Πριν μερικές μέρες μια άγνωστη σε μένα σκηνοθέτις, ονόματι Λένα Κιτσοπούλου, ανέβασε μια παράσταση που ονομαζόταν "Αθανάσιος Διάκος: η επιστροφή" και σύμφωνα με τις κριτικές που δέχτηκε από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους κύκλους, εμφάνιζε τον ήρωα της Επανάστασης του 1821 ως σουβλατζή που η γυναίκα του τον εκρατώνει με έναν Κούρδο.
Προσωπικά δεν είδα την εν λόγω παράσταση διότι, εκτός των άλλων λόγων, καταλαβαίνω ότι τέτοιου είδους παραστάσεις είναι συνήθως κάτι νεωτερίστικες μπούρδες που σκοπός των δημιουργών τους είναι να το παίξουν λίγο ανατρεπτικοί καλλιτέχνες για να αυτοθαυμάζονται στον παρεϊστικο καθρέφτη τους.
Παρόλα αυτά, το γνωστό κύμα υπερελληναραδισμού που επικρατεί εσχάτως στη χώρα (όταν πρόκειται για μαλακίες και όχι για τα σοβαρά) είχε ως συνέπεια το συγκεκριμένο ζήτημα να προκαλέσει την ακραία μήνιν όλου αυτού του εθνικιστο-φασιστο-μπάχαλου που φωνασκεί άναρθρα εδώ και καιρό.