Απόψε έσπασαν στο ξύλο μια τρανς γυναίκα που έρχεται στις συνελεύσεις του QueerTrans στο μετρό Πανεπιστημίου. Μέσα στο βαγόνι! Ούτε μια μέρα μετά τον προπηλακισμό των τρανς γυναικών (μέσα σε αυτές ΚΑΙ το θύμα του ξυλοδαρμού) του QueerTrans στην πλατεία εξαρχείων.
Προφανώς είναι μικρό στατιστικό δείγμα, και ασύνδετα μεταξύ τους τα συμβάντα αυτά τα δυο, αλλά ΔΕΝ είναι μεμονωμένα περιστατικά, είναι απόδειξη της μηδενικής ανοχής της ελληνικής κοινωνίας, πάνω στα πετσιά μας τα ίδια.
Η κατάσταση στην Πλατεία έχει ξεφύγει, η ματσίλα και η καμενιά ειναι χωρίς όρια.
Για την ακρίβεια το περιστατικό εξελίχθηκε στα εκδοτήρια του μετρό Πανεπιστήμιο.
Κατεβαίνοντας στο μετρό από Κοραή είδα πολύ κόσμο και τροχονόμους(οι αστυνομικοί ήρθαν μετά)
να έχουν περικυκλώσει 6 αγόρια-μεταξύ των οποίων και παιδιά μεταναστών-και πιο ‘κει το κορίτσι να κλαίει..
Όταν τη ρώτησα τι έγινε μου είπε ότι της επιτέθηκαν λεκτικά και την χτύπησαν.
Αφού έκατσα λίγο μαζί της πήγα και στα αγόρια…
να έχουν περικυκλώσει 6 αγόρια-μεταξύ των οποίων και παιδιά μεταναστών-και πιο ‘κει το κορίτσι να κλαίει..
Όταν τη ρώτησα τι έγινε μου είπε ότι της επιτέθηκαν λεκτικά και την χτύπησαν.
Αφού έκατσα λίγο μαζί της πήγα και στα αγόρια…
Αρχικά αρνήθηκαν τα πάντα.
Είπαν ότι έκαναν ένα “αθώο” σχόλιο μεταξύ τους και ότι αυτή απ’το πουθενά(!) άρχισε να τους βρίζει.
Απο’κει και έπειτα, και ως να’ρθουν οι μπάτσοι, ξεκίνησε μια κουβέντα, με πολύ κόσμο τριγύρω,
για το δικαίωμα του καθενός να νιώθει, να ντύνεται, να φέρεται κλπ όπως του γουστάρει.
Τα λόγια βρήκαν τοίχο από την πλευρά των αγοριών, με τον έναν εξ αυτών να βγαίνει μπροστά
και να λέει σε μένα και σε μια άλλη κοπέλα, που δεχτήκαμε να πάμε μέσα ως αυτόπτες μάρτυρες,
ότι θα μας λιώσει (ανατριχιάσαμε).
για το δικαίωμα του καθενός να νιώθει, να ντύνεται, να φέρεται κλπ όπως του γουστάρει.
Τα λόγια βρήκαν τοίχο από την πλευρά των αγοριών, με τον έναν εξ αυτών να βγαίνει μπροστά
και να λέει σε μένα και σε μια άλλη κοπέλα, που δεχτήκαμε να πάμε μέσα ως αυτόπτες μάρτυρες,
ότι θα μας λιώσει (ανατριχιάσαμε).
Ο ίδιος αργότερα απείλησε έναν απ’τους μπάτσους ότι θα τον στείλει στον Έβρο(μιλάμε για βλαμμένο).
Τα καλά της ιστορίας:
Το κορίτσι μας, μαζί με την κοπέλα και τα αγόρια πήγαν στο ΑΤ Εξαρχείων όπου έγινε καταγραφή των στοιχείων τους και εγώ έτρεξα σπίτι-καθ’ότι καμιά μας δεν είχε κάρτα στο κινητό- να ενημερώσω την δικηγόρο.
Ακολούθησε μήνυση και σήμερα ίσως χρειαστεί να πάμε στο δικαστήριο.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι στο όλο περιστατικό, αρκετός κόσμος που κοντοστάθηκε και άκουσε ή ρώτησε να μάθει
στάθηκε αλληλέγγυος στο κορίτσι και ουχί στ’αγόρια.
Με τρανό παράδειγμα την άσχετη κοπέλα που δέχτηκε να πάει ως αυτόπτης μάρτυρας.
Αλλά και ειδικά με μια κυρία-με όλη τη σημασία της λέξεως-γύρω στα 60, που ήρθε κάποια στιγμή κοντά μου και με ρώτησε αν το κορίτσι είναι μετανάστρια. Της είπα, “πως είναι αγόρι που νιώθει γυναίκα” και εκείνη μου απάντησε: “Και αυτούς τι τους νοιάζει;Ο καθένας/καθεμία έχει δικαίωμα να νιώθει και να κάνει ό,τι θέλει”.
Αυτά τα ολίγα….
το πρόβλημα είναι καθημερινό και δεν περιορίζεται στην Πλ. Εξαρχείων.
Τα καλά της ιστορίας:
Το κορίτσι μας, μαζί με την κοπέλα και τα αγόρια πήγαν στο ΑΤ Εξαρχείων όπου έγινε καταγραφή των στοιχείων τους και εγώ έτρεξα σπίτι-καθ’ότι καμιά μας δεν είχε κάρτα στο κινητό- να ενημερώσω την δικηγόρο.
Ακολούθησε μήνυση και σήμερα ίσως χρειαστεί να πάμε στο δικαστήριο.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι στο όλο περιστατικό, αρκετός κόσμος που κοντοστάθηκε και άκουσε ή ρώτησε να μάθει
στάθηκε αλληλέγγυος στο κορίτσι και ουχί στ’αγόρια.
Με τρανό παράδειγμα την άσχετη κοπέλα που δέχτηκε να πάει ως αυτόπτης μάρτυρας.
Αλλά και ειδικά με μια κυρία-με όλη τη σημασία της λέξεως-γύρω στα 60, που ήρθε κάποια στιγμή κοντά μου και με ρώτησε αν το κορίτσι είναι μετανάστρια. Της είπα, “πως είναι αγόρι που νιώθει γυναίκα” και εκείνη μου απάντησε: “Και αυτούς τι τους νοιάζει;Ο καθένας/καθεμία έχει δικαίωμα να νιώθει και να κάνει ό,τι θέλει”.
Αυτά τα ολίγα….
το πρόβλημα είναι καθημερινό και δεν περιορίζεται στην Πλ. Εξαρχείων.
ΤΡΑΝΣΦΟΒΙΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ (ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!)Την προηγούμενη Παρασκεύη αργά τη νύχτα στην πλατεία Εξαρχείων δύο τρανς γυναίκες (μέλη του queer trans ) δέχτηκαν λεκτικές επιθέσεις κι απειλές από άντρες. Η σιωπή τους ήταν χρυσός; Μάλλον ,γιατί αν απαντούσαν ή αντιδρούσαν θα είχαμε άλλον ένα ξυλοδαρμό μπροστά στα έκπληκτα μάτια των θαμώνων της πλατείας. Πόσ@ απο μας θα αντιδούσαμε; Πόσ@ θα πέρναμε θέση σε αυτό που συμβαίνει; Αυτό το περιστατικό είναι απλά μια αφορμή για να ξαναθυμηθούμε όλ@ πως το να είμαστε τρανς είναι κάτι για το οποίο πρέπει συνεχώς να λογοδοτούμε , να αμυνόμαστε , να τιμωρούμαστε ,να έχουμε ένα καλό άλλοθι , να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα , να μην κυκλοφορούμε ποτέ μόν@ και γενικά να προσέχουμε πολύ. Και αυτό δείχνει πράγματα και για τη θέση της γυναίκας γενικά στην κοινωνία μας, και την ανάγκη για φεμινιστική και αντιφασιστική παιδεία.
Την ακριβώς επόμενη μέρα, στη στάση Πανεπιστήμιο του μετρό, στις 6 το απόγευμα, μέσα στο βαγόνι, μια τρανς γυναίκα που δεν σιώπησε στην τρανσφοβική επίθεση που δέχτηκε, ξυλοκοπήθηκε και διασύρθηκε δημόσια από ομάδα ατόμων. Οι αστυνομικοί που επιλήφθηκαν στο μετρό, μόλις κατάλαβαν ότι το θύμα της επίθεσης είναι τρανς, επιδίωξαν να υποβαθμίσουν τη σοβαρότητα του περιστατικού και να τη βγάλουν οι δράστες καθαρή.Τέτοια περιστατικά μας αναγκάζουν να προσέχουμε πάρα μα πάρα πολύ.
Κι όσο κάποια μη τρανς ή εκτός λοατ (λεσβίες, αδερφές, μπάι) άτομα θα πουν σε κάθε αναφορά τρανσφοβικής η ομοφοβικής επίθεσης ότι ”εντάξει ,η κοινωνία είναι πολύ πιο ανεκτική σε σχέση με πριν 20 χρόνια” , εμείς ξέρουμε καλά ότι και μόνο που υπάρχουμε κινδυνεύουμε.Κινδυνεύουμε από αυτούς που μας θεωρούν ανώμαλ@ , μιάσματα , λάθη της φύσης , απειλή για την καταπιεσμένη σεξουαλικότητά τους, κακό παράδειγμα για τα παιδιά τους , κακή φήμη για την πολυκατοικία και τη γειτονιά τους , βλασφημία για το θρησκευτικό τους αίσθημα , αντιαισθητικό θέαμα για τα μαγαζιά τους , ανεπιθύμητ@ στις πλατείες τους . Κινδυνεύουμε επειδή είμαστε τρανς σε μια πατριαρχική ετεροκανονική κοινωνία που τα τελευταία χρόνια με πρόσχημα την οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος υποκύπτει στο να στρεφόμαστε όλ@ εναντίον όλων και δικαιολογεί τις φασιστικές επιθέσεις επειδή κάποι@ “προκαλούν” , κάποι@ δεν τους μοιάζουν , κάποι@ δεν τους αρέσουν, κάποι@ δεν μιλάνε ίδια γλώσσα, κάποι@ έχουν άλλο χρώμα δέρματος.Σε ποι@ ανήκουν οι πλατείες; Αν όχι σε όλ@ τότε δεν ανήκουν πουθενά.
Οι συνελεύσεις της ομάδας γίνονται στο Φεμινιστικό Κέντρο. Δίπλα στην πλατεία.
Βρισκόμαστε στην πλατεία minimum μία φορά την εβδομάδα. Κάποια μέλη της ομάδας μένουν στα Εξάρχεια.
Δεν θέλουμε να κινδυνεύουμε , δεν θέλουμε να φοβόμαστε , δεν θέλουμε να κρυβόμαστε.
Αποφασίσαμε να οργανώσουμε το ελάχιστο, μια διαμαρτυρία ενάντια στην τρανσφοβία στην πλατεία Εξαρχείων το Σάββατο 25 Ιανουαρίου στις 17:00, απευθυνθήκαμε σε συλλογικότητες των Εξαρχείων , σε lgbtq ομάδες και καλούμε όποι@ θέλει να σταθεί δίπλα μας συνειδητά απέναντι στις διακρίσεις και τους αποκλεισμούς, τα κραξίματα ,τις επιχειρήσεις σκούπα στις πιάτσες, το ξύλο , την κοινωνική απομόνωση , την οικονομική εξαθλίωση .
Την ακριβώς επόμενη μέρα, στη στάση Πανεπιστήμιο του μετρό, στις 6 το απόγευμα, μέσα στο βαγόνι, μια τρανς γυναίκα που δεν σιώπησε στην τρανσφοβική επίθεση που δέχτηκε, ξυλοκοπήθηκε και διασύρθηκε δημόσια από ομάδα ατόμων. Οι αστυνομικοί που επιλήφθηκαν στο μετρό, μόλις κατάλαβαν ότι το θύμα της επίθεσης είναι τρανς, επιδίωξαν να υποβαθμίσουν τη σοβαρότητα του περιστατικού και να τη βγάλουν οι δράστες καθαρή.Τέτοια περιστατικά μας αναγκάζουν να προσέχουμε πάρα μα πάρα πολύ.
Κι όσο κάποια μη τρανς ή εκτός λοατ (λεσβίες, αδερφές, μπάι) άτομα θα πουν σε κάθε αναφορά τρανσφοβικής η ομοφοβικής επίθεσης ότι ”εντάξει ,η κοινωνία είναι πολύ πιο ανεκτική σε σχέση με πριν 20 χρόνια” , εμείς ξέρουμε καλά ότι και μόνο που υπάρχουμε κινδυνεύουμε.Κινδυνεύουμε από αυτούς που μας θεωρούν ανώμαλ@ , μιάσματα , λάθη της φύσης , απειλή για την καταπιεσμένη σεξουαλικότητά τους, κακό παράδειγμα για τα παιδιά τους , κακή φήμη για την πολυκατοικία και τη γειτονιά τους , βλασφημία για το θρησκευτικό τους αίσθημα , αντιαισθητικό θέαμα για τα μαγαζιά τους , ανεπιθύμητ@ στις πλατείες τους . Κινδυνεύουμε επειδή είμαστε τρανς σε μια πατριαρχική ετεροκανονική κοινωνία που τα τελευταία χρόνια με πρόσχημα την οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος υποκύπτει στο να στρεφόμαστε όλ@ εναντίον όλων και δικαιολογεί τις φασιστικές επιθέσεις επειδή κάποι@ “προκαλούν” , κάποι@ δεν τους μοιάζουν , κάποι@ δεν τους αρέσουν, κάποι@ δεν μιλάνε ίδια γλώσσα, κάποι@ έχουν άλλο χρώμα δέρματος.Σε ποι@ ανήκουν οι πλατείες; Αν όχι σε όλ@ τότε δεν ανήκουν πουθενά.
Οι συνελεύσεις της ομάδας γίνονται στο Φεμινιστικό Κέντρο. Δίπλα στην πλατεία.
Βρισκόμαστε στην πλατεία minimum μία φορά την εβδομάδα. Κάποια μέλη της ομάδας μένουν στα Εξάρχεια.
Δεν θέλουμε να κινδυνεύουμε , δεν θέλουμε να φοβόμαστε , δεν θέλουμε να κρυβόμαστε.
Αποφασίσαμε να οργανώσουμε το ελάχιστο, μια διαμαρτυρία ενάντια στην τρανσφοβία στην πλατεία Εξαρχείων το Σάββατο 25 Ιανουαρίου στις 17:00, απευθυνθήκαμε σε συλλογικότητες των Εξαρχείων , σε lgbtq ομάδες και καλούμε όποι@ θέλει να σταθεί δίπλα μας συνειδητά απέναντι στις διακρίσεις και τους αποκλεισμούς, τα κραξίματα ,τις επιχειρήσεις σκούπα στις πιάτσες, το ξύλο , την κοινωνική απομόνωση , την οικονομική εξαθλίωση .
Υ.Γ. η διαμαρτυρία μας έχει κανονιστεί απ'τη συνέλευση να είναι ειρηνική
Διαμαρτυρία ενάντια στην τρανσφοβία στην πλατεία Εξαρχείων το Σάββατο 25 Ιανουαρίου στις 17:00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου