Δεν ξεχνώ!

Σε 2 ημέρες συμπληρώνονται 28 χρόνια από την εκτέλεση του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1985. Στη συμβολή των οδών Στουρνάρη και Μπόταση, ο 27χρονος μπάτσος Αθανάσιος Μελίστας πυροβολεί τον Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων καθώς ο Καλτεζάς έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων. Αυτή η εν ψυχρώ δολοφονία ήταν το αποκορύφωμα ενός χρόνου βίαιων 'επιχειρήσεων αρετής'. Οι παραιτήσεις των προϊσταμένων του Υπουργείου Δημ. Τάξεως Τσούρα και Κουτσόγιωργα δεν έγιναν δεκτές από την κυβέρνηση Παπανδρέου, τα ΜΑΤ εισέβαλαν στο Χημείο συλλαμβάνοντας 37 συντρόφους και το κέντρο της Αθήνας έζησε άγριες ώρες - με χιλιάδες διαδηλωτές, κατάληψη του ΕΜΠ και κοινό αγώνα "αγανακτισμένων πολιτών" της ΠΑΣΚΕ με φασιστικές ομάδες κατά της αναρχίας. Καταδικασμένος πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση (με ανασταλτικό χαρακτήρα), ο Μελίστας θα αθωωθεί στις 25/1/1990 από το Εφετείο.


Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή κι ας επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε το χρονικό των γεγονότων που επακολούθησαν της δολοφονίας.
Η εκτέλεση του Μ. Καλτεζά είναι η κατάληξη μέσα σε μια αλυσίδα γεγονότων που συνέβησαν τότε. Από τις 'επιχειρήσεις αρετή' του Δροσογιάννη, το 1ο Χημείο, μέχρι την εκτέλεσή του, και τα γεγονότα που ακολούθησαν. Η οργή για την δολοφονία του Μιχάλη έγινε η αιτία τα ξημερώματα της επομένης (Δευτέρα 18/11/1985) να γίνει η κατάληψη του (2ου) Χημείου στην οδό Σόλωνος, το οποίο αμέσως μετά την δολοφονία του Καλτεζά καταλαμβάνεται από συντρόφους σε ένδειξη διαμαρτυρίας όπως και το Πολυτεχνείο. Το πρωί της 18ης Νοεμβρίου δίνεται η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, να μπει η Αστυνομία στο Χημείο. Η εισβολή γίνεται με χρήση δακρυγόνων, για πρώτη φορά μετά το 1976 και οι αστυνομικοί συλλαμβάνουν 37 άτομα τα οποία ξυλοκοπούν άγρια, ενώ λίγοι καταφέρνουν να φτάσουν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους υπονόμους. Αυτή ήταν και η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοποίησή του το 1982. Τα επεισόδια στην Αθήνα συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες.
Ύστερα από τα γεγονότα υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους για λόγους ευθιξίας ο υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Θανάσης Τσούρας, τις οποίες ο Α. Παπανδρέου δεν έκανε δεκτές. Με απόφαση του Θανάση Τσούρα απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας Γεώργιος Ρωμοσιός, ο κλαδάρχης Ασφάλειας Τάξης Μανώλης Μποσινάκης και ο γενικός διευθυντής Αστυνομίας Αττικής Στέλιος Τζανάκης, προκειμένου να προχωρήσει η έρευνα σε βάθος. Στις 30 Νοεμβρίου, μετά από εισήγηση του Θανάση Τσούρα, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να επανέλθουν στις θέσεις τους οι Ρωμοσιός και Μποσινάκης με το αιτιολογικό πως δεν φέρουν καμία ευθύνη. Τον Στέλιο Τζανάκη στα καθήκοντα του Αττικάρχη αντικατέστησε ο αστυνομικός διευθυντής Νίκων Αρκουδέας.
O Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 26/1/1990 από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο με ψήφους 6-1. Από τους δικαστές που τον έκριναν αθώο, πέντε υποστήριξαν πως επρόκειτο για ανθρωποκτονία από πρόθεση εν βρασμώ ψυχικής ορμής σε κατάσταση άμυνας (τρεις υποστήριξαν πως έγινε υπέρβαση των ορίων της άμυνας λόγω φόβου, ταραχής και πανικού) και ένας πως επρόκειτο για ανθρωποκτονία ενσυνείδητης αμέλειας καθ' υπέρβαση των ορίων άμυνας λόγω φόβου και ταραχής. Συνήγορος υπεράσπισης ήταν ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος ενώ στην πολιτική αγωγή συμμετείχαν ο Φώτης Κουβέλης και ο Νίκος Κωνσταντόπουλος.

Η αφίσα αυτή είχε βγει λιγες μέρες μετά την εκτέλεση του Μιχάλη Καλτεζα και καλούσε σε συγκέντρωση και για τους συλληφθέντες του 2ου Χημείου. Είχε ιδιαίτερη σημασία τότε, γιατί ταυτόχρονα με αυτή, είχε κυκλοφορήσει μια φωτογραφία σε κάποιες εφημερίδες, που έδειχνε τον Καλτεζά με ανεβασμένο το μαντίλι στο πρόσωπό του (με αυτή τη φωτογραφία προσπαθούσαν να πουν ότι ο Μελίστας ήταν αμυνόμενος και κατά συνέπεια δεν μπορούσε να μην προστατέψει τον εαυτό του έστω και πυροβολώντας). Μέσα στο κλίμα της βαριάς τρομοκρατίας που είχε εξαπολύσει το κράτος σε όλον τον αναρχικό χώρο, τις συλλήψεις 37 συντρόφων με βαριές κατηγορίες, όπου πολλοί από αυτούς ήταν βαριά τραυματισμένοι, η αφίσα καλούσε σε μια πρώτη αντίδραση-ανασύνταξη. Η φωτογραφία με τον δολοφονημένο Καλτεζά, όπως απεικονίζεται στην αφίσα, τραβήχτηκε από σύντροφο και κυκλοφόρησε από χέρι σε χέρι στην πλατεία Εξαρχείων με στόχο να ξεσκεπασθεί το κράτος του δολοφονικού (μ)ΠΑ(τ)ΣΟΚ.

(Η αφίσα και οι πληροφορίες είναι αλιευμένες από το προφίλ φίλου της σελίδας τον οποίο ευχαριστούμε.)

ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑΕΙ, ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑΕΙ!