Νωρίς το Βράδυ…

…της Τρίτης, 16ης Αυγούστου, συνέβη κάτι που μας προκάλεσε καταπληξία, ανυπολόγιστες απώλειες και ζημιές, συν πολιτικά, οικονομικά και ψυχικά τραύματα από τα οποία θα είναι πολύ δύσκολο να ανακάμψουμε:

Υποστήκαμε παράνομη είσοδο σε οικογενειακό μας σπίτι και κλοπή τριών υπολογιστών.

Το συμβάν έλαβε χώρο σε ένα από τα σπίτια όπου εργάζονται και κατοικούν συλλογικώς και οικογενειακώς μέλη της Ομάδας Σύνταξης της Ενδο-Μήδεια / Cyprus IndyMedia, χώρος που για ένα χρόνο τώρα χρησιμοποιείται συχνά για εργασίες και συναντήσεις εθελοντών και υποστηρικτών της οργάνωσης.

Το περιστατικό μοιάζει, φαινομενικά, με ένα «απλό και κοινό έγκλημα», δηλαδή μια παραβίαση της οικογενειακής μας εστίας από άγνωστους με στόχο την κλοπή. Δεν έχουμε αποδείξεις γιά το αντίθετο. 
Αλλά όλοι οι συναγωνιστές και συνάδελφοι μας, καθώς και συγγενείς και φίλοι που πληροφορήθηκαν γιά το έγκλημα αμέσως μας απάντησαν ότι δεν μπορεί παρά να είναι δράση του καθεστωτικού παρακράτους. Ακόμα και άτομα που το έμαθαν από τρίτους πήραν πρωτοβουλία να επικοινωνήσουν μαζί μας γιά να μας συμβουλεύσουν πως πράγματι, μόνο ως δράση παρακρατικών μπορεί να ερμηνευτεί το συμβάν.

Η ανάδυση των αναρχικών ιδεών στην Τουρκία

ΑΠΌ ΤΟ ΚΌΣΚΙΝΟ

Η μπροσούρα αυτή περιλαμβάνει: 1) το κείμενο της Mine Ege «ANARCHISM IN TURKEY», που εκδόθηκε ως ξεχωριστή μπροσούρα από τις εκδόσεις «KARAMBOL», στο Λονδίνο, τον Οκτώβρη του 1994 σε μετάφραση Δημήτρη Τρ., στη Μελβούρνη τον Μάη του 1996, 2) συνέντευξη με το «ΑΤΕS ΗΙRZIΖΙ», τον Δεκέμβρη του 1995, στην Κωνσταντινούπολη, 3) συνέντευξη με μέλος του Αντιπολεμικού Συνδέσμου Σμύρνης, τον Δεκέμβρη του 1995 στη Σμύρνη, 4) το κείμενο «ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ», που δημοσιεύτηκε το Δεκέμβρη του 1985 στο πρώτο τεύχος της αναρχικής εφημερίδας «ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ», σε μετάφραση από την γαλλική αναρχική εφημερίδα «LE ΜΟΝDΕ LIBERTAIRE», τεύχος 585, 5) εκδοτικό σημείωμα του «ΑΤΕS ΗΙRZIΖΙ», από το πρώτο του τεύχος, Δεκέμβρης 1992, που δημοσιεύτηκε στο αντιεξουσιαστικό περιοδικό «ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΗΣ ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΥ», τεύχος 1(14), Μάρτης 1993 και 6) το κείμενο «Η ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ», του «ΑΤΕS ΗΙRZIΖΙ» τεύχος 5, Γενάρης 1994, που δημοσιεύτηκε στο ίδιο περιοδικό, τεύχος 4(17), Απρίλης 1994. Η μπροσούρα αυτή εκδόθηκε από τις Αναρχικές Εκδόσεις «ΌΥΤΕ ΘΕΟΣ-ΟΥΤΕ ΑΦΕΝΤΗΣ», στη Μελβούρνη, το Νοέμβρη του 1996. Επιτρέπεται η χωρίς όρους αναπαραγωγή μέρους ή όλου του ντοκουμέντου αυτού.

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Dead Kennedys - Too Drunk to Fuck

Δραματική αύξηση των αστέγων

Κατά 25% έχουν αυξηθεί οι άστεγοι από την αρχή του χρόνου, ενώ παράλληλα έχει ήδη κάνει την εμφάνισή της η νεά γενιά αστέγων, αυτή των ανθρώπων που μέχρι πριν από λίγο καιρό είχαν επαρκές βιωτικό επίπεδο.

Τα στοιχεία που διατηρεί η υπεύθυνη της οργάνωσης «Κλίμακα», ανέφεραν ότι μέχρι το τέλος του 2010 οι άστεγοι στην Αθήνα υπολογίζονταν στις 20.000.

Στο κέντρο αστέγων της οργάνωσης φιλοξενούνται δέκα άστεγοι. Δύο φορές την εβδομάδα γίνεται διανομή φαγητού. Η Αντα Αλαμάνου, υπεύθυνη του ξενώνα, εξηγεί ότι είναι εντελώς διαφορετικοί από τους άστεγους που βλέπαμε μέχρι σήμερα στην Αθήνα: Δεν παρουσιάζουν ψυχικές διαταραχές ούτε εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες και αλκοόλ. Οι περισσότεροι μάλιστα είχαν μέχρι χθες ένα επαρκές βιωτικό επίπεδο.

Στην κρίσιμη ηλικία των 40, 50, 55 έμειναν χωρίς δουλειά και χωρίς σπίτι. Ζουν έξω, κοιμούνται στα παγκάκια και σιτίζονται από ιδρύματα. Ζουν τον εφιάλτη της ανεργίας, που επέφερε η οικονομική κρίση, και αντιμετωπίζουν τους κινδύνους που κρύβει η νύχτα. Ντρέπονται για τη νέα τους «θέση» στην κοινωνία, αλλά δεν το βάζουν κάτω. Είναι οι νεοάστεγοι, αν ο όρος δεν προκαλεί, και μιλούν στην «Ε».

«Δεν προσλαμβάνουν πενηντάρη» 

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΕΙΔΑΜΕ ΦΕΤΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΛΙΑ(ΛΙΓΟ ΠΙΑΣΟΚΩΛΙΚΗ ΒΕΒΑΙΑ...)

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ

Κι όμως δεν είναι τρολλιά-αναζητείται ο εμπνευσμένος καλλιτέχνης που το σκέφτηκε.

http://indymediatrolls.blogspot.com/

Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ – ΚΑΠΗΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΓΙΟΡΤΩΝ

Από τη βαθιά αρχαιότητα, μεγάλες γιορτές με επίκεντρο τις φωτιές γινόταν 21 με 25 του Ιούνη για να τιμηθεί η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου.

Ότι έχει απομείνει είναι το έθιμο των φωτιών στις γειτονιές που σβήνει πια, και το αθυρόστομο έθιμο του κλείδωνα, που τελείωσε σ’ αυτή τη γενιά, χλωμή επιβίωση των οργιαστικών γιορτών του παρελθόντος.

Στη θέση τους, με διαταγή του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους και του ιερατείου γιορτάζεται ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ένας ανέραστος φονταμεταλιστής – εθνικιστής Ισραϊλίτης τόσο μισάνθρωπος, που ισχυριζόταν πως όλοι οι άνθρωποι είναι εκ γενετείς αμαρτωλοί και τόσο καβαλημένος στο καλάμι που δήλωνε ότι αυτός ήταν ο αρμόδιος να τους ξεπλύνει τις αμαρτίες βουτώντας τους στον ποταμό Ιορδάνη.

Οι πρώϊμες γεωργικές κοινωνίες, συχνά και οι ύστερες τροφοσυλεκτικές, είχαν παρατηρήσει με μικρότερη ή μεγαλύτερη ακρίβεια το χειμερινό ηλιοστάσιο 21 Δεκέμβρη, μικρότερη μέρα του χρόνου (το τοποθετούσαν στις 25), την εαρινή ισημερία 21 μάρτη και το θερινό ηλιοστάσιο 21 Ιούνη.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΜΙΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΟΛΓΑ ΤΡΕΜΗ [VID]

Οι μαγκιές πληρώνονται

Αποσύρθηκε “εξεγερσιακή” διαφήμιση της Levi’s λόγω της συσχέτισης του περιεχομένου της με την εξέγερση στο Λονδίνο-Banned Levi’s Jeans’ Riot Commercial

 “Go Forth and Revolt”- “Προχώρα κι Eπαναστάτησε” (Τίτλος / Title)

2. Banned Levi’s Jeans’ Riot Commercial-Αποσύρθηκε “εξεγερσιακή” διαφήμιση της Levi’s

2η παρουσίαση

http://enosy.blogspot.com/2011/08/levis.html

http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com

Και γιατί να εκπαιδεύσουμε μια "χαμένη γενιά";

Στην εκπαίδευση, η κυβέρνηση προχωρά σε μαζικό "πετσόκομμα" - άλλωστε, μιλάμε για την εκπαίδευση μιας "χαμένης γενιάς" όπως οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες την αποκαλούν.

Οι περισσότεροι βέβαια νέοι δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς σημαίνει αυτό - εδώ καλά-καλά δεν το έχουν καταλάβει οι γονείς τους άλλωστε.

Αν το καταλάβαιναν, θα έλεγαν στα παιδιά τους να βγουν στο δρόμο, και το ίδιο θα έκαναν και οι ίδιοι. Τι άλλο να κάνεις, όταν ο καπιταλισμός σε παγκόσμια κλίμακα θεωρεί "μη ανταγωνιστικούς" τους εργάτες της Δύσης, και προσπαθεί πρώτα να τους "κινεζοποιήσει" όσο μπορεί, και μετά βλέπουμε για επενδύσεις. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι ειδικά για τη νέα γενιά εργατών, δε θα υπάρχουν θέσεις εργασίας, και σίγουρα όχι με τους μισθούς που υπήρχαν ως τώρα. Πολλοί από τους σημερινούς νέους είναι καταδικασμένοι να ζήσουν άνεργοι, άποροι και φτωχοί - και πολλοί δεν το έχουν καν καταλάβει.

Από τη στιγμή λοιπόν που αυτοί οι νέοι "πρέπει" να καταστραφούν, αποτελώντας την "απαραίτητη θυσία" για να γίνουν πιο "ανταγωνιστικοί" οι εργάτες, γιατί το κράτος να ξοδέψει πόρους για να τους εκπαιδεύσει;

Σε παλιότερες εποχές, οι κεφαλαιοκράτες είχαν ανάγκη από τους εργάτες της Δύσης, και γι' αυτό πράγματι ήταν μια "καλή επένδυση" για αυτούς το να εκπαιδεύσουν τους νέους, ώστε όταν μεγαλώσουν και βγουν στην αγορά εργασίας, να έχουν τις απαραίτητες δεξιότητες, αλλά και την υπακοή στους ανωτέρους που το σχολείο διδάσκει και χρειάζεται στη δουλειά.

Σήμερα, οι νέοι είναι "περιττοί" σε μεγάλο βαθμό - άρα είναι "περιττό" και να τους εκπαιδεύσουν.

Βαθύ Κόκκινο

Οι μαθητές θα πάρουν φωτοτυπίες αντί για βιβλία

ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ βάζει και την Παιδεία η «κυβέρνηση των Μνημονίων». Μετά τα φορομπηχτικά μέτρα που γονατίζουν τον μέσο Ελληνα και τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, τώρα βάζει στην προκρούστειο κλίνη την Παιδεία. Ενδεικτικό της εφαρμογής των Μνημονίων της εξαθλίωσης και της μετατροπής της Ελλάδας σε μια κοινωνία νεόπτωχων είναι ότι στον ευαίσθητο χώρο της Εκπαίδευσης για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά δεδομένα, και ίσως στα μεταπολεμικά, οι μαθητές των σχολείων θα διδάσκονται πολλά από τα μαθήματά τους σε φωτοτυπίες και όχι από βιβλία.

Ο λόγος; Αρκετά εξ αυτών, λόγω περικοπών στα κονδύλια, δεν έχουν τυπωθεί και, πιθανώς, θα αργήσει να γίνει κάτι τέτοιο. Και αυτό αποτελεί μόνον την κορυφή του παγόβουνου. Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Παιδείας, το οποίο ακόμη δεν έχει καταφέρει καν να βγάλει τα αποτελέσματα των βάσεων και των επιτυχόντων, καταρρίπτοντας έτσι κάθε αρνητικό ρεκόρ, πετσοκόβει τις προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού. Ετσι, προγραμματίζεται να προσληφθούν μόνον 600 άτομα. Γεγονός που θα έχει σοβαρότατες συνέπειες στην εκπαιδευτική διαδικασία, ενώ θα απαξιώσει περαιτέρω το επίπεδο διδασκαλίας.

ΟΙ ΠΟΜΠΩΔΕΙΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ της κυβέρνησης για δήθεν μεγάλες αλλαγές και εκσυγχρονισμό στην Παιδεία αποδεικνύονται, μέρα με τη μέρα, ένα επικοινωνιακό προπέτασμα καπνού για να περάσουν τα πιο ακραία μέτρα που θα οδηγήσουν στην ακόμα πιο βαθιά απαξίωση της Δημόσιας Εκπαίδευσης και θα καταργήσουν και εκείνα τα λίγα εναπομείναντα στοιχεία της δωρεάν Παιδείας. Η προχειρότητα, η ανοργανωσιά, η ανευθυνότητα και η αυθαιρεσία, με την οποία χειρίζεται η κυβέρνηση αυτόν τον νευραλγικής σημασίας τομέα δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για «καυτό» φθινόπωρο, και για ταλαιπωρία μαθητών και γονέων.

www.e-volos.gr

ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

Πριν από λίγο καιρό στη δουλειά έπρεπε να επιλεχθεί ένα νέο άτομο για να καλύψει μια θέση. Εξετάστηκαν ένα μάτσο βιογραφικά (άλλωστε τα συρτάρια μας είναι γεμάτα από βιογραφικά που λιμνάζουν). Ο κλήρος λοιπόν έπεσε σε μια κοπέλα παρουσιαστικού σχεδόν μοντέλου, με μεταπτυχιακά στο εξωτερικό, από πολύ πλούσια οικογένεια, τρομερά φιλόδοξη, η οποία ιδεολογικά στο εργασιακό τομέα πιστεύει πως ωράριο, αργίες, και διάφορα άλλα δικαιώματα είναι απλά τεμπελίκι.... Δεν είχε καμιά απολύτως ανάγκη να δουλέψει παρά μόνο τη φιλοδοξία της. Κι αυτό θεωρήθηκε προσόν που τα υπόλοιπα βιογραφικά που στέναζαν κάτω από τη λέξη ΑΝΑΓΚΗ δεν μπορούσαν να συγκριθούν.

Εμειναν απέξω παιδιά που είχαν απόλυτη ανάγκη να δουλέψουν, κι επιλέχθηκε κάποιο άτομο που διαβεβαίωνε ότι δουλεύει όχι γιατί έχει ανάγκη αλλά γιατί γουστάρει, είναι η ηδονή της να ξημεροβραδιάζεται σε ένα γραφείο, ντυμένη πολυτελώς, με στόχο το μέγιστο της απόδοσης και το μάξιμουμ των απολαβών. Το αστείο είναι ότι ενώ στα φτωχαδάκια παζάρευαν και το ευρώ η εν λόγω μις απαίτησε και πήρε όσα απαίτησε....

Χρειάζεται σήμερα ένας Άρης;

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Ο Δεκαπενταύγουστος έφυγε, τα κεφάλια μέσα! Οι μέρες του καλοκαιριού είναι μετρημένες, οι διακοπές για όσους κατάφεραν να αρπάξουν από το καθεστώς του μνημονίου μερικές μέρες στη θάλασσα τελειώνουν, αρχίζει η επιστροφή των φυγάδων στις εστίες τους. Όπου θα συναντηθούν θέλουν δεν θέλουν με τα προβλήματα που τους περιμένουν ανυπόμονα, γιατί δυστυχώς τα προβλήματα έχουν τη συνήθεια παντού, και ιδίως στη σημερινή Ελλάδα, να μην πηγαίνουν διακοπές.
Φως, νερό, ρεύμα, τηλέφωνο περιμένουν. Η εφορία περιμένει. Η ύφεση, η τρύπα στα δημόσια έσοδα, τα νέα μέτρα, περιμένουν. Το νέο ωράριο των δημοσίων υπαλλήλων, το νέο μισθολόγιο, οι αλλαγές στην Παιδεία, τα κλειστά μαγαζιά, περιμένουν. Και η ανεργία περιμένει τους άτυχους που θα εκτινάξουν τον αριθμό των ανέργων στο ένα εκατομμύριο –ο εκατομμυριοστός δεν κερδίζει τίποτε εκτός από το ψαλιδισμένο επίδομα του ταμείου ανεργίας.
Προβληματισμός, αδιέξοδα και κατάθλιψη δηλαδή. Σκοτεινό σπίτι η Ελλάδα, που γίνεται ακόμα σκοτεινότερο για τους κατοίκους της από το γεγονός ότι κανένας ηγέτης, κανένα κόμμα, καμιά πολιτική δύναμη, δεν είναι σε θέση να δείξει μια προοπτική, να ανοίξει ένα φεγγίτη για να μπει λίγο φως. Ενώ ακόμα πιο βαριά όλα τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά για όλο και περισσότερο κόσμο –μια ματιά στον κόσμο αρκεί για να μας πείσει. Πίσσα σκοτάδι δικέ μου!

Δεν μας τρομάζουν τα νέα μέτρα, όπως δεν τρόμαζαν τους πατεράδες και τους παππούδες μας των Γερμανών τα βόλια, των Μπουραντάδων τ' άτιμα σπαθιά, θα πείτε. Κι όμως μας θα 'πρεπε να μας τρομάζουν λίγο. Γιατί ο τρόμος για ότι συντελείται και ότι έρχεται μπορεί να αποδειχτεί πολύ πολιτικός. Μπορεί σε κάποιους να γεννάει αισθήματα φυγής, αλλά άλλους τους ωθεί να δραπετεύσουν από τα ξερονήσια για να πράξουν το αυτονόητο: Να ενώσουν τους ανθρώπους εναντίον του τρόμου που επιβάλλεται απ' έξω και εναντίον του τρόμου μέσα τους.

Χρειάζεται δηλαδή σήμερα ένας Άρης; Μια αποφασισμένη ένωση ανθρώπων που κατανοούν ότι αντίσταση στον τρόμο δεν υπάρχει χωρίς ενότητα; Χρειάζονται, αλλά πού να τους βρεις. Τα μαθήματα αντιμετώπισης τρόμου όμως που γράφτηκαν σε μαύρες μέρες θα τα βρουν οι επίγονοι, αν βέβαια αποφασίσουν να γυρίσουν από τα ξερονήσια της αυτάρκειας στο μεγάλο τρομαγμένο κόσμο...
ΑΥΓΗ
http://gregordergrieche.blogspot.com/

ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΖΙΚΟΣ, ΦΘΗΝΟΣ ΜΕ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΥΣ ΦΑΝΤΑΡΟΥΣ! ΓΙΑΤΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ;

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

H κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Π.Μπεγλίτης προσωπικά αναλαμβάνουν την πρώτη πολιτική απόπειρα αύξησης της στρατιωτικής θητείας μεταπολιτευτικά. Μια πολιτική επιλογή πλήρως ευθυγραμμισμένη με την συνολική αντεργατική επίθεση που διεξάγεται με αφορμή τα ελλείμματα και την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης. Κοινός ο παρανομαστής: τα πιο κτηνώδη σχέδια εκμετάλλευσης των εργαζομένων και της νεολαίας που αποτελούσαν διακαείς πόθους του αστικού κόσμου βρίσκουν τώρα την χρυσή ευκαιρία για να επιβληθούν. Όπως θα αποδείξουμε η συζήτηση για εξοικονόμηση χρημάτων από την μείωση του λειτουργικού κόστους των Ενόπλων Δυνάμεων προηγείται της οικονομικής κρίσης. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. 

Παρά τα αρχικά μισόλογα του ΥΠΕΘΑ, τελικά αποκαλύπτεται ότι η κυβέρνηση κινείται βάσει σχεδίου για την αύξηση της στρατιωτικής θητείας. Μάλιστα, πρωταγωνιστής της όλης προσπάθειας δεν είναι άλλος από τον καθόλα αρμόδιο υπουργό Εθνικής Άμυνας Π.Μπεγλίτη που έθεσε ουσιαστικά το ζήτημα σε συνεντεύξεις που παραχώρησε, για να ακολουθήσει ομοιόμορφη αρθρογραφία που στοχεύει στη διαμόρφωση κατάλληλου κλίματος,διαμέσου διαρροών των πάντα ανώνυμων πηγών του Πενταγώνου. Μια επιχείρηση που εκτός των άλλων μετρά και τις αντιδράσεις της νεολαίας.

Γύρισα ρε...στήν τσιμεντένια Βαβυλώνα

ΠΑΩ ΠΑΡΑΛΙΑ ΜΑΓΚΕΣ!!! ΤΑ ΛΕΜΕ...

Τι είναι ο Αναρχικός Κομμουνισμός;

Του Wayne Price

Οι αντιφατικές έννοιες του Κομμουνισμού

Οι αντιφατικές έννοιες του «κομμουνισμού»: μια διπλή κοινωνία, από τη μια, κοινωνία ελευθερίας και από την άλλη, κοινωνία ολοκληρωτισμού. Τι εννοούσαν ο Μπακούνιν, ο Κροπότκιν και ο Μαρξ με τη λέξη κομμουνισμός και πώς ο όρος αυτός αλλοιώθηκε από τους λενινιστές;

Υπήρξε ένα όραμα, ονομαζόμενο «κομμουνισμός» το οποίο διατηρήθηκε ζωντανό από τον Κροπότκιν και άλλους αναρχικούς κομμουνιστές κατά το 19ο και τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Μαρξ και ο Ένγκελς μοιράστηκαν ουσιαστικά τον ίδιο στόχο: Σε μια α-κρατική, αταξική, κοινωνία κομμουνισμού, τα μέσα παραγωγής θα ήσαν κοινής ιδιοκτησίας (από την κοινότητα), η εργασία θα υπήρχε για να ικανοποιεί τα κοινωνικά κίνητρα παρά το μισθό, και τα καταναλωτικά αγαθά θα ήταν διαθέσιμα σύμφωνα με τις ανάγκες των ανθρώπων...

Βαρέα & ανθυγιεινά: μια πονεμένη ιστορία

Αναδημοσίευση απο Cogito ergo sum

Η πρεμούρα της εξουσίας για κατάργηση του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ) δεν είναι καινούρια. Η αρχή έγινε επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, το 1990, όταν συστήθηκε η πρώτη γνωμοδοτική επιτροπή κρίσης των ΒΑΕ (νόμος 1902/90), η οποία δεν ολοκλήρωσε το έργο της, παραδεχόμενη πως δεν διέθετε τα απαραίτητα επιστημονικά δεδομένα. Ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ, όταν το 1997 ο καθηγητής Σπράος ζήτησε την κατάργηση των ΒΑΕ. Το 2002, πάλι με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, στην εισηγητική έκθεση του νόμου 3029/02, αναφέρεται ότι "η εξέλιξη της τεχνολογίας, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας...επιβάλλει τον επανακαθορισμό των ΒΑΕ". Τον Αύγουστο του 2008, επί ΝΔ, κατατίθεται το "πόρισμα Μπεχράκη", με βάση το οποίο εξοστρακίζονται από τη λίστα των ΒΑΕ 300.000 εργαζόμενοι και αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.