Κείμενο του Λάμπρου Φούντα που έγραψε και μοίρασε με συντρόφους μετά την σύλληψή του στο Πολυτεχνείο το 1995

Το κράτος τρομοκρατεί
Λασπολογεί, κοροϊδεύει, αποχαυνώνει, υποκρίνεται
Η παντοδυναμία του είναι πια μύθος
Η οργή μας, μας δυναμώνει, η αλλοτρίωσή του δεν μας αγγίζει
Τις βιτρίνες της εξουσίας τις σπάμε με τις πέτρες
Τις αλυσίδες της υποταγής τις λιώνουμε με την εξεγερτική φλόγα που καίει μέσα σε κάθε καρδιά καταπιεσμένου.

Τα μάτια μας είναι ανοικτά
Τα αυτιά μας συλλαμβάνουν κάθε ήχο
Η σκέψη μας είναι κρυστάλλινη
Η λύσσα μας αδιανόητη
Η επιλογή μας μία:
Βίαιο, ανεξέλεγκτο, συνεχή αγώνα για την καταστροφή κράτους και εξουσίας.

Είμαστε οργισμένοι, είμαστε εξεγερμένοι, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΣΑΣ...