουν κυκλοφορήσει προς τιμή του.
να προκάλεσε πολλούς να τον απομυθοποιήσουν. Αρκετά είπα. Ας γελάσουμε και λίγο με μερικά από τα ανέκδοτα που έχουν κυκλοφορήσει προς τιμή του.- O Θεός λέγεται έτσι, επειδή ο Chuck Norris πρόλαβε πρώτος το όνομα
- Ο Χριστός περπάτησε στο νερό. Ο Τσακ Νόρρις κολυμπάει στη στεριά.
- Ο Τσακ Νορρις κατέβαζε καντήλια πρό Χριστού
- Ο Θάνατος βρέθηκε κάποια στιγμή στα πρόθυρα του Τσακ Νόρρις
Τρίτη 7 Ιουνίου 2011
ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΤΗΣΗ
Μέσα στον γενικό χαμό και τον συνεχή βομβαρδισμό από “νέα” για τα spreads, τα επιτόκια, τους δανειστές και το κακό συναπάντημα, οι Έλληνες έχουν αποκτήσει ανοσία στις δυσάρεστες ειδήσεις. Φαινόμενο πληροφοριακού μιθριδατισμού. Κάποτε, όλοι έβγαιναν στους δρόμους όταν θίγονταν τα συμφέροντά τους πολύ εύκολα, σήμερα που η τρόικα-κανίβαλος κόβει και τα αυτονόητα, κανείς δεν διαμαρτύρεται. Μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, δώρα και εργασιακά δικαιώματα ισοπεδώθηκαν κάτω από τις ερπύστριες των λογιστικών. Όλα πωλούνται, όλα αγοράζονται. Μέχρι και συνειδήσεις. Και γι ‘αυτό εγείρεται το ερώτημα: “Γιατί κανείς δεν αντιδρά;”.Aυτά έγραφα πριν περίπου ένα μήνα, όταν επεξεργαζόμουν κείμενο, προσπαθώντας να καταγράψω τους πιθανούς λόγους της ελληνικής παθητικότητας. Χαίρομαι που τα γεγονότα με πρόλαβαν και με διέψευσαν πριν το δημοσιεύσω.
Η αλήθεια είναι ότι διαβρώθηκε η φυσιογνωμία όλης της κοινωνίας. Άλλαξε ο ρόλος της οικογένειας, η αντίληψη του ατόμου περί συλλογικής δράσης, ενώ η ατιμωρησία πολιτικών προσώπων έκανε πολλούς να χάσουν την πίστη τους στην όποια δικαιοσύνη. Τα ΜΜΕ φρόντισαν να αλλοιώσουν την αυτοσυνειδησία ενός ολόκληρου λαού, σε συνδυασμό με την μαζοποίηση από την υλική ευδαιμονία. Το σύστημα, κατάφερε να προβάλει τις αξίες του ως μόνες άξιες. Η καθημερινότητα έπαψε να νοηματοδοτείται. Οι ανάγκες των media δεν συμβιβάζονται με αυτές της άμεσης, αληθινής δημοκρατίας. Ο φασισμός επιβλήθηκε στην κοινωνία με φανταχτερό τρόπο. Αν η πολιτική καθορίζεται από αισθητική, τότε υιοθέτησε αυτή μιας τσούλας. Μην υποτιμάτε τον ρόλο των ΜΜΕ σ’ αυτή την κατάσταση. Προέβαλλαν έναν ευνουχισμένο τρόπο ζωής, πουλώντας τα πάντα σαν χυλό σε ένα πακέτο που στερεί την δυνατότητα γνώσης. Ίσως γι’ αυτό στις λαικές συνελεύσεις του Συντάγματος δίνεται τόσο μεγάλη σημασία στα ΜΜΕ. Συν βέβαια ότι πάντα είχαν διαπλεκόμενο ρόλο.
Στην περίπτωση της χώρας μας, το πείραμα του νεοφιλελευθερισμού προχώρησε παραπάνω, προσπαθώντας να βρει νέους τρόπους αποδόμησης και εκμετάλλευσης προς τέρψη των τραπεζικών\επιχειρηματικών κολοσσών. Ως τώρα μόνο το γνωστικό μας επίπεδο είχε επαφή με την πραγματικότητα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα επλήγησαν με προκλητικό τρόπο και οι αδικίες αποτέλεσαν κομμάτι της ρουτίνας. Ο εξουσιαστές έπεισαν τους λαούς ότι είναι μάζες χωρίς ξεκάθαρη ταυτότητα. Ή με στρεβλή. Και δεν αναφέρομαι στην εθνική.
Η μεγαλύτερη παγίδα, είναι ότι οι εξουσιαζόμενοι αναγνώριζαν τόσα χρόνια δικά τους ιδανικά (;) στους εξουσιαστές τους, εμπλεκόμενοι συναισθηματικά μαζί τους, παρά το ότι κατά βάθος τους εχθρεύονταν. Έτσι αποκρύπτονταν η ταξική διαφορά μεταξύ τους. Αυτή θα μπορούσε να είναι μια φρουδική προσέγγιση, για την κηδεμόνευση της κοινωνίας. Σ’ αυτό το στάδιο που βρισκόμαστε, το “κίνημα των αγανακτισμένων” κινδυνεύει μόνο από αντίστοιχες “κηδεμονίες”. Δεν εννοώ μόνο από καπελώματα, αλλά και για την προσοχή δημιουργίας ενός νέου μύθου. Οι μάζες θέλουν να πιστεύουν μύθους και δεν μπορούν να πορευτούν χωρίς αυτούς.
Ο βομβαρδισμός από συγκεκριμένα συνθήματα και εικόνες, μπορεί να μας εγκλωβίσει. Έτσι δεν μπορείς να ξεχωρίσεις βούληση και επιβολή. Για το σύστημα, οι μικρές ανταρσίες είναι ανώδυνες. Ο Ρίτσος έγραφε “Ετούτος δω ο λαός δεν γονατίζει, παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του”.Eίναι μια ιστορική ευκαιρία. Όμως το σύστημα δεν έχει ακόμη κάνει την επίθεσή του. Η καταστολή είναι η πιο απλή σκέψη που μπορεί να γίνει την παρούσα στιγμή. Οι εκβιασμοί και η λάσπη θα συνεχιστούν. Η αγανάκτηση-είτε αρέσει είτε όχι ως όρος σε κάποιους-αποτελεί την κινητήρια δύναμη κάθε αντίστασης. Όταν οργιζόμαστε, γινόμαστε περισσότερο αφοσιωμένοι και επίμονοι, μαχητικοί και αποκτάμε πίστη. Οι χρονικές περίοδοι και οι διαφορετικές συνθήκες δεν μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους. Η παραγωγή πολιτικής έπεται της απελευθέρωσης. Ζυμώνεται στους δρόμους.
Το ρεύμα της ιστορίας συναντήθηκε μαζί μας. Η αγανάκτηση οδηγεί σε θέληση για ανάκτηση της δικαιοσύνης και της ελευθερίας. Από εδώ και πέρα χρειάζεται προσοχή. H ελεύθερη σκέψη θα νικήσει. Κάθε άνθρωπος είναι προορισμένος να κάνει την υπέρβαση πρώτα απέναντι στον εαυτό του. Τόσα χρόνια δεν μας σέβονταν. Δεν τους ενδιέφερε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τώρα θα φοβούνται. Ας κάθονται στα πολυτελή σπίτια, ας κυκλοφορούν με συνοδείες, ας κάνουν δηλώσεις από γραφεία και αίθουσες τύπου.
Ο μεγάλος τους φόβος ήταν πάντα μήπως ο λαός συζητάει και σκέφτεται. Μήπως από θεατής γίνει συμμετέχων. Η κοινωνία τους διώκει. Η αδικία και η ατιμωρησία πρέπει να δικαστούν. Οι ανίκανοι πολιτικάντηδες που ισοπέδωσαν τα πάντα θα λογοδοτήσουν και θα κλειστούν στην Βουλή, όχι από τον λαό, αλλά από το ίδιο το τέρας που τάιζαν με σκάνδαλα, μίζες, ασυλίας και πουλημένης δικαιοσύνης. Οι μέρες τους είναι μετρημένες.
http://strangejournal.wordpress.com
Κυβέρνηση προσωπικοτήτων
Γράφει ο πιτσιρίκος
Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν τα δημοσιεύματα –στην Ελλάδα και στο εξωτερικό-, για την ανάγκη να αποκτήσει η χώρα μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων. Διαφωνώ κάθετα με μια ενδεχόμενη κυβέρνηση προσωπικοτήτων και θα εξηγήσω το γιατί.Όλοι αυτοί που υποστηρίζουν πως η χώρα έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων υπονοούν πως η σημερινή κυβέρνηση δεν αποτελείται από προσωπικότητες.
Και τους ρωτάω: Δεν είναι μεγάλη προσωπικότητα ο Θεόδωρος Πάγκαλος; Ο Ανδρέας Λοβέρδος; Δεν είναι τεράστια προσωπικότητα ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου; Ο Παύλος Γερουλάνος; Ο Δημήτρης Δρούτσας; Ο Πεταλωτής; Η Νταλάρα; Μην τρελαθούμε τώρα.
Όσοι επιθυμούν διακαώς μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων προσβάλλουν βάναυσα τους υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης, αφού δεν τους θεωρούν προσωπικότητες αλλά μαριονέτες. Επίσης, προσβάλλουν το 31% του εκλογικού σώματος που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και έφερε αυτές τις προσωπικότητες στην ηγεσία της χώρας.
Βέβαια, δεν θέλω να είμαι απόλυτος. Υπάρχει μια προσωπικότητα που έχει θέση στη σημερινή κυβέρνηση: η Ντόρα Μπακογιάννη.
Κακώς η κυρία Μπακογιάννη δεν είναι μέλος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Θα πρέπει ο Γιώργος Παπανδρέου να αναγνωρίσει το λάθος του και να υπουργοποιήσει αμέσως αυτή τη μεγάλη Ελληνίδα.
Η είσοδος της κυρία Μπακογιάννη στην κυβέρνηση είναι, άλλωστε, και ένα από τα κύρια αιτήματα των αγανακτισμένων πολιτών στις πλατείες. «Ψωμί – Παιδεία- Μπακογιάννη».
Σε αυτές τις δύσκολες για τον τόπο στιγμές, είναι πολυτέλεια να μένει εκτός κυβέρνησης μια κορυφαία προσωπικότητα, όπως η κυρία Μπακογιάννη.
Άσε που μπορεί να βρει αμέσως και τίποτα χορηγούς από το εξωτερικό και να πάρει η χώρα μια ανάσα.
Βούλιαξε η γόνδολα που ανέβηκε ο Πάγκαλος στη Βενετία!
Το κάνουμε λιανά και πενηνταράκια , αυτό που λέμε:
Να μην το παρακάνουμε με τον Πάγκαλο. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είναι, δεν έχασε η Βενετιά βελόνι, με κάποια έξοδα.
Καταρχήν ο Πάγκαλος δεν έμεινε σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο που η διανυκτέρευση στοιχίζει 1.100 ως 1.300 ευρώ, ενώ για μία από τις 11 σουίτες η τιμή ξεκινά από τα 4.200 ευρώ και φτάνει τα 4.860 ευρώ. Έμεινε σε ένα Παγκαλόους, με πολύ χαμηλότερη τιμή, χαμηλότερη και από διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο φίλων παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Ο Πάγκαλος έπειτα δεν πήγε για ρομαντική βόλτα στη Βενετία. Πήγε για δουλειά. Συγκεριμένα στην ΅Μπιενάλε΅που γίνονταν στην πανέμορφη πόλη. Είχε προσκληθεί γιατί η Ελλάδα είναι και Μπιενάλε, γιατί έχει μπει μέσα είναι δηλαδή ΅Μπενάλε μέσα΅ και ΅Πεινάλε μέσα΅.αυτή την εποχή. Αξιζε η εκπροσώπηση.
Ο Πάγκαλος δεν έκανε παρά μόνο μια βόλτα με τις περίφημες γόνδολες. Το μόνο που έκανε ο αντιπρόεδρος ήταν να βγάλει μια φωτό στις γόνδολες. Δεν ξέρεις βλέποντάς την , ποια είναι η γόνδολα και ποιος ο Πάγκαλος.
Α, ο κ. Πάγκαλος δεν πήρε ούτε ένα τηλέφωνο στην Ελλάδα, στις 3 μέρες που έμεινε στη Βενετία. Όχι από αδιαφορία, αλλά για να μη χρεώσει το υπηρεσιακό κινητό του, που έχουν φαγωθεί όλοι με αυτό.
Πάντως η επίσκεψή του στην Μπιενάλε συζητήθηκε στην Μπιενάλε και αντί για το κλασικό έργο "Θάνατος στη Βενετία" , παίχτηκε το " Πάγκαλος στη Βενετία" , αφού βούλιαξε η μοναδίκή γόνδολα που ανέβηκε με αποτέλεσμα να προκληθεί πανικός ( βλέπετε στη φωτό τους γονδολιέρηδες που τον ψάχνουν).
http://pamelouketo.blogspot.com
Απάντηση Μ.Θεοδωράκη: "Θα καταλάβω μόνος μου την πλατεία Αριστοτέλους από την Τετάρτη
Με κάλεσαν να μιλήσω σε συγκέντρωση στην Πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, την Πέμπτη 9 Ιουνίου στις 7 το απόγευμα. Η απάντησή μου υπήρξε θετική.Επικοινώνησα με τον Πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και του πρότεινα να πάρει μέρος και αυτός στη...
συγκέντρωση, πράγμα που δέχθηκε και μάλιστα με συγκίνηση και ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Όλα πήγαιναν ομαλά, έως σήμερα το πρωί που δημοσιοποιήθηκαν τα σχετικά με την συγκέντρωση. Ευθύς αμέσως, πρώτος ο Δήμαρχος δήλωσε ότι δεν παραχωρεί την Πλατεία. Χωρίς αιτιολογία. Δεύτερος ο Πρύτανης με δελτίο τύπου και όχι με απ’ ευθείας επικοινωνία μαζί μου ή με τους διοργανωτές όπως θα ήταν φυσικό αν πράγματι υπήρχε κάποιο αντικειμενικό πρόβλημα, δηλώνει ότι τον … ξεγέλασαν «ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο της εκδήλωσης» και κατόπιν τούτου αρνείται να συμμετάσχει. Τρίτος υποψήφιος ομιλητής μου δήλωσε ότι αδυνατεί να πάρει μέρος, γιατί επιστρέφοντας στο σπίτι του βρήκε δεκάδες υβριστικά και απειλητικά ηλεκτρονικά μηνύματα.
Δεν έχω καμμιά αμφιβολία ότι σε λίγο θα υπάρξουν διαδοχικά νέα εμπόδια με στόχο τη ματαίωση της παρουσίας μου στην Θεσσαλονίκη. Παλαιότερα, επί εποχής βασιλευομένης Δημοκρατίας, που είχα το ίδιο πρόβλημα κάθε φορά που σκόπευα να πάω στην Θεσσαλονίκη, γνώριζα το Κέντρο από το οποίο εκπορεύονταν οι απειλητικές προειδοποιήσεις. Σήμερα όμως, σε συνθήκες Δημοκρατίας, αδυνατώ να καταλάβω με ποιο τρόπο συντονίστηκαν ο Δήμαρχος με τον Πρύτανη και γιατί στρέφονται εναντίον μου, μιας και μόλις χτες ήμουν βέβαιος για τα φιλικά τους αισθήματα απέναντί μου. Εν πάση περιπτώσει δεν πρόκειται να ξαναγυρίσω σε κείνες τις εποχές, που η Εξουσία με αντιμετώπιζε σαν πολίτη β΄ κατηγορίας.
Η πλατεία Αριστοτέλους υπήρξε πάντοτε έως τώρα χώρος πολιτικών και άλλων εκδηλώσεων και δεν πρόκειται να επιτρέψω σε κανένα να μου στερήσει το δικαίωμα που απολαμβάνουν όλοι οι άλλοι. Έτσι στην περίπτωση που επιμείνουν στις απαγορεύσεις και στους αποκλεισμούς, δηλώνω ότι από το απόγευμα της Τετάρτης θα «καταλάβω» μόνος μου τον δημόσιο αυτόν χώρο, που μου ανήκει όπως ανήκει σε όλους και αν τολμούν, ας έλθουν να με διώξουν δια της βίας.
Αθήνα, 7.6.2011
Μίκης Θεοδωράκης
Δεν έχω καμμιά αμφιβολία ότι σε λίγο θα υπάρξουν διαδοχικά νέα εμπόδια με στόχο τη ματαίωση της παρουσίας μου στην Θεσσαλονίκη. Παλαιότερα, επί εποχής βασιλευομένης Δημοκρατίας, που είχα το ίδιο πρόβλημα κάθε φορά που σκόπευα να πάω στην Θεσσαλονίκη, γνώριζα το Κέντρο από το οποίο εκπορεύονταν οι απειλητικές προειδοποιήσεις. Σήμερα όμως, σε συνθήκες Δημοκρατίας, αδυνατώ να καταλάβω με ποιο τρόπο συντονίστηκαν ο Δήμαρχος με τον Πρύτανη και γιατί στρέφονται εναντίον μου, μιας και μόλις χτες ήμουν βέβαιος για τα φιλικά τους αισθήματα απέναντί μου. Εν πάση περιπτώσει δεν πρόκειται να ξαναγυρίσω σε κείνες τις εποχές, που η Εξουσία με αντιμετώπιζε σαν πολίτη β΄ κατηγορίας.
Η πλατεία Αριστοτέλους υπήρξε πάντοτε έως τώρα χώρος πολιτικών και άλλων εκδηλώσεων και δεν πρόκειται να επιτρέψω σε κανένα να μου στερήσει το δικαίωμα που απολαμβάνουν όλοι οι άλλοι. Έτσι στην περίπτωση που επιμείνουν στις απαγορεύσεις και στους αποκλεισμούς, δηλώνω ότι από το απόγευμα της Τετάρτης θα «καταλάβω» μόνος μου τον δημόσιο αυτόν χώρο, που μου ανήκει όπως ανήκει σε όλους και αν τολμούν, ας έλθουν να με διώξουν δια της βίας.
| ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ:Δεν "δίνει' την πλατεία Αριστοτέλους στον |
Αθήνα, 7.6.2011
Μίκης Θεοδωράκης
Κολαστήρια τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων
Παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις που έχει η Ελλάδα για τις συνθήκες κράτησης μεταναστών αλλά και τις εκθέσεις διεθνών οργανισμών, όπως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ κατά των βασανιστηρίων, συνεχίζει να στοιβάζει ανθρώπους κάτω από απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες. Ζητάμε από οργανώσεις και φορείς να παρέμβουν αποφασιστικά ώστε να δοθεί ένα τέλος σε αυτόν το βασανισμό.
Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων
http://www.keli.gr
Πότε “τόλμησε” ο πνευματικός κόσμος;
 |
| Που κρύβονται οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών; |
Ακόμη και σε μια εποχή σαν τη σημερινή, όπου τα σύνορα μεταξύ των ανθρώπων έχουν καταργηθεί με… ελάχιστα κλικ σε έναν υπολογιστή, και αντίστοιχη φθορά έχει υποστεί η προαιώνια υστέρηση της διαπολιτισμικής επικοινωνίας, οι ιδέες παραμένουν η πιο ισχυρή συνισταμένη της ανθρώπινης ύπαρξης.
Μόνο που οι ιδέες αυτές, πρέπει να είναι «ζωντανές», για να μην χάνουν τη δύναμη και την παρεμβατική δυνατότητά τους. Και για να είναι «ζωντανές», πρέπει να αντιστοιχούν σε συγκεκριμένους, διακριτούς και αναγνωρίσιμους φορείς: Στην πολιτική, την Εκκλησία, τον πνευματικό κόσμο, την ακαδημαϊκή κοινότητα, τους ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων.
Στην Ελλάδα του 2011, της μειωμένης εθνικής αυτοδιάθεσης και της παγιωμένης εθνικής μελαγχολίας για ένα εξαιρετικά αβέβαιο μέλλον, τα ξεπερασμένα ΜΜΕ έδωσαν μεγάλη έμφαση στην επιστολή που συνέταξαν χθες εκπρόσωποι του λεγόμενου πνευματικού κόσμου. Προσωπικότητες, από αυτές που τα κόμματα επιστρατεύουν σε εκλογικές αναμετρήσεις, για μια θέση συμβολική και ουχί ουσίας, στα ψηφοδέλτια Επικρατείας τους, ή αξιοποιούν για τη στελέχωση Επιτροπών, φορέων και Οργανισμών, με πομπώδεις τίτλους, αλλά χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα εργασίας.
Η διακήρυξη έχει τίτλο «Τολμήστε». Ζητά «ηγεσία ευθύνης». Εκφράζει αγωνίες. Καταγράφει μια ζοφερή πραγματικότητα. Αυτά…
Οι υπογραφές, βαριές. Από ανθρώπους που μάθαμε να ανακαλούμε στο εθνικό θυμικό ως «ξεχωριστούς» και «ιδιαίτερους». Στον τομέα τους τον καθένα.
Μια διακήρυξη που ήρθε… too late and too short, όπως θα έλεγαν και οι λάτρεις της Αρχαίας Ελλάδας σύγχρονοι Αμερικανοί. Η συστημική αστοχία, τις στρεβλώσεις της οποίας βιώνουμε όλοι στην καθημερινότητά μας, οφείλεται, κατά ένα μεγάλο μέρος, και στο γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει τον πνευματικό κόσμο που θα μας αναλογούσε, σύμφωνα με την ιστορία μας.
Που ήταν οι αγωνιώδεις κραυγές περί «τόλμης» και «ευθύνης» όλα τα προηγούμενα χρόνια; Έχοντας μια προχωρημένη αντίληψη των πραγμάτων, σε σχέση με εμάς τους υπόλοιπους, οι «πνευματικοί άνθρωποι» δεν θα έπρεπε να έχουν δει την κρίση να έρχεται, πολύ νωρίτερα;
Είδατε εσείς καμία αντίδραση; Δεν συμμετείχαν, οι περισσότεροι εκ των επιφανών εκπροσώπων του «πνευματικού κόσμου», στον εθνικό αποπροσανατολισμό; Στη διαιώνιση του εφησυχασμού μας; Παραιτήθηκε για παράδειγμα, κάποιος, από την Ακαδημία Αθηνών; Από το Πανεπιστήμιο στο οποίο εργαζόταν ως καθηγητής αναζήτησης και διάχυσης της γνώσης και όχι της μίζερης ρουτίνας. Επέστρεψαν πίσω κάποια από τις τιμητικές διακρίσεις που τους προσέφεραν οι πολιτικοί, τους οποίους σήμερα επιτιμούν ως… άτολμους. Και πολλά ακόμη φυσικά, όχι και τόσο… πνευματικά.
Η πορεία ενός έθνους στον χρόνο, κρίνεται, μεταξύ άλλων και από το πόσο καθαρή (δηλαδή ειλικρινής) αλλά και βαθιά στο παρελθόν, είναι η μνήμη του. Η ιστορική μνήμη του. Η ανάμνηση του ποιος έκανε τι, πότε. Ποιος δεν έκανε. Ποιος σιώπησε. Ποιος εξελίχτηκε σε συνυπεύθυνο, δια της αφωνίας του… Ειδικά της πνευματικής.
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Μόνο που οι ιδέες αυτές, πρέπει να είναι «ζωντανές», για να μην χάνουν τη δύναμη και την παρεμβατική δυνατότητά τους. Και για να είναι «ζωντανές», πρέπει να αντιστοιχούν σε συγκεκριμένους, διακριτούς και αναγνωρίσιμους φορείς: Στην πολιτική, την Εκκλησία, τον πνευματικό κόσμο, την ακαδημαϊκή κοινότητα, τους ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων.
Στην Ελλάδα του 2011, της μειωμένης εθνικής αυτοδιάθεσης και της παγιωμένης εθνικής μελαγχολίας για ένα εξαιρετικά αβέβαιο μέλλον, τα ξεπερασμένα ΜΜΕ έδωσαν μεγάλη έμφαση στην επιστολή που συνέταξαν χθες εκπρόσωποι του λεγόμενου πνευματικού κόσμου. Προσωπικότητες, από αυτές που τα κόμματα επιστρατεύουν σε εκλογικές αναμετρήσεις, για μια θέση συμβολική και ουχί ουσίας, στα ψηφοδέλτια Επικρατείας τους, ή αξιοποιούν για τη στελέχωση Επιτροπών, φορέων και Οργανισμών, με πομπώδεις τίτλους, αλλά χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα εργασίας.
Η διακήρυξη έχει τίτλο «Τολμήστε». Ζητά «ηγεσία ευθύνης». Εκφράζει αγωνίες. Καταγράφει μια ζοφερή πραγματικότητα. Αυτά…
Οι υπογραφές, βαριές. Από ανθρώπους που μάθαμε να ανακαλούμε στο εθνικό θυμικό ως «ξεχωριστούς» και «ιδιαίτερους». Στον τομέα τους τον καθένα.
Μια διακήρυξη που ήρθε… too late and too short, όπως θα έλεγαν και οι λάτρεις της Αρχαίας Ελλάδας σύγχρονοι Αμερικανοί. Η συστημική αστοχία, τις στρεβλώσεις της οποίας βιώνουμε όλοι στην καθημερινότητά μας, οφείλεται, κατά ένα μεγάλο μέρος, και στο γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει τον πνευματικό κόσμο που θα μας αναλογούσε, σύμφωνα με την ιστορία μας.
Που ήταν οι αγωνιώδεις κραυγές περί «τόλμης» και «ευθύνης» όλα τα προηγούμενα χρόνια; Έχοντας μια προχωρημένη αντίληψη των πραγμάτων, σε σχέση με εμάς τους υπόλοιπους, οι «πνευματικοί άνθρωποι» δεν θα έπρεπε να έχουν δει την κρίση να έρχεται, πολύ νωρίτερα;
Είδατε εσείς καμία αντίδραση; Δεν συμμετείχαν, οι περισσότεροι εκ των επιφανών εκπροσώπων του «πνευματικού κόσμου», στον εθνικό αποπροσανατολισμό; Στη διαιώνιση του εφησυχασμού μας; Παραιτήθηκε για παράδειγμα, κάποιος, από την Ακαδημία Αθηνών; Από το Πανεπιστήμιο στο οποίο εργαζόταν ως καθηγητής αναζήτησης και διάχυσης της γνώσης και όχι της μίζερης ρουτίνας. Επέστρεψαν πίσω κάποια από τις τιμητικές διακρίσεις που τους προσέφεραν οι πολιτικοί, τους οποίους σήμερα επιτιμούν ως… άτολμους. Και πολλά ακόμη φυσικά, όχι και τόσο… πνευματικά.
Η πορεία ενός έθνους στον χρόνο, κρίνεται, μεταξύ άλλων και από το πόσο καθαρή (δηλαδή ειλικρινής) αλλά και βαθιά στο παρελθόν, είναι η μνήμη του. Η ιστορική μνήμη του. Η ανάμνηση του ποιος έκανε τι, πότε. Ποιος δεν έκανε. Ποιος σιώπησε. Ποιος εξελίχτηκε σε συνυπεύθυνο, δια της αφωνίας του… Ειδικά της πνευματικής.
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
''ΔΕΝ'' καταδικάζουμε την βία απ’όπου κι αν προέρχεται
Ο τίτλος του παρόντος είναι εσκεμμένως προκλητικός και αποσκοπεί στην ενεργοποίηση της ενστικτώδους αντίδρασης που έχει ενσταλάξει μέσα μας η εξουσία. Παντού γύρω μου ακούω ανθρώπους να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους επιμένοντας πως το κίνημα διεκδίκησης πραγματικής δημοκρατίας ή το οποιοδήποτε κίνημα, είναι και πρέπει να παραμείνει ειρηνικό. Συμφωνώ απολύτως με την τακτική αυτή όμως πρέπει να γνωρίζουμε να θέτουμε τις δικές μας στρατηγικές και όρια με βάση τις ανθρωπιστικές αξίες κι όχι με βάση τις ανάγκες και τις θεωρήσεις των καταπιεστών μας.
Η φράση “καταδικάζουμε την βία απ’όπου κι αν προέρχεται” έχει γίνει η σταθερή απάντηση της εξουσίας κάθε φορά που αποκαλύπτονται θηριωδίες, βασανισμοί και δολοφονίες από “όργανα της τάξης” (προσφάτως επαναβαπτισμένα σε “προστάτες του πολίτη”). Συχνά βλέπουμε την προσπάθεια των ΜΜΕ, κυβέρνησης και φασιζόντων κοινωνικών κύκλων, να βάλουν τις ζωές των ανθρώπων στο ζύγι· να υποβαθμίσουν δηλαδή τον βασανισμό ή τις δολοφονικές επιθέσεις του κράτους (μέσω της αστυνομίας) προς τους πολίτες και δη τους μετανάστες, σε σχέση με τις επιθέσεις διαδηλωτών ενάντια στα ΜΑΤ για παράδειγμα. Ξέρουμε πολύ καλά πλέον για ποιους κάποιες ζωές αξίζουν περισσότερο από κάποιες άλλες, κι αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να απορρίψουμε· αυτό είναι εξάλλου η ουσία του ανθρωπισμού.
Απέρριψαν το αίτημα να νοσηλευτεί στο ΑΧΕΠΑ Καταδίκασαν σε αργό θάνατο τον Σάββα Ξηρό
Με μια προκλητική απόφαση, που πάρθηκε κατά πλειοψηφία 2-1 (μειοψήφισε η πρόεδρος), το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά απέρριψε την αίτηση διακοπής της ποινής, που είχε υποβάλει ο Σάββας Ξηρός, προκειμένου να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, για να αντιμετωπιστούν τα ίδιαίτερα κρίσιμα προβλήματα υγείας του.
Οπως γράψαμε σε προηγούμενο ρεπορτάζ, η μεθόδευση έγινε φανερή από την πρώτη φορά που διεξήχθη αυτή η δίκη, στις 11 Μάη. Ενώ είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία, με την κατάθεση όλων των μαρτύρων, ο εισαγγελέας «ανακάλυψε» ότι δεν υπήρχε γνώμη του «νοσοκομείου» των φυλακών Κορυδαλλού, όπως απαιτεί ο νόμος και πρότεινε την αναβολή της δίκης, πρόταση που ασμένως δέχτηκε το δικαστήριο. Στην απόφασή του το δικαστήριο ζήτησε γραπτές γνωματεύσεις από γιατρούς του Κορυδαλλού, τους οποίους όμως είχε καλέσει και σαν μάρτυρες. Δεν ζήτηση γνώμη του νοσοκομείου, όπως προβλέπει ο νόμος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)