Από τη σημαία με στρασάκια στη σημαία σφυρί.
Επιστρέψαμε πολλές φορές στο θέμα της σημαίας αυτή την εβδομάδα, με κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί, αλλά συνεχώς προκύπτουν αφορμές για νέες σκέψεις.
Το τελευταίο περιστατικό ήταν η παρουσίαση στα καταστήματα παιχνιδιών Jumbo ενός πλαστικού σφυριού με την ελληνική σημαία. Σημαίνει άραγε τίποτα αυτή η επιχειρηματική κίνηση από μόνη της; Πιθανότατα όχι. Η εμφάνιση και η χρήση της σημαίας σε μια χώρα όμως δεν είναι ποτέ ένα εντελώς τυχαίο περιστατικό.
Στα χρόνια της Ολυμπιάδας και του ευρωπαϊκού κυπέλλου ποδοσφαίρου ο μεγαλοϊδεατισμός εκφράστηκε με την ελληνική σημαία σαν στάμπα σε πολυτελή γυναικεία T-shirt με στρας.
Ήταν σύμβολο της Ελλάδας των κρατικοδίαιτων μεγαλοεργολάβων, της «ανάπτυξης» αλλά και των ξένων εργατών που πέθαιναν στα γιαπιά ή στα χωράφια της κάθε Μανωλαδας. Ήταν η εποχή που δοξάζαμε τις εθνικές νίκες στις πλατείες και σκοτώναμε Αλβανούς φιλάθλους όταν έχανε η ομάδα μας.
Σήμερα η σημαία γίνεται σφυρί για να χτυπάς… άγνωστο ποιόν. Πιθανότατα αυτόν που νομίζεις ότι ευθύνεται για όλα τα δεινά σου.
Αφού αφήσαμε να ριζώσει στο συλλογικό υποσυνείδητο της χώρας ότι τα φάγαμε μαζί τους τώρα αναζητούμε αποδιοπομπαίους τράγους – όχι σε αυτούς που μας τα έφαγαν αλλά σε αυτούς που μπορούμε να φτάσουμε.
Ένα σφυρί με την ελληνική σημαία δεν είναι από μόνο του εθνικιστικό σύμβολο ούτε πρέπει να κρύβει βαθύτερα νοήματα. Κάποιες μικρές συμβολικές εικόνες όμως σε βοηθούν μερικές φορές να καταλάβεις το κλίμα γύρω σου καλύτερα από χιλιάδες αναλύσεις.
Δεν χρειάζεται να βγουν και λαμπάδες με τον αγκυλωτό σταυρό για να καταλάβουμε ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά σε αυτή τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου