Η χορωδία και μαντολινάτα της Ένωσης Φιλομούσων έξω από το Δημοτικό Θέατρο.
Αρχείο Ζημέρη, ΔΗ.Κ.Ι..
Μία από τις ιδιαιτερότητες του Βόλου ήταν η ισχυρή επίδραση της Δυτικής Ευρώπης στη μουσική ζωή της πόλης, χαρακτηριστικό αναμφίβολα συνδεδεμένο με την οικονομική ευρωστία της πόλης στις αρχές του 20ού αιώνα. Έτσι συγκροτήθηκαν μουσικές σχολές στα ευρωπαϊκά πρότυπα και αναπτύχθηκαν αντίστοιχα μουσικά σχήματα.
Το 1901 ιδρύθηκε η "Μουσική Εταιρία Βόλου" με πρώτο διευθυντή το Διονύση Λαυράγκα, το 1908 το ωδεία της Αννέτας Τσολάκη, το 1924 η Σχολή της "Φιλαρμονικής Βόλου", το 1927 το Ελληνικό Ωδείο του Βασίλη Κόντη, ενώ από το 1939 λειτούργησε και η ιδιωτική Μουσική Σχολή του Καραγιαννόπουλου. Το Ωδείο της Αννέτας Τσολάκη ξεκίνησε με αμιγώς μουσικό χαρακτήρα, αλλά σταδιακά και κυρίως μετά το 1920 εξελίχθηκε σε μουσικοχορευτικό παιδικό θέατρο με μεγάλη διάρκεια ζωής. Το Ωδείο οργάνωνε συστηματικά καλλιτεχνικές παραστάσεις, μία ή δύο φορές το χρόνο και οπωσδήποτε στη διάρκεια των Αποκριών, με πρωταγωνιστές τους μικρούς μαθητές της σχολής. Οι παραστάσεις, οι οποίες συχνά δίνονταν για "φιλανθρωπικούς και πατριωτικούς σκοπούς", περιλάμβαναν χορούς, τραγούδια, σκετσάκια και "ταμπλό βιβάν" και γίνονταν δεκτές με μεγάλο ενθουσιασμό από την κοινωνία του Βόλου. Το ρεπερτόριο των εκδηλώσεων εμπλουτιζόταν συχνά, βασιζόταν σε ξένες κωμωδίες, τις οποίες μετέφραζε η ίδια η Τσολάκη, ενώ για την εκτέλεση των παραστάσεων επιστρατεύονταν χορογράφοι, στήνονταν εξαιρετικά σκηνικά και ράβονταν πρωτότυπες και πολύπλοκες στολές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου