Τελειώνοντας αυτός ο επεισοδιακός Ιούνης βρίσκει τη χώρα σε κατατονία, 2 βδομάδες μετά τις εκλογές όπου η Ελλάδα απέκτησε επιτέλους κυβέρνηση υπεύθυνη και καθωσπρέπει.
Υπουργοί και πρωθυπουργοί αρρωσταίνουνε ή παριστάνουνε τους άρρωστους, διορίζονται καινούργιοι στεφανωμένοι από αγιογραφίες αυλικών, τη στιγμή που θα έπρεπε να κάθονται στο σκαμνί για τελεσθέντα εγκλήματα εναντίον της πατρίδας, ο γεροξεκουτης με το ανοιακό βλέμμα εκπροσωπεί τη χώρα στη Σύνοδο των Κορυφαίων (αφεντικών και δούλων) της Ευρώπης, ο πρωθυπουργός από το κρεβάτι στέλνει επιστολή δουλοπρέπειας στην μαντάμ του Ευρωπαϊκού Οίκου, χειρότερη κι απ’ του Τζήμερου, οι βουλευτές φορώντας τα καλά τους ορκίζονται με όλες τις τιμές και σκυλοφαγώνονται ποιος θα κάτσει μπροστά ή πίσω στα έδρανα, την ίδια στιγμή που άνθρωποι πέφτουν απ’ την Ακρόπολη, απ’ τα μπαλκόνια ή φυτεύουνε σφαίρες στο κεφάλι τους.
