Mπορεί να έχετε δει στον δρόμο άτομα που να φοράνε μαύρες μπλούζες με την στάμπα που βλέπετε ακριβώς από πάνω. Η St.pauli λοιπόν είναι ποδοσφαιρική ομάδα που αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Γερμανίας. Σαφώς δεν είναι γνωστή για τις διακρίσεις της, αλλά υπάρχει ένας σοβαρός λόγος που την έκανε αγαπητή σε πολύ κόσμο, αποδεικνύοντας πως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο του κέρδους και των χορηγών μετράνε κάποιες αξίες. Η ομάδα κάνει φιλανθρωπικό έργο, αφού σε συνεργασία με τους οπαδούς της συλλέγει χρήματα για την εκστρατεία viva con agua Sankt pauli ώστε να δοθούν στους διανομείς καθαρού νερού στα σχολεία της Κούβας.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, η St.Pauli άλλαξε την έδρα της και την μετέφερε στο Ρέεπερμπαν, ένα μέρος με αποβάθρες, γνωστό για την νυχτερινή ζωή και τα ”κόκκινα φανάρια”.Έτσι άρχισε μια εναλλακτική μορφή οπαδών να παρουσιάζεται στο γήπεδο της ομάδας. Οπαδοί αριστερών και αναρχικών πολιτικών φρονημάτων πήγαιναν στο γήπεδο της ομάδας, ενώ υιοθέτησαν και την πειρατική σημαία Οι οπαδοί υιοθέτησαν την πειρατική σημαία ως ανεπίσημο έμβλημα.
Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε,ότι η St.Ρauli είναι η πρώτη ομάδα στην Γερμανία που απαγόρευσε επίσημα κάθε φασιστικό και εθνικιστικό σύμβολο, σε μια εποχή που ο φασισμός του ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού απειλούσε το ποδόσφαιρο σε όλη την Ευρώπη. Το 1981 η ομάδα είχε ένα μέσο όρο 1.600 εισιτηρίων και μετά τα μέσα της δεκαετίας του ´90 έχει φτάσει στο σημείο να εξαντλεί τα 20.000 περίπου εισιτήρια και συνεχώς να γίνεται sold-out. Οι πρώτοι οπαδοί ήταν λιμενεργάτες,ύστερα πήγαν κοντά τους οι μετανάστες,και μετά οι φοιτητές. Σε όλους αυτούς ήρθαν να προστεθούν και οι μόνιμοι κάτοικοι της Ρέεπερμπαν,αλλά και οι πανκ,οι αναρχικοί,οι αντιρατσιστές,μαζί με άλλες πολιτικοποιημένες κοινωνικές ομάδες της περιοχής του Αμβούργου.
Ο Κόρνι Λίτμαν,ο πρόεδρος της St.pauli που αποχώρησε φέτος,ήταν ένας από τους ελάχιστους στον ποδοσφαιρικό κόσμο που δεν έκρυψε ποτέ πως ήταν ομοφυλόφιλος. Ένας από τους τερματοφύλακες της ομάδας,ο Φόλκερ Ίπινγκ,έμεινε σε κτίριο που βρισκόταν υπό κατάληψη,από άτομα του αναρχικού χώρου. Για ένα διάστημα μάλιστα είχε παρατήσει το ποδόσφαιρο για να προσφέρει εθελοντική εργασία στη Νικαράγουα,όταν αυτή σπαρασσόταν από τον εμφύλιο πόλεμο. Χαρακτηριστική περίπτωση κοινωνικής ευαισθητοποίησης είναι ότι οι οπαδοί απαίτησαν να αποσυρθούν από το γήπεδο διαφημίσεις του περιοδικού Μaxim επειδή παρουσίαζαν σεξιστικό περιεχόμενο! Το κατάστημα με τα αναμνηστικά της ομάδας,μοιάζει πιο πολύ με δισκάδικο,και στο επίσημο περιοδικό της βρίσκει κανείς να διαβάσει περισσότερα για πολιτική παρά για ποδόσφαιρο.
Χάρη σε αυτό το πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο,το γήπεδο της ομάδας είναι πάντα γεμάτο.Σε όλο τον κόσμο η St.Ρauli διαθέτει περίπου 200 λέσχες οπαδών,οι οποίοι υπολογίζεται πως φτάνουν έως και τα 20 εκατομμύρια. Οι φίλαθλοί της δεν πηγαίνουν μόνο για το ματς στο γήπεδο αλλά και για το [πάρτυ],όπως λένε και οι ίδιοι. Η ατμόσφαιρα γίνεται εκρηκτική με την είσοδο της ομάδας, όταν αντηχούν οι AC/DC από τα μεγάφωνα.
Ειδικά αν σκεφτούμε πως σήμερα το ποδόσφαιρο έχει μετατραπεί σε έδαφος για να ευημερούν σαπιοκοιλιάδες παράγοντες, ανώνυμες εταιρείες, αδηφάγος ανταγωνισμός και εκμετάλλευση του αθλήματος για προσωπική προβολή από μέρους επιχειρηματιών. Στα μεγάλα σαλόνια του ποδοσφαίρου, θέλει κότσια για να φωνάζεις συνθήματα κατά του συστήματος. Οι αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές θέσεις της St.Pauli την έκαναν αγαπητή, χωρίς να χρειάζεται κανέναν star.
Όσο σουρεαλιστικό και αστείο να φαίνεται, το παραπάνω βιβλιαράκι είναι γεγονός.
