ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ-Παραβίασαν το Σύνταγμα.

Προχθές μετεωρολόγοι, σεισμολόγοι και γεωλόγοι. Χθες οικονομολόγοι. Σήμερα συνταγματολόγοι. Και αύριο… αστρολόγοι. Πότε θα γίνουμε Πολίτες, ρε γαμώτο;

● Το άρθρο 50 του Συντάγματος ορίζει τις απολύτως συγκεκριμένες και περιορισμένες αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ). Συνεπώς, ο ΠτΔ δεν μπορεί να έχει καμιά αρμοδιότητα που δεν αναφέρεται ρητά στο Σύνταγμα.

● Το άρθρο 38 του Συντάγματος δεν προβλέπει ρητά διορισμό εξωκοινοβουλευτικού πρωθυπουργού και, άρα, ο ΠτΔ δεν έχει αρμοδιότητα να διορίσει εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό. Σύμφωνα μ’ αυτό, εάν παραιτηθεί ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της δημοκρατίας πρέπει να διορίσει πρωθυπουργό «αυτόν που προτείνει η κοινοβουλευτική ομάδα στην οποία ανήκει ο απερχόμενος πρωθυπουργός».

● Το άρθρο 37 του Συντάγματος προβλέπει διορισμό εξωκοινοβουλευτικού πρωθυπουργού, μόνο εάν υπάρχει έλλειψη δεδηλωμένης στη Βουλή και μόνο εφόσον δεν τελεσφορήσουν οι διερευνητικές εντολές. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο ΠτΔ μπορεί να επιλέξει έναν από τους προέδρους των τριών ανώτατων δικαστηρίων της χώρας. 

(Περίπτωση διορισμού του κ. Ι. Γρίβα, προέδρου του Αρείου Πάγου ως υπηρεσιακού πρωθυπουργού. Μοναδική περίπτωση στη μεταπολιτευτική ιστορία που διορίστηκε εξωκοινοβουλευτικός πρωθυπουργός έξω από τον κύκλο των προέδρων των ανώτατων δικαστηρίων, ήταν η περίπτωση του Ξενοφώντα Ζολώτα (η λεγόμενη «οικουμενική κυβέρνηση»), η οποία σχηματίστηκε κατ΄εφαρμογή του άρθρου 37, δηλαδή μετά την αποτυχία των διερευνητικών εντολών, επειδή δεν υπήρχε απόλυτη πλειοψηφία 151 βουλευτών κάποιας κοινοβουλευτικής ομάδας).


● Συνεπώς, η «όπερα μπούφα» που υποστήκαμε επί μία εβδομάδα για να καταλήξουμε στη «λύση» Παπαδήμου που επιβλήθηκε από το πλέγμα: «Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων» - «Λέσχη Μπίλντερμπεργκ» - «Τριμερής Επιτροπή», διεθνής «χρηματοπιστωτική» μαφία (με κορυφαία την Goldman Sachs) και τα όργανα παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης (Παγκόσμια Τράπεζα, ΔΝΤ, ΠΟΕ), από τυπική και ουσιαστική άποψη συνιστά μια συνταγματική εκτροπή μεγαλύτερης σημασίας απ’ αυτή που επιχείρησαν τα Ανάκτορα τον Ιούλιο 1965.

● Μια μείζονος σημασίας απόφαση που αφορά έναν εξωκοινοβουλευτικό «πρωθυπουργό» η οποία επικυρώνεται από ένα «μαύρο μέτωπο» βολευτών εκλεγμένων από τον εκάστοτε κομματικό φύλαρχο και όχι από τον ίδιο το λαό, με την «εντολή» (τίνος;) να εφαρμόσει μια πολιτική που ενταφιάζει τη χώρα για πολλές δεκαετίες, από τυπική και ουσιαστική άποψη συνιστά μια συνταγματική εκτροπή ίσης σημασίας μ’ αυτή που επιχείρησαν οι θλιβεροί αυλικοί και τα μειράκια του Γιωργάκη Παπανδρέου την Άνοιξη 2010 με την επιβολή του πρώτου Μνημονίου.

Οι διαχειριστές του συστήματος (διαχειριστές ερήμην μας και εναντίον μας) αφού μας ανάγκασαν να γίνουμε κατά καιρούς μετεωρολόγοι, σεισμολόγοι, γεωλόγοι και οικονομολόγοι, τώρα μας αναγκάζουν να γίνουμε και συνταγματολόγοι, λίγο πριν μεταμορφωθούμε σε αστρολόγους. Πότε θα γίνουμε Πολίτες, ρε γαμώτο;

Κλεάνθης Γρίβας

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: 

Η εξουσιαστική σχιζοφρένεια (εξουσιοφρένεια) των «ευνούχων της αυλής» του Γιωργάκη, επιβάλλει μερική αναθεώρηση της ψυχιατρικής νοσολογίας, γιατί είναι η πρώτη φορά στα παγκόσμια πολιτικά και ψυχιατρικά χρονικά που 153 βολευτές δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον κομματικό τους φύλαρχο προκειμένου να… παραιτηθεί. Μοναδικό φάρμακο για την αντιμετώπιση αυτής της κενοφανούς μορφής εξουσιο-σχιζο-φρένειας είναι το «Σύνδρομο Ερντογάν»…


http://dethelontis-fotadistis.blogspot.com